|doğum yeri = [[Gəncə]], [[Gəncə quberniyası]], [[Rusiya İmperiyasıimperiyası]]

[[1893|1893-cü ildə]] [[Gəncə|Gəncədə]]də anadan olub. İlk təhsilini 8 illik məktəbdə almışdır. [[1943|1943-cü ildə]] Bakıda vəfat edib.<ref name=":0" />

* [[1924|1924-cü ildə]] [[Bakı|Bakıya]]ya gəlir. [[Azərnəşr|Azərnəşrdə]]də - Yeni Türk Əlifbası Mərkəzi Komitəsində müxtəlif vəzifələrdə işləməyə başlayır.

* Məşhur çuvaş alim [[Nikolay İvanoviç Aşmarin|Nikolay İvanoviç Aşmarinlə]]lə tanışlığı həyatında mühüm hadisə oldu. Aşmarinin məsləhəti ilə Ə.Babazadə "Azərbaycan türklərinin xalq dialektləri lüğəti" üçün material toplamağa başlayır.

* Bakıya qayıtdıqdan sonra ayrum dialektinin tədqiqinə həsr olunmuş dissertasiya mövzusu ilə məşğul olmağa başlayır. Bu məqsədlə 1938-1939-cu illərdə [[Qutqaşın]] (ind. [[Qəbələ rayonu|Qəbələ]]), [[Xanlar]] (ind. [[Göygöl rayonu|Göygöl]]), [[Dəstəfur rayonu|Dəstəfur]] (ind. [[Daşkəsən rayonu|Daşkəsən]]), [[Kəlbəcər rayonu|Kəlbəcər]], [[Laçın rayonu|Laçın]], [[Gədəbəy rayonu|Gədəbəy]] və digər rayonların ayrumlar yaşayan 22 kəndində ekspedisiyada iştirak edir. O, mövzu ilə bağlı geniş və zəngin material toplayır. Azərbaycan, Türkiyə, Dağıstan, Türkmənistan və digər respublikaların müxtəlif dövlət müəsisələrindən materiallar toplayır. Onun tərəfindən toplanılan materiallar azərbaycanlıların sayı, şəhər və kəndlərin adı, təhsil müəssisələrinin sayı, bu respublikalarda azərbaycanlı əhalinin cins-yaş tərkibi və b. məsələlərlə bağlı idi. 1942-ci ilin dekabrında Dil və Ədəbiyyat İnstitutun Elmi Şurası onun dissertasiya işini müdafiəyə təqdim edir. Lakin Ə.Babazadəyə işinin nəticəsini görmək qismət olmadı. Ömür vəfa etmədi. <ref name=":0" /><ref>Ə.Tahirzadə. Yaşanılmamış ən xoşbəxt gün. Azərbaycan jurnalı, 1990, №7, s.148-152</ref><ref>Ə.Tahirzadə. Mərmərdə ot bitməz. Elm, 1988, 3 sentyabr, s. 4</ref>