Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
|
|
|
||
|
Sətir 124:
== Səfəvi sülaləsinin bərpası ==
Səfəvilərin imperiya taxtına yenidən bərpa edilməsi 1729-cu ilin sonlarında baş verdi. Bunu həyata keçirə bilmək üçün Nadir və Təhmasib əfqan Əşrəf Hotakiyə qarşı bir neçə uğurlu hərbi əməliyyatlar həyata keçirməli oldular. Nominal olaraq II Təhmasib şahlıq taxtında əyləşsə də, faktiki hakimiyyət Nadirdə idi. O. bunu şimali Xorasanda Təhmasibi məğlub etikdən sonra əldə etmişdi və Təhmasibi faktiki olaraq özünün vassalı halına salmışdı. Gilzay əfqnalarına gəldikdə isə, onlar tamamilə imperiya torpaqlarından qovuldular və sonrakı illərdə yenidən imperiyaya tabe edildilər.<ref>{{harvnb|Qüddusi|1999|p=33}}</ref>
=== Damğan döyüşü ===
Sətir 132:
Əsas döyüş başlamamışdan bir gün əvvəl [[II Şah Təhmasib|II Təhmasib]] [[Nadir şah Əfşar|Nadir xan]]<nowiki/>a döyüşdə qalib gələcəyi təqdirdə onu öz bacısı ilə evləndirəcəyi ilə bağlı söz verdi.<ref>{{harvnb|Qüddusi|1999|p=39}}</ref>
[[Əşrəf şah|Əşrəf Hotaki]] sələfi [[Mir Mahmud Hotaki|Mir mahmud Hotaki]]<nowiki/>ni hərbi çevrilişlə devirərək hakimiyyətə gəlmiş, aşağı səviyyəli ordu ilə özündən çox üstün osmanlı ordusuna qarşı böyük uğurlara imza atmış və onları məğlub etmişdi. Lakin sonradan Osmanlı ilə razılığa gəlmişdi. Bu razılığa görə Əşrəf xan [[Səfəvilər|Səfəvi imperiyası]]<nowiki/>nın qərb torpaqlarını [[Osmanlı İmperiyası|Osmanlı imperiyası]]<nowiki/>na vermiş, qarşılığında isə onların dəstəyini qazanmışdı. Həmçinin [[Osmanlı İmperiyası|Osmanlı imperiyası]] Əşrəf xan Hotakini imperiyanın legitim hökmdarı kimi tanımışdır.<ref>{{harvnb|Lockhart|2004|p=48}}</ref>
Bu zaman Nadir və [[II Şah Təhmasib|II Təhmasib]] Əşrəf xana qarşı mübarizədə özlərinə imperiyanın şimal-şərqində baza qurmaqla məşğul idi. Nadirin Herata yürüşə başladığı xəbərini eşidən Əşrəf xan 1729-cu ilin avqust ayında 30.000 nəfərlik qüvvə ilə isfahandan çıxaraq [[Xorasan]]<nowiki/>a yürüşə başladı. C. Hanveyə görə, Əşrəf Tehranın, Qumun, Kaşanın və Qəzvinin silah gəzdirmək gücü olan əhalisinə öz evlərini tərk etməyi və yaşayış yerlərindən uzaqlaşmağı əmr etdi. Əks təqdirdə onlar qətl oluna bilərdilər. Bununla, Əşrəf çalışırdı ki, Nadirlə müharibə apardığı vaxtlarda adları çəkilən şəhərlərin əhalisi əfqanlara qarşı üsyan qaldıra bilməsinlər. Əslində Əşrəfin İsfahan şəhərində aaprdığı qətl və qırğınlar nəticəsində şəhər əhalisinin sayı xeyli dərəcədə azalmışdı və şəhərə nəzarət eləmək üçün cəmi 200 nəfərlik dəstə saxlanılmışdı.<ref>{{harvnb|Süleymanov|2010|p=156}}</ref>
Sətir 140:
Bu ərəfədə Əşrəf Semnana çatdı və onu mühasirəyə aldı. Semnan hakimi Əşrəfin hərbi yürüşə başlamaq xəbərini eşidən kimi Şah Təhmasibə və Nadirə xəbər göndərdi ki, ona yardım edilsin. Əks təqdirdə, Semnanın Əşrəf qoşunlarına müqavimət göstərmək imkanı yox idi. Semnan hakimi onu da bildirdi ki, bu vilayətin tutulması Xorasanın müdafiəsini çətinləşdirə bilər. Nadir bu qənaətlə razılaşdı və Semnan hakiminin yanına öz nümayəndələrini göndərdi. Nadir Semann hakiminə və əhalisinə kömək göstəriləcəyini vəd etdi və eyni zamanda onları da Əşrəfə qarşı daha yaxşı müqavimət göstərməyə çağırdı.<ref>{{harvnb|Süleymanov|2010|p=157}}</ref>
Bu zaman onun ordusunun sayı daha da böyüdü və 40.000-ə çatdı, Nadirin ordusunda isə 25.000 döyüşçü var idi. "Aləm Ara-ye Naderi"yə görə Əşrəfin topladığı qoşunun sayı 100 min nəfər idi.<ref>{{harvnb|Süleymanov|2010|p=156}}</ref> Lakin bu rəqədim reallığı şübhə doğurur. Semnanın mühasirəsi üçün kiçik bir qüvvə saxladıqdan sonra Əşrəf Şahruda doğru yönəldi. Nadirin qoşunları Nişapur və Səbzəvar yolu ilə Damğana doğru hərəkət etdi. Əşrəf ilkin olaraq Semnanı tutmaq və sonra Nadirin qüvvələri ilə döyüşə girmək istəyirdi. Bu məqsədlə Əşrəf əvvəlcə Semnan yaxınlığındakı Seyid Əli qalasını tutdu və sonra Semnanın özünü mühasirəyə aldı. Seman mühasirədə olduğu zaman Əşrəfə Nadirin Bestama çatdığı xəbəri verildi. Nadir bu zaman Şahrud məntəqəsində düşərgə salmışdı. Nadir buradan Məhəmməd xan Mamuyeni 500 nəfərlik dəstə ilə kəşfiyyata göndərdi. Həmçinin Əşrəf xan da kəşfiyyat dəstəsi göndərmişdi. Bu dəstələr Şahrudun cənub-şərqində üz-üzə gəldilər və Məhəmməd xan qalib gələrək 14 əfqanı sorğu-sual üçün əsir aldı. Bu əsirlərdən lazimi məlumatlar alındıqdan sonra Nadir düşərgənin yerini dəyişdi və Dehmolla kəndini yeni düşərgə yeri olaraq seçdi.<ref>{{harvnb|Lockhart|2004|p=53}}</ref>
"Tarix-e Cahanqoşa-ye Naderi"nin müəllifi yazır ki, döyüş başlamazdan əvvəl [[Əşrəf şah|Əşrəf]] Nadirin toplarını ələ keçirmək niyyətinə düşdü və bu niyyətini həyata keçirmək üçün Seydal xana müvafiq tapşırıq verdiş Seydal xan da həmin tapşırığın yerinə yetirilməsi üçün [[Bestasqum|Bestam]]<nowiki/>dan özünə bələdçi götürdü və onların vasitəsi ilə Nadirin qoşunlarının yerləşdiyi məkanı nəzərdən keçirdi. Qoşunların hamısı şəhər divarları daxilinə yerləşmədiyi üçün toplar divar xaricində qalmışdı. Amma Seydal xan Nadirin toplarını ələ keçirməyə nail olmadı. Səhəri gün Nadirin qoşunları irəliyə doğru hərəkətə başlayanda Seydal xan da oradan uzaqlaşdı və Mehmandust yaxınlığındakı Əşrəfin əsas qüvvələri ilə birləşdi.<ref>{{harvnb|Süleymanov|2010|p=157}}</ref>
==== Gedişatı ====
Nadir qoşununu 4 dəstəyə böldü, onların vəzifələrini dəqiqləşdirdi və müvafiq möqelərə yerləşdirdi. Özü şəxsən bir dəstə çərxçinin müşayiəti ilə əfqan döyüşçülərinin döyüşqabağı düzülüşünü müşahidə etdi. Əşrəf qoşunlarının düzülüşünü müşahidə edəndən sonra toplarını və zənburəklərini qoşunların dövrəsi boyu yerləşdirdi. Nadir əfqan qoşunlarının sağ cinahında yerləşən təpəciyin əhəmiyyətli mövqeyə malik olduğunu bilirdi və bir neçə topla bərabər həmin təpəyə yollandı. Nadir öz qoşununa əmr olmadan döyüşə girməyi qadağan etdi.<ref>{{harvnb|Qüddusi|1999|p=32}}</ref>
29 sentyabr sabahında Əşrəf xan öz ordusunu ənənəvi formada düzdü. O, öz ordusunu 3 hissəyə - mərkəz, sol və sağ cinah - ayırmışdı. Əşrəf qələbə qazanacağına o qədər əmin idi ki, öz ordusundan 2-3 min nəfərlik dəstəni Səfəvi ordusu dağıldıqdan sonra [[II Şah Təhmasib|Təhmasib]]<nowiki/>lə Nadiri tutmaq üçün ayırmışdı. Sol cinah Seydal xanın tabeliyinə verilmişdi. Məhəmmən Əmin xan isə sağ cinaha komandan təyin edilmişdi. Bu cinahlar və mərkəz bölmələri plan üzrə Səfəvi qoşununa hücum etməli və onu darmadağın etməli idilər. Çox da böyüj olmayan dəstə ehtiyyatda saxlanılmışdı. Plana görə əsas qüvvələr Səfəvi qoşununu qaçmağa məcbur edəndən sonra bu süvari dəstə onları təqib və məhv etməli idi.<ref>{{harvnb| Süleymanov|2010|p=161}}</ref>
Sətir 160:
Qısa müddət sonra əfqa ordusu dağıldı və döyüşçülər qaçmağa başladılar. [[Nadir şah Əfşar|Nadir xan]]<nowiki/>ın ehtiyyatda saxladığı əfşar atlıları bir neçə kilometr boyunca qaçan ordunu təqib etsə də, Əşrəfi ələ keçirmək mümkün olmadı. Nadir xan Səfəvi ordusunun böyük hissəsinə bu qısaömürlü təqibə qoşulmağa icazə vermədi, çünki o, irəlidə pusqunun ola biləcəyindən qorxurdu.
"Aləm Ara-ye Naderi"nin müəllifinin yazdığına görə, bu qələbədən son dərəcə sevinən [[II Şah Təhmasib|Şah II Təhmasib]] zəfərlə geri dönən Nadirin alnından öpdü, ona və onun döyüşçülərinə öz minnətdarlığını çatdırdı. Nadir və döyüşçüləri şah tərəfindən qiymətli hədiyyələrlə mükafatlandırıldı, eyni zamanda döyüş meydanında qalan əfqan mal-dövləti də sərkərdələr arasında bölündü.<ref>{{harvnb|Lockhart|2004|p=65}}</ref><ref>{{harvnb|Lockhart|2004|p=66}}</ref>
=== Xvar dərəsi döyüşü ===
Sətir 202:
}}</ref> Nadirin piyadaları əfqanların toplardan və zənburəklərdən olan atəşlərinə baxmayaraq, əfqan sıralarına çata bildilər. [[Qızılbaş]] ordusunun əzmkarlığı nəticəsində Əşrəfin topları ələ keçirildi və o, top dəstəyindən məhrum edildi. Əfqanara köməyə gələn Osmanlı doyüşçülərinin bir hissəsi əsir götürüldü. Lakin əsir götürülən döyüşçülər döyüş bitdikdən sonra sərbəst buraxıldı.<ref>{{harvnb|Axworthy|2009|p=203}}</ref>
Nadir xan qaçan əfqanları təqib etmək üçün Əliqulu bəy Əfşara tapşırıq verdi. Əşrəf başda olmaqla, sağ qalan əfqanlar İsfahana qaçdı. Əşrəfin məğlub olması xəbərini eşidən isfahanlılar silahlanaraq şəhərdəki əfqan qarnizonunu qırdı. Şəhərə daxil olan Əşrəf şəhərdə qalmağın təhlükəli olduğunu başa düşürdü və ona görə də, tapşırıq verdi ki, illərlə əhalidən topladığı var-dövləti daşımaq üçün heyvanlar tapılsın. Bunun üçün 300-ə yaxın dəvə və xeyli sayda qatır toplandı. Şəhərdən çıxıb Şiraza yönələn Əşrəf qəzəblənərək vəzirini İsfahandakı bütün evləri yandırmaq üçün geri göndərdi. Əfqanların geri döndüyünü görən şəhər əhalisi yenidən silahlandı. Şəhərdəki hay-küyü görən əfqanlar Nadirin qoşunlarının artıq şəhərə daxil olduğunu düşündü və geri döndülər.<ref>{{kitab3
Şəhərə daxil olan Əşrəf şəhərdə qalmağın təhlükəli olduğunu başa düşürdü və ona görə də, tapşırıq verdi ki, illərlə əhalidən topladığı var-dövləti daşımaq üçün heyvanlar tapılsın. Bunun üçün 300-ə yaxın dəvə və xeyli sayda qatır toplandı. Şəhərdən çıxıb Şiraza yönələn Əşrəf qəzəblənərək vəzirini İsfahandakı bütün evləri yandırmaq üçün geri göndərdi. Əfqanların geri döndüyünü görən şəhər əhalisi yenidən silahlandı. Şəhərdəki hay-küyü görən əfqanlar Nadirin qoşunlarının artıq şəhərə daxil olduğunu düşündü və geri döndülər.<ref>{{kitab3
| müəllif = Sayks P.
| başlıq = Tarix-e İran
Sətir 220 ⟶ 216:
| doi =
| ref =
}}</ref> Əşrəf bir neçə Səfəvi şahzadəsini də özü ilə
[[Əfqanıstan əhalisi|Əfqanlara]] vurulan zərbələrdən sonra [[II Şah Təhmasib|Şah Təhmasib]] [[Azərbaycan]] əyalətlərinə, [[İran]]<nowiki/>ın cənub məntəqələrinə fərmanlar göndərərək ölkədə əsil hüquqi hakimiyyətin bərpa olunduğunu bildirdi və yerli hakimləri bu hakimiyyətə tabe olmağa çağırdı. Nadirin uğurlarından xəbər tutan əksər yerli hakimlər və xanlar tabe oldular.<ref>{{harvnb|Lockhart|2004|p=72}}</ref>
Əşrəf bir neçə Səfəvi şahzadəsini də özü ilə Şiraza aparmışdı.
[[Əfqanıstan əhalisi|Əfqanlara]] vurulan zərbələrdən sonra [[II Şah Təhmasib|Şah Təhmasib]] [[Azərbaycan]] əyalətlərinə, [[İran]]<nowiki/>ın cənub məntəqələrinə fərmanlar göndərərək ölkədə əsil hüquqi hakimiyyətin bərpa olunduğunu bildirdi və yerli hakimləri bu hakimiyyətə tabe olmağa çağırdı. Nadirin uğurlarından xəbər tutan əksər yerli hakimlər və xanlar tabe oldular.
Nadir xan Əşrəfə yazdığı məktubda [[Xorasan]]<nowiki/>dakı üsyanın yatırıldığını bildirirdi və təklif edirdi ki, gəlib şaha təslim olsun və bağışlanma istəsin. Təklifi rədd edildikdən sonra Nadir qoşunları ilə İsfahana doğru irəliləməyə başladı.
Sətir 232 ⟶ 226:
[[Şəkil:Murcheh-Khort Battle.jpg|thumb|Döyüşün gedişatı.]]
Murcexort [[İsfahan]] şəhərinin 55 km şimalında yerləşirdi və bu döyüşdə kim qalib gəlsəydi asanlıqla paytaxta sahib ola biləcəkdi. Döyüşün ilk anlarından Nadir top zərbələrinə üstünlük verdi. Topçuların rəhbəri olan Əmir xana verilən əmrlə əfqanların əsasən mərkəzdəki qüvvələri vuruldu. Tarixçi Səmnaninin bildirdiyinə görə, əvvəlki illərdə bir əfqan döyüşçüsü 100 nəfər qızılbaş döyüşçüsünün öhdəsindən gələ bilirdisə, Murcexort döyüşündə bir qızılbaş döyüçüsü min əfqan döyüşçüsünün öhdəsindən gəlirdi.<ref>{{kitab3
| müəllif = Səmnani Pənahi
| başlıq = Tarix-e nezami və siyasi-ye doura-e Nader şah Əfşar
Sətir 250 ⟶ 242:
}}</ref> Nadirin piyadaları əfqanların toplardan və zənburəklərdən olan atəşlərinə baxmayaraq, əfqan sıralarına çata bildilər. [[Qızılbaş]] ordusunun əzmkarlığı nəticəsində Əşrəfin topları ələ keçirildi və o, top dəstəyindən məhrum edildi. Əfqanara köməyə gələn Osmanlı doyüşçülərinin bir hissəsi əsir götürüldü. Lakin əsir götürülən döyüşçülər döyüş bitdikdən sonra sərbəst buraxıldı.<ref>{{harvnb|Axworthy|2009|p=205}}</ref>
Nadir xan qaçan əfqanları təqib etmək üçün Əliqulu bəy Əfşara tapşırıq verdi. Əşrəf başda olmaqla, sağ qalan əfqanlar [[İsfahan]]a qaçdı. Əşrəfin məğlub olması xəbərini eşidən isfahanlılar silahlanaraq şəhərdəki əfqan qarnizonunu qırdı. Şəhərə daxil olan Əşrəf şəhərdə qalmağın təhlükəli olduğunu başa düşürdü və ona görə də, tapşırıq verdi ki, illərlə əhalidən topladığı var-dövləti daşımaq üçün heyvanlar tapılsın. Bunun üçün 300-ə yaxın dəvə və xeyli sayda qatır toplandı. Şəhərdən çıxıb Şiraza yönələn Əşrəf qəzəblənərək vəzirini İsfahandakı bütün evləri yandırmaq üçün geri göndərdi. Əfqanların geri döndüyünü görən şəhər əhalisi yenidən silahlandı. Şəhərdəki hay-küyü görən əfqanlar Nadirin qoşunlarının artıq şəhərə daxil olduğunu düşündü və geri döndülər.<ref>{{kitab3
Şəhərə daxil olan Əşrəf şəhərdə qalmağın təhlükəli olduğunu başa düşürdü və ona görə də, tapşırıq verdi ki, illərlə əhalidən topladığı var-dövləti daşımaq üçün heyvanlar tapılsın. Bunun üçün 300-ə yaxın dəvə və xeyli sayda qatır toplandı. Şəhərdən çıxıb Şiraza yönələn Əşrəf qəzəblənərək vəzirini İsfahandakı bütün evləri yandırmaq üçün geri göndərdi. Əfqanların geri döndüyünü görən şəhər əhalisi yenidən silahlandı. Şəhərdəki hay-küyü görən əfqanlar Nadirin qoşunlarının artıq şəhərə daxil olduğunu düşündü və geri döndülər.<ref>{{kitab3
| müəllif = Sayks P.
| başlıq = Tarix-e İran
Sətir 268 ⟶ 256:
| doi =
| ref =
}}</ref> Əşrəf bir neçə Səfəvi şahzadəsini də özü ilə Şiraza aparmışdı.
Əşrəf bir neçə Səfəvi şahzadəsini də özü ilə Şiraza aparmışdı.
=== İsfahanın azad edilməsi ===
Sətir 287 ⟶ 273:
[[Səfəvi]] artilleriyasının əfqan süvarilərinin cərgələrini dağıtmasından sonra nadir xanın əmri ilə Səfəvi süvariləri [[əfqanlar]]ı tamamilə darmadağın etmək üçün hücuma keçdi. Əşraf xanın atlı dəstələri demək olar ki, sonnucu nəfərinə qədər döyüşsə də, sonda məğlub oldu. Əşrəf xan bütün süvari dəstəsini itirdi.
Əşrəf xan öz canını qurtara bilmək üçün [[İsfahan]]dan qaçarkən əsir götürdüyü [[Səfəvi]] işahzadələrindən istifadə etmək istəsə də, sonda öz fikrini dəyişdirdi və [[Qəndəhar]]a çata bilmək ümidi ilə mühasirəni yarmaq qərarına gəldi. 500-ə yaxın [[Əfşar]] süvarisi fesa körpüsü yaxınlığında əfqan dəstələrinə çata bildilər. Qanlı mübarizədən sonra əfqanlar özlərini çaya atdılar. onlar çayın o birinə tayına keçməyə ümid edirdilər. Lakin əksəriyyəti çayda boğuldu.<ref>{{harvnb|Lockhart|2004|p=125}}</ref>
Əşrəf xanın ölüm səbəbi hələ də mübahisəli olaraq qalır. Güman edilir ki, o, məhz çayda boğukmuşdur. Onun düşərgəsində çalışan mülki şəslər və Səfəvi ordusuna əsir düşmüş əfqan hərbçilərin əksəriyyəti ya qul edildi, ya da öldürüldü.
| |||