İkinci bənddə „durdu”, „qurdu”, „vurdu” sğxləri bir-birilə, „qana” sğzü isə ilk bəndin son misrası ilə həmqafiyə təşkil edir. Qalan bəndlərdə də bu cür qafiyələnmə davam edir. Sonuncu bənddə aşıq „Ələsgər oduna yandı”, - deməklə öz təxəllüsünü bildirir.