[[983]] – cü ildə Əbu Düləf [[Ermənilər|erməni]] feodal nəsil olan [[Artsrunilər]]in xanədanı olan [[Vaspurakan]] (indiki Naxçıvan və qismən Şərqi Anadolu və [[Güney Azərbaycan]]) vilayətinə hücum edir.<ref name="Şərifli"/> 987 – 988 – ci illərdə Əbu Düləfin qoşunu Rəvvadilər sülaləsinin məşhur nümayəndəsi, hələ Salarilərin hakimiyyəti dövründə Azərbaycan feodalları içşərisində ən qüdrətlisi hesab olunan [[Əbülheycə ibn Rəvvad]] tərəfindən məğlubiyyətə uğradılır. Lakin Naxçıvanşahlığın tutulan torpaqları geri qaytarılır.<ref name="Vəlixanlı"/>

988 – ci ildə Vaspurakana növbəti yürüş zamanı Rəvvadi hökmdarının vəfat etməsi Əbu Düləfin yenidən Naxçıvan və Dvində möhkəmlənməsinə şərait yaradır. [[Asogik]] qeyd edir ki, bu dövrdə Əbu Düləf erməni hökmdarı Smbatla ''“sazişə girərək, dinc yaşamaq haqqında müahidə”''<ref> Степаноса Таронеци Асогик - Всеобщая история, Раб. С. Малхасеанца. СПб., 1885с. 131 — 141</ref> də bağlayır. X əsrin son illərində [[Şəddadilər|Şəddadi]] hökmdarı Arranşah titullu [[I Fəzl]] ([[985]] – [[1031]]) müstəqil hakimlik etməyə çalışan bir çox feodal mülklərini – [[Xaçın Knyazlığı|Xaçın]] və [[Sünik knyazlığı|Sünik]] knyazlıqlarını, [[Gorus]]u, o cümlədən [[Naxçıvan]]ı Şəddadilər dövlətinin tərkibinə qatır, Dvini tutur və qərbə doğru irəliləyərək bir neçə erməni vilayətini də özünə tabe edir.<ref name="Şərifli"/>