Kaymanlar morfologiyasına görə alliqatorlara bənzəyir, ancaq qarın nahiyəsində osteodermalar kimi tanınan sümük lövhələrinin olması ilə fərqlənir. Enlisifət və eynəkli kaymalar burun körpüsündən gözlərin altından keçən sümüklü bir silsilənin olması ilə xarakterizə olunur. Enlisifət kayman cinsin ən böyük növüdür, maksimum uzunluğu 3,5 metrə qədər, kütləsi isə 200 kq-a çatır. Eynəkli və paraqvay kaymanları təxminən 2,5 m uzunluğa çatır və 60 kq-a qədər çəki verir. Orta hesabla bütün bu növlərin nümayəndələri nəzərəçarpacaq dərəcədə kiçikdir, uzunluğu 2 metrdən azdır. Erkəklər əsasən dişilərdən daha böyükdür.

Kaymanlar vaxtlarının çox hissəsini meşədən keçən çayların və bulaqların palçıqlı sahillərində oturaraq keçirirlər. Quru mövsümdə, ətrafdakı sular sürətlə quruduğundan çox sayda kaymanın kiçik göllərdə toplana bilir. Çoxu ətrafı ilə birləşərək palçıq içində yaşayır.

Kaymanlar yırtıcıdır. Lakin adətən kifayət qədər böyük ölçüyə çatdıqları təqdirdə belə insanlara və nisbətən böyük heyvanlara hücum etmirlər. Əsl timsahlardan və ya eyni ölçülü digər timsahlardan daha zəif, sakit və daha qorxacaqdırlar. Enlisifət kaymanların itləri və kapibaraları ovlaya bildiyi bilinsə də, eynəkli kaymanların özünümüdafiə zamanı beş metrlik anakondanın kəllə sümüyündən dişlədiyi belə məlumdur. Kaymanların pəhrizi böyük su onurğasızları, balıqlar, suda-quruda yaşayanlar, quşlar, kiçik məməlilər və sürünənlər üzərində qurulur. Enlisifət kaymanların ilbizlərə üstünlük verdikləri və tısbağaların qabıqlarını dişlədiyi bilinir. Paraqvay kaymalar isə piraniləri çox sayda yediyi məlumdur. Eynəkli və Paraqvay kaymalarının çənələri tutmaqdansa tez şəkildə udmağa uyğunlaşmışdır. Enlisifət kaymanın çənələri və küt dişləri qatı qidanı yeməyə çox uyğundur. Kaymanın ağzı nəhəng və güclüdür. 74 dən 84 qədər dişi vardır. Kaymanlar yırtıcıları uzaqdan müşahidə edə, daha sonra suyun altına dalaraq daha böyük alliqatorlar və timsahlar kimi suyun kənarında üzən quşa və ya məməliyə hücum edə bilər. Gənc kaymanlar müxtəlif həşəratlar və kiçik balıqlarla qidalanır.

Kayman yuvası bitki örtüyü və palçıqdan ibarətdir. Dişi içərisində yumurta qoyduğu yuvanı qoruyur. Hətta lazım gəlsə belə yaquara belə hücum edə bilir. Balalar çıxarkən təxminən 23 sm uzunluqda olur. Onlar ömrünün ilk ilində 60 sm-ə qədər böyüyürlər. Valideynlərinin miniatür versiyalarına bənzəyirlər, lakin nisbətən daha qısa sümükləri və daha böyük gözləri var.

Kaymanlar özləri yaquar, Braziliya susamuru və böyük anakondaların qidası rolunu oynayır, lakin əsas təbii düşmənləri bu növlərin təbiətdə bir-biri ilə kəsişdiyi yerlərdə əsl timsahlar və qara kaymanlardır. Kaymanlar quruda kifayət qədər yüksək sürətlə hərəkət edə bilir, bir təhlükə anında qarşılıq verə və ya suya çəkilə bilir. Gənc fərdlər aktiv bir müdafiəyə başlamazdan əvvəl ölçülərini vizual olaraq artırmaq üçün özlərini nəzərəçarpacaq dərəcədə "şişirə" bilərlər.

Bu cins Mərkəzi və Cənubi Amerikada yayqındır. Eynəkli kayman Mərkəzi Amerikada və Cənubi Amerikanın şimal hissələrində dəniz səviyyəsindən 800 m yüksəklikdə yaşayır. Adətən şirin suda yaşayır, bataqlıqlara və yavaş irəliləyən çaylara üstünlük verir. Lakin zaman-zaman çayların duzlu sularını ziyarət edir. Eynəkli kayman Kuba, Puerto-Riko və Floridada intreduksiya edilmişdir. Paraqvay kaymanı Cənubi Amerikanın cənub hissəsində, xüsusən də Paraqvay çayının daşması ilə mövsümi olaraq su altında qalan, dünyanın ən böyük bataqlıqlaşmış tropik ərazisi olan Pantanal bölgəsində yayılmışdır. Enlisifət qayman Mərkəzi və Şərqi Cənubi Amerikada yayılmışdır. Arealı Braziliya, Boliviya, Paraqvay, Uruqvay və Argentinanın şimal-şərqini, Parana, Paraqvay və Uruqvay çaylarının bəzi hissələrini əhatə edir. Dəniz səviyyəsindən 600 m-ə qədər yüksəkliklərdə yaşaya bilirlər.

• † Bravard 1858
• † Souza Filho 1987
• † Bona & Carabajal 2013
• † Souza et al. 1991
• † Scalabrini 1887
• † Rusconi 1933
• †Caiman venezuelensis Fortier & Rincón 2013
• † Salas Gismondi et al. 2015