Vegetasiya dövrü il ərzində hər hansı bir iqlim şəraitində bitkinin boy artımı və inkişafı (vegetasiya) mümkün olduğu dövrdür. Mülayim iqlim şəraitində bu dövr axırıncı yaz soyuqlarından ilk payız soyuqlarına qədər, tropik və subtropik iqlim şəraitində isə bütün ilboyu davam edir. Azərbaycanda vegetasiya dövrü tərəvəz üçün 90–120, üzüm üçün 208–239, pambıq üçün 130–140, payızlıq taxıl üçün 230–306, yarpağı tökülən ağac və kollar üçün 220–260, həmişəyaşıl bitkilər üçün isə 365 gün (bütün ilboyu) hesab olunur.

Vegetasiya üsulu bitkilərin vegetasiya evi və laboratoriya şəraitində becərilməsi üsuludur. Vegetasiya üsulu qida maddələrinin fizioloji rolu, onların bitki orqanizminə daxil olması, mühit reaksiyasının (pH), işığın, temperaturun, aerasiyanın, müxtəlif suvarma normalarının, gübrələrin, torpaqdakı zərərli duzların bitkiyə təsiri, bitkilərin kimyəvi vasitələrlə mühafizə edilməsi və s. məsələlər dəqiq öyrənilir. Müxtəlif amillərin bitki üçün əhəmiyyətini müəyyən etməkdən ötrü vegetasiya qablarına torpaq, təmiz kvars qumu, yaxud distillə edilmiş su (su kulturasında) doldurulur. Vegetasiya üsulu ilə alınmış məlumat tarla şəraitində yoxlanılır.

Vegetativ hibritləşdirmə calanmış bitkidə calaqla calaqaltının qarşılıqlı təsiridir. Onların bir-birinə təsiri uzunmüddətli olsa da , vegetativ hibritləşdirmədə əsas növ xüsusiyyətləri dayişmir. Calaq və calaqaltı öz cinsi xüsusiyyətlərini saxlayır və cinsi çoxalmada bu xüsusiyyətlər nəslə keçmir. Vegetativ hibritləşdirmə üsulunu İ.V.Miçurin işləyib hazırlamışdır.

Vegetativ orqanlar bitki orqanizminin yaşayışını və qidalanmasını təmin edən hissələrdir. də vegetativ cisim (tallom) bir hüceyrədən ibarət olub, orqanlara ayrılmır. Alaq bitkilərində əsas vegetativ orqanlar kök, gövdə və yarpaqdır.

2017-07-04 at the Wayback Machine