"Vəsiyyətnamə" bir çox musiqi əsərlərin əsasını təşkil edir.

Əsər üçün musiqini ilk dəfə Nikolay Lısenko bəstələmişdir (1868-ci ildə kişi xoru, solo tenor və fortepiano üçün, 1877-ci ildə ikinci buraxılışı işıq üzünü görmüşdü).

"Vəsiyyətnamə" üçün yazılmış ən populyar musiqi Ukrayna xalq mahnısı intonasiyalarına çox yaxın idi. O, 1870-ci illərdə Qordi Qladki tərəfindən yaradılmış, daha sonra Lısenko tərəfindən redaktə edilmiş və Poltava şəhərində G. Markeviç tərəfindən nəşr olunmuşdur. Mahnı uzun müddət xalq mahnısı olaraq qəbil edilirdi. , , , Aleksandr Aleksandrov və s. kimi bəstəkarlar əsərin xor işləməsini həyata keçirmişdilər.

"Vəsiyyətnamə" mətni üzərində böyük musiqi əsərləri də yaradılmışdır. Məsələn, Vasili Barvinskinin (1918), Stanislav Lyudkeviçin (1934, 1955-də ikinci versiyası çıxmışdır), (1939) və (1939) kantantaları və simfonik poeması (1939).

Sergey Prokofyevin "" operasının 4-cü aktında "Vəsiyyətnamə" şeirinin sözlərindən və Prokofyevin musiqisindən ibarət xor yer alıb.

Qladkovun bəstələdiyi melodiya Dmitri Kabalevskinin Aleksandr Dovjenkonun "" kinoepopeyasında Vasili Bojenkonun ölüm səhnəsindəki vokal-simfonik şəklinin əsasını təşkil etdi.

Ümumilikdə, "Vəsiyyətnamə"in 60-dan çox interpretasiyası var.

Əsərin azərbaycan dilinə tərcüməsini ilk dəfə Süleyman Rüstəm 1939-cu il tarixli "Şevçenko T. Secilmiş әzәrlәri" kitabında dərc etmişdir. Həmçinin, tərcümə işini Əhməd Cavad və Mikayıl Müşfiq (1934), Mikayıl Rzaquluzadə (1939), Abbas Abdulla ("Azərbaycan gəncləri" qəzetində, 21 iyun 1979), Xəlil Rza ("Azərbaycan müəllimi", 21 sentyabr 1979) və Vilayət Rüstəmzadə (1979) da həyat keçirmişdilər.

Rus dilinə tərcümənin müəllifi Aleksandr Tvardovski olmuşdur, tərcümə öncə 6 mart 1939-cu ildə "Krasnı flot" qəzetində və sonra həmin il "Molodaya qvardiya" jurnalında da paylaşılmışdır..