Tyerri Müqler (fr. Thierry Mugler, 21 dekabr 1948[…], Strasburq – 23 yanvar 2022, Vensen) — fransız modelyer və fotoqrafı.
Tyerri Müqler | |
---|---|
fr. Manfred Thierry Mugler | |
Doğum tarixi | 21 dekabr 1948[…] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 23 yanvar 2022(73 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri | |
Fəaliyyəti | dəb dizayneri |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Həyatı
Tyerri Myuqler 1948-ci ildə Strasburqda doğulub. Balet onun uşaq həvəsi idi — onun bu sahədəki müvəffəqiyyətləri Milli Reyn operasının rəhbərliyini elə təsirləndirmişdi ki, daha yeniyetmə olan Myuqler truppanın daimi tərkibinə girdi. Amma zamanla cavan oğlanın əsl istedadı göründü – Strasburqda dekorativ sənət məktəbinin bədii kurslarını bitirən 24 yaşlı Myuqler Fransanın paytaxtına Gudule butiki üçün geyimlər tikməyə yola düşür. Cəmi 2 ildən sonra Tyerri hər mövsümə 12 kolleksiya yaradaraq Parisdə, Milanda, Londonda və Barselonada müxtəlif Moda Evlərində frilanser işləyir. Bu uzun yaradıcılıq yollarının yekunu şəxsi Café de Paris kolleksiyası oldu– uniseks-in üstün tərzinin fonunda o açıq qadın ehtirasının əsl triumfu oldu. 1974-cü ildə ilk kolleksiyanın uğuru Thierry Muglerin şəxsi brendinin açılışı üçün bütün əsasları verdi.
Dizaynerin sevimli materialları — laykra, dəri, Cersi və vinil, sevimli formaları isə — sərt konstruksiyalar və detalların bolluğudur. Myuqler tematik kolleksiyaları təcrübədən keçirir: 1977-ci ildə nümayişlər hərbi mövzuda qoyulmuşdu, 1997-ci ildə – hər şey avtomobillərə həsr edilmişdi, 1998-ci ildə isə podiumda "avtomatlaşdırılan" geyimlər hökm sürürdü.
Kolleksiyaların arasındakı fasilədə dizayner hal-hazırda məşhur olan fotoalbomları çıxarır, ətriyyat seriyasını açır (tərkibində heç bir çiçək olamyan o zaman üçün paradoksal, hazırda isəməşhur olan Angel ətri) və pop-sənayelərdə işləyir – Corc Mayklın "Too Funky" mahnısına çəkilən klipdə Myuqler iştirak edirdi — onda futurizm geyimlərini 1990-cı illərin başlanğıcında aparıcı top-modellər- Nadya Auermann, Yevangelistin Lindası, Naomi Kempbell təqdim edirdi.
1997-ci ildən Thierry Mugler Evi ziyan çəkir, lakin bu dizaynerə 1998-ci ildə ikinci "mələyə"- Angel Innocent ətrinə həyat verməyə mane olmur. Nəticədə "mələk" kolleksiyası daha bir neçə variantla zənginləşəcək. 2001-ci ildən Tyerri sükanda öz yerini Jan-Lyuk Testyuya verir, özü isə istiqamətini ətriyyata yönəldir. Rəhbərliyin dəyişməsi 2003-cü ildə Moda Evinin öz son kişi kolleksiyasının nümayişi və bağlanmısına gətirib çıxardı. Myuqlerin özü isə bu zaman Cirque du Soleil "Zumanity" şousu üçün kostyumlar yaradırdı. 2 il sonra Thierry Mugler brendiheç nəyə baxmayaraq yenidən dirçəldilmişdi, amma 2010-cu ilə qədər yüksək nailiyyətlər göstərmədi. Brendin banisi bu zaman şou-biznesə yönəldi – xüsusilə, Beyonse üçün kostyumlar tikir, onun konsertləri üçün səhnənin dizaynı ilə məşğul olur və hətta bir neçə nömrəyə rejissorluq da etmişdi. Lakin, ətriyyat Myuqleranın sevimli uşağı olaraq qalırdı. O yorulmadan təcrübə aparır və Cologne unikal kişi odekolonu onun tədqiqatlarının bəhrəsi olur. Əsas, ürək və şleyfin notlarına bölünmüş ətir kompozisiyasının qurulmasının ənənəvi sxemindən imtina edən dizayner yenidən canlandıran berqamot, nerol, ağ müşk və sirli S komponentinin qarışığını əsas götürdü …təmiz bədən ətri. İnsanın fərdi qoxusuyla qarışan Cologne qeyri-adi ətrə keçir– hər bir insan üçün. The Source ətrini Myuqlerin daha bir innovasiyalı xidməti adlandırmaq olar — Angel və Alien ətirlərinin flakonlarını yenidən doldurmaq üçün saytdan ekoloji kapsul-refillerı sifariş etmək olar. 2008-ci ildən dizayner ətir seriyasına kosmetika əlavə edir. Thierry Mugler kosmetikasının şah əsəri — mineral "Alunit "dezodorantıdır. Görünüş ilə bu ləpədöyənlə yonulmuş daşdır — ona suyla damcılamaq kifayətdir, o şaxtalı təravət ətri saçmağa başlayır. Yeni art-direktor Nikol Formiçetti Mugler brendinin adını dəyişməklə başladıvə podiuma qadın geyimi seriyasını qaytardı. Çox eklektik yanaşmaya malik olan dizayner brendə onun mükafatlarını qaytardı. Paris moda həftəsi çərçivəsində(2011/2012 payız-qış)podiuma Lady Qaqanın çıxması əlamətdar hadisə oldu.
İstinadlar
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ .
- ↑ (fr.). // Le Monde / J. Fenoglio Paris: Société éditrice du Monde, 2022. ISSN ; ;
- .