Teymur Bəxtiyari 1914-cü ildə İsfahanda, bəxtiyarilər sülaləsinin liderlərindən Sərdar Moazzam Bəxtiyarinin ailəsində anadan olub. Bəxtiyarilər İrandakı şah rejiminin son onilliklərində xüsusi nüfuz qazanmışdılar (bu ailədən Məhəmmədrza Şah Pəhləvinin ikinci həyat yoldaşı - Soray Esfandiyari Bəxtiyar, həmçinin doktor Şapur Bəxtiyar - Şah hökumətinin son baş naziri cıxmışdır).

Bəxtiyar Beyrutda bir fransız məktəbini bitirib (1928-1933), Fransada Sen-Sir Hərbi Akademiyasında təhsil alır (1936-cı ilə qədər). Sonra təhsilini Samyur süvarilər məktəbində davam etdirir. 1936-cı ildə gənc Teymur Bəxtiyar artıq quru qoşunlarında 2-ci dərəcəli leytenant rütbəsini almışdı. İrana qayıtdıqdan sonra Bəxtiyar Şahın Daxili İşlər Nazirliyinin idarəsində işləməyə başladı; tezliklə bir vəzifə aldı və baş leytenant oldu.

1946-cı ildə Şah hökümətindən müvafiq əmr aldıqdan sonra Xəmsə bölgəsinin sakitləşdirilməsində iştirak etdi. Xəmsədaki köçəri tayfaların silahlı müqavimətini yatıraraq hökumət onu Zahidana (İran şəhəri, Sistan və Bəlucistan bölgəsinin inzibati mərkəzi) göndərdi.

1953-cü ildə Kermanşah bölgəsinin zirehli briqadasının komandiri olaraq Teymur Bəxtiyar Baş nazir Məhəmməd Müsəddiqə qarşı general Fəzlulla Zahidini dəstəklədi.

1953-cü il hökumət böhranından sonra Bəxtiyar general Fəzlulla Zahidinin yaxın tərəfdaşı oldu. Dekabr ayında Tehranın hərbi qubernatoru təyin edildi. Yeni vəzifədə Teymur Bəxtiyar son dərəcə fəal və qətiyyətli hərəkət etdi. General Bəxtiyar keçmiş Xarici İşlər Nazirini Müsəddiq hökumətində — yeni İran hökumətinə, general Zahidiyə silahlı müqavimət təşkil etməyə çalışan Hüseyni Fatemini, izləməyi və ələ keçirməyi bacardı. Sentyabr-Noyabr aylarında Bəxtiyar İran Tudə Partiyasından olan İran kommunistlərinə qarşı geniş bir repressiya kampaniyası apardı və 24 partiya liderini həbs etdi; eyni zamanda ölkənin keçmiş baş naziri Hacı Əli Razmara-Xəlil Təhmasibinin qatilini tutdu. Peşəsi dülgər olan Xəlil Təhmasib yeraltı İslam terror təşkilatı "Fədayini İslami"nin üzvü idi. 7 mart 1951-ci ildə bir neçə gün əvvəl (3 mart) milliləşmə ideyasını rədd edən neft mövzusunda bir hesabat yayan baş nazir general Hacı Əli Razmarı öldürdü. Doktor Məhəmməd Müsəddiqinin gəlişi ilə Məclis Xəlil Təhmasibiyə "Milli Qəhrəman" və "İslam Döyüşçü" fəxri adlarını verdi və o, sərbəst buraxıldı. 1953-cü ilin avqustundakı monarxist çevrilişdən sonra yenidən həbs edildi və edam edildi.

19 oktyabr 1954-cü ildə İran Tudə Partiyasının ilk qrup zabitlərinin ölüm hökmü icra edildi. 30 oktyabrda 6 nəfərdən ibarət Tudə zabitlərinin ikinci qrupunu, 8 noyabrda 5 nəfərlik üçüncü qrupunu güllədilər. Noyabrın 10-da hərbi tribunalın hökmü ilə Hüseyin Fatemi edam edildi. Edamdan qabaq amansız işgəncələrə məruz qaldı.

Şah məhkəməsinin və Qərbin hərtərəfli dəstəyi ilə yeni hökumət, anti-monarxist görüşləri ilə tanınan fədakar və solçu təşkilatların üzvlərinə qarşı qəddar repressiyalara son verdi. 1953-cü il ərzində müxalifət nümayəndələrinin hərbi hökumətə qarşı kiçik səpələnmiş silahlı etirazları davam etdi. 1954-cü ilin yazında Ayətullah Kaşani, publisist Hüseyn Makki və digər sağçı millətçilər liderləri Zahidi hökumətinə qarşı kütləvi etiraz aksiyaları təşkil etməyə cəhd göstərdilər. Ancaq onların çağırışı ilə başlayan nümayişlər mövcud vəziyyətin dəyişməsinə səbəb olmadı. Məhkəmə və hökumət o dövrdə ordu, polis və jandarma üzərində tam nəzarəti quraraq artıq vəziyyətin ustası olmuşdular.

1953-cü ilin avqustundan 1954-cü ilin payızına qədər, devrilmiş baş nazirin ən qızğın tərəfdarlarından təxminən 660 nəfəri həbs olundu. Bunlardan 130-u Abadandakı neft müəssisələrinin keçmiş işçiləri idilər. Həbs olunan məmurların əhəmiyyətli hissəsi İran Tudə Partiyasının üzvləri idi.Edamdan qaçanların hamısı müxtəlif illərdə azadlıqdan məhrum edildi.

1953-cü il Avqust İnqilabı İrandakı ictimai-siyasi vəziyyətin əhəmiyyətli dərəcədə dəyişməsinə səbəb oldu: bir növ ikili hakimiyyət dövrü başa çatdı, əsas xüsusiyyətlərindən biri qızğın rəqabət idi və bəzən şah məhkəməsi ilə hökumət arasında qarşıdurma baş verdi; Şahın tam avtoritar hakimiyyətinin bərpası və hakim təbəqənin ənənəvi statusu başladı.

Şahın gizli polisinin yaradılması Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsi və Mossad təlimatçılarının intensiv köməyi ilə baş verdi. 1954-cü ildə Teymur Bəxtiyari xidmətinə görə növbəti dərəcəyə — şah tərəfindən üç ulduzlu general rütbəsinə layiq görüldü.

1957-ci ilin oktyabrında Məhəmmədrza şah Pəhləvi onu yeni yaradılan İran təhlükəsizlik xidmətinin rəhbəri - SAVAK təyin etdi (Bəxtiyari bu vaxta qədər briqada generalı idi). General Bəxtiyari kommunist təşkilatlardan başlayaraq sol islamçı təşkilatlara və qruplara qədər şah rejiminə qarşı hər cür müxalifətə qarşı amansızcasına vuruşdu. Bütün müxalifət partiyaları və qrupları dağıdıldı ya da qovuldu.

General Bəxtiyarinin komandanlığı ilə SAVAK Pəhləvilər sülaləsinin monarxik rejiminin düşmənləri ilə mübarizə aparmaq üçün effektiv gizli daxili təhlükəsizlik agentliyinə çevrildi.

6 may 1961-ci ildə ABŞ siyasi dairələrinin nümayəndələri ilə və şəxsən prezident Con Kennedi ilə əlaqələr qurmaqda böyük rol oynayan, Bəxtiyari və silahdaşlarına qarşı şahı yönləndirən doktor Əli Amini yeni baş naziri oldu. Şah Bəxtiyariyə inanmamağa başladı (Şah Bəxtiyarinin dövlət çevrilişi hazırladığına dair əsassız şübhələri var idi) və 1961-ci ilin iyununda işdən çıxarıldı. Çox qəribədir, Əli Aminin özü Con Kennedinin “adamı” idi,nəticədə Şahın güclü təzyiqi ilə istefasının əsas səbəblərindən biri bu oldu (19 iyul 1962-ci il). Şah bu düzəlişləri xüsusi xidmət orqanlarında Con Kennediyə artan inamsızlıq səbəbiylə həyata keçirdi. SAVAK-ın yeni lideri general Həsən Pakrəvan oldu.

1962-ci ilin yanvarında Bəxtiyari ölkəni tərk etdi və əvvəlcə Fransada yaşadı və tezliklə Cenevrədə (İsveçrəyə, sonra Livana köçdü) yerləşdi, burada Avropa, İraq və Livanda səpələnmiş İran müxalifləri; Ayətullah Xomeynidən Tudə partiyasının rəhbərlərinə (Rza Radmaneş - Tudə partiyasının baş katibi) və Güney Azərbaycandan İrandan ayrılmaq uğrunda mübarizə aparan separatçılara ( separatçı hərəkatın "Müharibə naziri" lideri Mahmud Pənahiyan) ilə əlaqə qurmağa başladı.

Tudə partiyasından qovulan general (Doktor) Mahmud Pənahiyan, 1970-ci ilin may ayında İraq hökumət nümayəndələrinin dəvəti ilə Bağdada gəldi. İraqda doktor Mahmud Pənahiyan bir çox iranlı müxaliflərlə, İran müxalifətinin liderləri ilə, yəni əsas olanlar, doktor Morad Əziz Razməvar və general Teymur Bəxtiyari ilə səmərəli söhbətlər etdi.

Növbəti bir neçə ay ərzində doktor Mahmud Pənahiyan özü yaratdığı (İraq hakimiyyətinin köməyi ilə) İran rejiminə açıq düşmən olan insanları tələsik işə çağırdı. Şah əleyhinə məzmunlu verilişlər təşkil etdi, anti-monarxist materiallar dərc etdi. Elə həmin dövrdə Bakıda başlayan əsas əsərini: "İran Millətinin Coğrafi Lüğəti" nəşr etdi.

Bəxtiyarinin qətlindən bir müddət əvvəl Mahmud Pənahiyan generaldan planlaşdırılan ova yoldaşlıq etməsi və ovçuluq məclisində iştirak etmək üçün şəxsi dəvət aldı, ancaq doktor Pənahiyan işi bəhanə edərək bu təklifi məmnuniyyətlə rədd etdi.

General Bəxtiyari SAVAK-ın 4 illik rəhbərliyi dövründə qurduğu təmaslardan məharətlə istifadə etdi. Şahın əleyhinə olan bütün tədbirlərdə fəal iştirak etdi.

General Bəxtiyarinin fəaliyyəti Şahın məhkəməsində böyük narahatlıq doğurdu. İran hökuməti Bəxtiyarini beynəlxalq axtarışa vermişdi, bundan sonra o, İraqa köçdü,o,əmin idi ki,İraq hökuməti onu heç bir halda İrana təhvil verməyəcək. İraqda məskunlaşan general Bəxtiyari Səddam Hüseynlə şah əleyhinə ittifaq qurdu. Burada o, anti-Şah mərkəzi yaratdı, fəaliyyətlərində, xüsusən də Tudə partiyasının nümayəndələri iştirak etdi.

Şah SAVAK-ın yeni direktoru general Nassiriyə nəyin bahasına olursa olsun "xain" Bəxtiyarini aradan qaldırmaq üçün sərt tapşırıqlar verdi. Bəxtiyarinin özü tərəfindən yaradılan, General Nassiri tərəfindən modernləşdirilmiş və mükəmməlləşdirilən SAVAK gizli xidməti ona qarşı işləməyə başladı. İraqdakı Bəxtiyarinin axtarışı üçün kompleks və çox istiqamətli bir əməliyyat keçirildi: bir neçə SAVAK xüsusi agenti İran sərnişin təyyarəsini Bağdada enməyə məcbur edərək ələ keçirildi. Beləliklə, onlar İraq hakimiyyətinə İran şah rejiminə qarşı mübarizə aparan tərəf olduqlarını sübut etdilər və bu hiylə sayəsində Bəxtiyari ilə görüşə bildilər.

SAVAK agentləri Bəxtiyarinin və özünün ətrafındakıların tam etibarını qazandıqdan sonra savakivitlər tərəfindən kompleks bir hərəkət mexanizmi qüvvəyə mindi, şübhə kölgəsi tamamilə Bəxtiyarinin silahdaşlarının üzərinə düşəcək şəkildə Bəxtiyarini aradan qaldırmaq idi.

SAVAK agentləri Bəxtiyari tərəfindən belə bir etimad səviyyəsinə çatdılar ki, hətta Bağdaddakı generalın malikanəsində yerləşmələri istənildi. Hər ehtimala qarşı SAVAK-dan olan qatillər general Bəxtiyari, övladları və həyat yoldaşı ilə birlikdə öz evində, daha əvvəl də aradan qaldıra bilərdilər. Ancaq Teymur Bəxtiyari İraq hökuməti üçün çox vacib bir insan olduğundan və İraq məxfi xidmətlərinin daim keşiyində olduğu üçün qaçma imkanları az idi. Bəxtiyari İraq cangüdənləri tərəfindən daim mühafizə olunurdu. Buna görə xüsusi bir əməliyyat ssenarisi seçildi, ona görə SAVAK-dan olan qatil tək hərəkət etməli idi.

12 avqust 1970-ci ildə ortaq ov zamanı SAVAK agenti, əmri yerinə yetirmək üçün əlverişli bir an seçərək general Bəxtiyarini tapança ilə vuraraq çiyninə vurdu. General tüfəngini atıb dizləri üstündə yıxıldı. Bəxtiyarinin İraq cangüdəni dərhal vuruşa cavab verdi və qatili AK-47-dən zərərsizləşdirməyə çalışdı, ancaq alnından güllə alaraq dərhal güllələndi. Dərhal ölüm təhlükəsi içində olduğunu anlayan general Bəxtiyari, sol əli ilə revolveri almağa çalışdı, amma onu çıxartmağa belə vaxt tapmadı, sol əlindən 5 zərbə aldı. Bu qətl əvvəlcədən düşünülmüş bir plana uyğun olaraq peşəkarlıqla həyata keçirildi. Qatil hər şeyi elə bir şəkildə qurdu ki, hadisə bədbəxt hadisə kimi yansıdıldı.

Cinayətdən sonra SAVAK agenti tez bir zamanda İran sərhədinə doğru yola çıxaraq cinayət yerini tərk etdi. Xüsusi silah və sursat çatışmazlığı, habelə belə bir vəziyyətdə yaşamaq təcrübəsi olmayan qatil, İraq çölünün yay yüksək temperaturunu pis qiymətləndirdi, amma yenə də İran sərhədinə qədər uzun bir yolu keçməyə müvəffəq oldu. Nəzərdə tutulan məqsədə çata bilmədi və o, İran sərhədindən bir neçə kilometr aralıda İraq sərhəd xidməti tərəfindən tutuldu. O, Bağdada diri gətirildi və bu adamın taleyi hələ bilinmir.

Qatilin kiçik silahlara sahib olması və harada öldürüldüyü tapançanın bu modelini haradan aldığı da bilinmir. General Bəxtiyari dərhal çox sayda güllə yarası alaraq Bağdadın mərkəzi xəstəxanasına aparıldı, orada əməliyyat edildi, lakin Bəxtiyari daxili qanaxmadan öldü.

General Bəxtiyarinin qətlinə ən yüksək səviyyədə baxıldı, ancaq İraqın BƏƏS rəhbərliyi tərəfindən aparılan istintaq şübhəli bir şey aşkar etmədi. Yalnız illər sonra Şah Məhəmmədrza şah Pəhləvi, 1979-cu ildə İslam İnqilabının qələbəsindən sonra, İran üzərində gücünü itirəndə və sürgündə olduqda;fransız biblioqrafı və jurnalisti Jerar de Villier ilə müsahibədə Bəxtiyarini şəxsi sifarişi ilə məhv edildiyini etiraf etdi.

• Gerard de Villiers, «THE IMPERIAL SHAH», Paris, 1974.
• Zabih, S. «Bakhtiar, Teymur.» Ed. Ehsan Yarshater. Encyclopaedia Iranica. Vol. III. New York: Encyclopaedia Iranica Foundation, 1989.
• Issa Pejman, Assar-e Angosht-e Savak vol. 1, Nima Publishing, Paris, février 1994.

• SAVAK
• Tudə Partiyası
• Pəhləvilər