Tenrikyo dininin əsası 1838-ci ildə tərəfindən qoyulmuşdur. Nakayama əkinçiliklə məşğul olan adi qadin idi və iddia edirdi ki, bədəni adlı kami tərəfindən ələ keçirilmişdir. Onun iddiasına görə Tenri-O-no-Mikoto onun bədənindən istifadə edərək "ilahi müdriklik" (tenri) vəhyi ilə inancını yaymağa çalışmışdır. Nakayamanın inancı bir çox təqibçini özünə cəlb etmişdir. Onlara görə Nakayama "yaşayan tanrı" (ikaqami) idi. Nakayama deyirdi ki, insanlar eqoistliklərindən əl çəksələr və özləri ilə "baş tanrı" (oyaqami) arasında harmoniya qursalar xoşbəxt həyata çata bilərlər. Onun fikirləri təqibçilərinə ümid vermişdi ki, bu inancın köməyi ilə fərdi əzablar və sosial ədalətsizlik beləcə başa çata bilər.

Yaponiya hökumətinin bir sıra təzyiqlərinə baxmayaraq Nakayama öz vəhylərini yazaraq Tenrikyo mətnlərini ortaya çıxarmışdır. O, həmçinin dinin əsas ritualı olan "qurtuluş rəqsi"ni (kaqura-zutome) də yaratmışdır. Tenrikyo yeni dinlər arasında çoxlu sayda təqibçi toplayan ilk dinlərdən biri idi. Nakayamanın şagirdi və davamçısı olan başçılığı altında din güclü şəkildə təşkilatlanmışdır. 1908-ci ildə Yaponiya hökuməti Tenrikyonu şintoizmin rəsmi bir sektası olaraq tanımışdır.

Dinə mənsub olan bir çox insan dinin qurulduğu olan Nara prefekturasının şəhərinə ziyarətə gedirlər. Əfsanəyə görə Nakayama Mikinin ruhu Tenri şəhərindəki məbəddə saxlanılan ciba adlı müqəddəs nöqtədə yaşayır.

Dinin Yaponiyada 1,75 milyon, bütün dünyada isə 2 milyon təqibçisi mövcuddur. Tenrikyo dininə aid kitabxana, muzey, xəstəxana, radio stansiyası mövcuddur. 1925-ci ildə Yaponiyada qurulmuşdur.

• Perkins, Dorothy. . Roundtable Press. 1991. səh. 351. ISBN 0-8160-1934-7. İstifadə tarixi: 16 may 2022.