Tatar xalqının etnogenezi
Tatarlar — VII–XII əsrlərdə yaranan bir neçə etnik vahidin adıdır. İlk dəfə bu ad otuz doqquz tatar şəklində Kültigin (VIII əsr) heykəlində qeyd olunur; IX əsrin birinci yarısına aid olan Çin mənbələrində Çinin şimalında yaşayan tayfalara nisbətən da-da ("ta-ta") yazımında verilir; VII–XII əsrlərə aid türk və farsdilli müsəlman yazılı mənbələrə görə, Şərqi Türkistan və Monqolustan torpaqlarının sakinləri tatar kimi xatırlanır. Mahmud Kaşğaridəki eyni bölgəyə Daşte Tatar (Tatar torpağı) deyildi. XII əsrin sonlarından Çingiz xanın rəhbərliyi altında Monqol dövləti quruldu və onun qurulmasında Tatar tayfaları da iştirak etdi. Orta əsrlər ərəb-fars yazılı mənbələrində Qızıl Orda dövlətinin əsas əhalisi tatarlar adlanır. Qərbi Avropa və rus tarixşünaslığında eyni termin təsbit edilmişdir. Rusiyada XX əsrin əvvəllərindən əvvəl Volqa-Ural bölgəsi, Cənubi Sibir, Şimali Qafqaz və Krım yarımadasında yaşayan müsəlman xalqların əksəriyyətinə tatar deyilirdi.
Tatarlar 3 etnik qrupa bölünür: Volqa-Ural tatarları, Sibir tatarları və Həştərxan tatarları. Polşa-Litva tatarlarının alt qrupu da var. Volqa-Ural bölgəsinin qrupu, 4 milyondan çox tatarla birlikdə ən böyüyüdür. Bu qrup ayrıca bir neçə alt etnik qrupa bölünür: Kazan tatarları, Qasim tatarları, mişərlər və növlər. XIII–XV əsrlərdə ümumi tatar adı ilə daxil olan bəzi türk xalqları (Krım tatarları, noqaylar və s.) XVIII əsrin ikinci yarısında — XIX əsrin sonlarında özlərini müstəqil bir etnik qrup kimi təşkil etdilər. Əksəriyyəti müsəlman-sünni, bəziləri də (kryaşen tatarları, naqaybəklər) xristianlıq edirlər.
Tarixçilər D.M.İsxakov və İ.L.İzmailov tatarların mənşəyi elmində 3 əsas anlayışı ayırırlar.
Birincisi, Bolqar-Tatar yanaşmasıdır. Onun sözlərinə görə, Tatar mənşəli əsas qaynaq bulqarlar və türkdilli yerli Fin-uqor xalqıdır. A. Walidi, H. Gabashi, M. Zakiev, F. Urmanchiev və başqaları. b. alimlər, Avrasiyanın erkən dövrlərindən Bulqarların mənşəyində bilinən iskitlər, sarmatlar və Alan-Assların, b olduğuna inanılır. Bolqar-tatar baxışının tərəfdarları, tatarların etnomədəni ənənələri və adətlərinin Volqa Bolqar dövləti dövründə formalaşdığını və Qızıl Orda və sonralar Qazan xanlığı dövründə çox dəyişikliyə məruz qalmadığını düşünürlər. Qızıl Orda dövründə Bolqarıstan xalqı bir neçə etnik ərazi qrupuna bölündü. Kazan Xanlığı dövründə, Monqolustan əvvəlki adətlər, Bulqarların həyat tərzi canlandı və özünəməxsus inkişafı davam etdi. Əhalinin "Bolqar" yolu ilə ötürülməsinin belə 1920-ci illərədək sağ qaldığı düşünülür. Tatarların mənşəli bu konsepsiya XX əsrin əvvəllərində Rza Fəxrətdin, G. N. Ахмәров, Н. N. Фирсов, М. G. Xudyakov və başqaları. b. elm adamlarının xidmətlərində də əks olunur. Bu konsepsiya VKP (b) Mərkəzi Komitəsinin 9 avqust 1944-cü il tarixli qərarına və SSRİ Elmlər Akademiyasının Kazan Tatarlarının etnogenezinin müəyyənləşdirilməsinə həsr olunmuş elmi sessiyasından (1946) sonra qəbul edildi, H. G. Гыймади, А. P. Смирнов, Н. F. Kalinin, L. Җ. Jalay, J. В. Yusupov, A. H. Халиков, М. Z. Zakiev və başqaları. b. alimlərin xidmətləri bu konsepsiyaya əsaslanır.
İkinci konsepsiya Tatar-Monqol görüşüdür. Tatar-monqol tayfaları ilə birlikdə Şərqi Avropaya köç edənlərin, yerli qıpçaqlara qoşulub Qızıl Orda dövründə İslamı qəbul edərək Tatar mədəniyyəti və dövlətçiliyi yaratdıqları fikrinə əsaslanır. Bu konsepsiyanın əsas mahiyyəti bəzi rus, başqırd, çuvaş alimlərinin: N. A. Mazitov, V. F. Каховский, В. D. Dmitriev, N. Mən Егоров, М. R. Fedotov və. b. xidmətlərinə əks olundu.
Üçüncüsü, Türk-Tatar yanaşmasıdır. Bu konsepsiya, qıpçaq və kimək dövlət dərnəklərinin üzvü olan Volqa Bolqarıstan xalqları ilə yanaşı tatar xalqının mənşəyində də əhəmiyyətli bir rol oynayır. Bu baxışa sahib olanların fikrincə, tatar xalqının əsas xüsusiyyətləri və həyat tərzi xalqın tarixində və həyatında öz əksini tapmış özəyinin, çoxəsrlik dini ayinlərinin, dövlətçiliyinin, yazılı mədəniyyətinin və maariflənməsinin inkişafında əks olunur. Tatar xalqının etnik tarixinin əsas inkişaf dövrü Qızıl Orda dövrünə təsadüf edir, bu dövrdə yerli bulqar və qıpçaqlar işləyən türk-tatar tayfalarına monqollarla, yeni dövlətçiliyə və mədəni ənənələrə və ortaq bir ədəbi dilə qoşuldular. Türk təməlində ortaya çıxdı.
Bu dövrdə Kazan Tatarlarının yüksək səviyyədə inkişaf etmiş mədəniyyət, ədəbi dil, tədris, nəşriyyat və dövri mətbuatda qazandıqları uğurlar Rusiyada yaşayan geniş türk xalqlarına nümunə oldu və digər tatar etnik qrupların milli nüvəsinin böyüməsinə səbəb oldu, vahid bir Tatar xalqı hisslərini gücləndirdi. 1926-cı il siyahıyaalma zamanı SSRİ-də yaşayan tatarların yüzdə 88-i özlərini bu adla çağırırdılar.
2006–2014-cü illərdə Rusiya Elmlər Akademiyası Tibbi-Genetik Tədqiqat Mərkəzində İnsan Populyasiyası Genetikası Laboratoriyasının müdiri Elena Balanovskaya və həmin mərkəzin tədqiqatçısı Anastasiya Agdzhoyanın araşdırmalarına görə Krım, Volqa-Ural və Sibir tatarlarının DNT haplotipləri fərqlidir.
Bu araşdırmalara görə, Krım tatarlarının genofondundakı cənub haplotiplərinin təxminən 50% -i (E1b1b1-M35; G1-M285; G2a-P15; I2a-P37.2; J1-M267; J2-M172), kiçik hissə M2, C3-M2; M122; Q-M242) və Avrasiya R1a-M198 və R1b-M343 haplotipləridir. Beləliklə, Krım tatarlarının genetik portreti Aralıq dənizi və Yuxarı Asiya xəttinin Y-xromosom haplotipini və qərb (əsasən Orta Asiya) haplotipinin təxminən 10% -ni əhatə edir.
Volqa tatarlarının 49% -i R1a-M198 və N1c-LLY22g haplotipinə aiddir. R1a-M198 Avrasiyanın qərb hissəsində geniş yayılmışdır, N1c-LLY22g haplotipi Baltik dənizindən Çukotka qədər uzanır. Beləliklə, Volqa Tatarlarının genetik portretləri az sayda cənub variantına və Şərqi Avrasiyanın çox kiçik bir hissəsinə sahib olan Şərqi Avropa və Uralda ən çox rast gəlinən haplotipləri təşkil edir.
Sibir tatarlarının genofondunda ən çox yayılmış G2a-P15; N1c-LLY22g; R1a-M198; N1b-P43 və Q-M242 haplotipləri. Kazan tatarlarında R1a-M198 və N1c-LLY22g haplotipləri təxminən% 50, Sibir tatarlarında isə% 50-dir. Beləliklə, Sibir tatarları genefondunun əsasını təşkil edən haplotiplər Sibir və Avrasiyanın şimal hissəsi ilə əlaqədardır.
Rus alimləri (Elena Balanovskaya, Anastasia Agjoyan, Nadejda Markina) bu araşdırmada tatarların Krım, Volqa və Sibir gen hovuzlarında haplotiplərdə bəzi fərqlər gördükləri zaman eyni etnik qrupdan gəlmədikləri qənaətinə gəldilər. Ancaq heç kimə sirr deyil ki, bir çox fərqli tayfa Qızıl Orda ya daxil olduqdan sonra Tatar xalqını meydana gətirdi.
Balanovskayanın fikirlərinə qarşı tarix elmləri doktoru Damir İsxakov, "Genetik material yalnız bioloji kütlə haqqında məlumat verir, lakin əhali bioloji kütlə ilə təşkil edilmir, dil, mədəniyyət və siyasi proseslər tərəfindən təşkil edilir" dedi. bioloji analizdə yalnız kişi soyları haqqında məlumat verən Y-xromosomunun deyil, eyni zamanda otozomal məlumatların da nəzərə alınmasının düzgünlüyünü vurğulayır.
Tatarların əsas peşələri atalarındandır və həyatlarında ən vacib yeri tutur: əkinçilik, heyvandarlıq, arıçılıq və əl işləri. Ticarət və ticarət vasitəçiliyi də tatarların qədim zamanlardan bəri bir ənənəsidir. On altıncı əsrin ortalarında, satış və alış-veriş edərək dolanışıq edənlərin sayı yalnız dövlətçiliyi itirdikdən sonra azaldı. 18-ci əsrin ortalarından etibarən çar hökuməti tatarların Orta və Orta Asiya ölkələri ilə ticarət əlaqələri qurmasına, daha sonra Kazan, Orenburq vilayətlərində və Ryazan vilayətinin Qasim bölgəsində böyük tatar ticarət mərkəzlərinin yaradılmasına icazə verdi. Tatarlar əsasən köçəri bir xalqdır. Bəzi bölgələrdə, müəyyən növ ev işlərini yerinə yetirmək üçün yay və payızda yaşamaq ənənəsi də qorunur.
1917-ci il fevral inqilabından sonra tatarlar dövlətçiliyinin dirçəldilməsi istiqamətində böyük addımlar atdı. 1920-ci ilin mayında mərkəzi hökumətin fərmanı ilə TASSR quruldu. Bu gün Tatarıstan Respublikası Rusiyanın subyektlərindən biridir.
- Равил Фәхретдинов ТАТАР ХАЛКЫ ҺӘМ ТАТАРСТАН ТАРИХЫ. § 23. БОРЫНГЫ ТАТАРЛАР ҺӘМ ЧЫҢГЫЗ ХАН
- https://www.gumer.info/bibliotek_Buks/Linguist/Article/bush_etntat.php
- https://skurlatov.livejournal.com/818810.html
- История татар Очерки Равиля Фахрутдинова http://www.misharlar.ru/fahrtdinov.html
- Шиһабетдин Мәрҗани исемендәге Тарих институты: "Татарларның килеп чыгышы" видеосы
- The Volga Tatars: A Profile in National Resilience (Идел буе татарлары: Милли сыгылмалылык профиле). Стэнфорд университеты, 1986. ISBN 0-8179-8391-0 (ингл.)