Bədəninin uzunluğu 123, quyruğu 90 mm-ə qədərdir. Sifəti kütləşmiş, qulaqları və gözləri kiçikdir. Belindəki xəz kobud, ortasından tünd zolaq keçir. Bədənin aşağı tərəfı ağımsovdur. Döşündə ön pəncələri arasında xallar yoxdur.

Tarla siçanının arealı Avropanın meşə zonasını və Asiyanın mühüm hissəsini əhatə edərək sərhədləri şimalda Danimarka və , cənubda Zaqafqaziyaya, şərqdə Vladivostoka və qədər çatır. Şimali Qafqazın dağətəklərindən Zaqafqaziya hüdudlarına iki yolla keçir: Qara dəniz sahili boyunca təqribən Suxumiyə qədər, Xəzər sahili boyunca Xaçmaza və qədər.

Tarla siçanının dəyişkənlik məsələləri kifayət qədər öyrənilməmişdir. Başqa taksonomik əhəmiyyətli bir neçə yarımnöv və lokal formalar təsvir edilmişdir. Şimali Qafqaz, o sıradan Azərbaycan populyasiyaları növün tipik formasına aid edilərək A.a.caucasicus Dukei yarımnövü ayırd edilmişdir. Azərbaycanda növün arealının faktik olaraq cənub sərhəddi keçir. Burada o, Dəvəçi, Quba və Qusar rayonlarında d.s. 850 m-ə qədər aran və sahələrdə yayılmışdır.

Tarla siçanı ağac bitkiçilikli uyğunlaşmışdır. Meşədə, meşə kənarlarında və talalarda, kolluqlarda, bağlarda, bostanlarda və müxtəlif bitki plantasiyalarında, taxıl zəmilərində, ot tayalarında və samanlıqlarda, təsərrüfat tikililərində rast gəlinir. Çox vaxt 3-4 çıxışı olan öz yuvalarını qazır.

Tarla siçanı ildə 3-4 və ya hətta 5 dəfə çoxalır. Hər nəsildə 5-7 bala olur. 3-3,5 aylığında cinsi yetkinliyə çatır.

Qida tərkibi əsl meşə siçanlarında olduğundan daha rəngarəngdir. Payız-qış yeminin əsasını təşkil edən toxum və başqa çoxlu həşərat, eləcə də bitkilərin yaşıl hissələrini yeyir.

• Azərbaycan faunası. X cild. Məməlilər. Bakı, Elm nəşriyyatı, 1978
• Azərbaycanın heyvanlar aləmi. III cild, Onurğalılar.Bakı, Elm nəşriyyatı, 2004.