Yazıçı və jurnalist , Paris adət-ənənələri haqqında yazdığı oçerklərində izah edir: "Parisdə tabldot dedikdə müəyyən saatda ümumi masa arxasında kifayət qədər uyğun qiymətə şorba istənilən yer nəzərdə tutulur…".

Tabldotlar özlərində təkcə restoranlardan daha sərfəli yeri yox, həmçinin ziyarətçilərin daha arxaik xidmət formasını birləşdirir: ümumi masa arxasında oturan seçim haqqına malik olmurdu və hamının yediyi xörəyi yeməyə məcbur olurdu. Bundan əlavə, tabldot arxasında ən yaxşı yeməklər əsas yeməklərin qoyulduğu masanın mərkəzinə yaxın oturan daimi müştərilərə qismət olurdu. Belə olduqda masanın kənarında oturan sadə insan, xüsusilə o yavaş yeyirdisə, masanın arxasından ac durmaq riski ilə üz-üzə qalırdı. Yazıçı özünün çoxcildli "Paris rəsmləri" (1781) toplusunda iaşə obyektlərinin bu cür çatışmazlıqların haqqında yazır: "Xaricilər bunlara dözə bilmirlər, amma onların başqa yerdə yemək seçimi yoxdur. Onlar 12 yad insanla bir masa arxasında oturub yeməyə məcbur olurlar və bəzən nəzakətli və utancaq insan pulunu ödədiyi naharı belə sona qədər yeyə bilmir".^{[mənbə göstərin]}

Parislilərin və xaricilərə müxtəlif qiymətlo və keyfiyyətli tabldotlar təqdim edilirdi. Böyük otellər, bu cür yerlərin ən lüks və bahalıları hesab edilirdi.