Təqribən 150 il bundan əvvəl yaranıb. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dövründə Xızı-Bərmək yurdunda ilk məktəb bu kənddə yaradılıb. Məktəb Hacı Yəhyanın evində yerləşirdi. Cümhuriyyət süqut etdikdən sonra Məhəmməd Əmin Rəsulzadə Lahıca gedərkən Müsavat Partiyasının sonuncu gizli iclasını məhz Təzəkənddə keçirmişdir, iclasda Seyid Hüseyn Sadiq partiyanın sədri, Cəfər Cabbarlı isə katibi seçilmişdir. Sovetlər qurulduqdan sonra "Yeni yol" kolxozu yarandı. 1959-cu ildə kolxoz dağıldı və ardınca Xızı rayonu inzibati-ərazi vahidi olaraq ləğv edildi, beləcə kəndi camaat tərk etdi. Kənddə yalnız "Yeni yol" kolxozunun sədri Bəxtiyar Ələsgər oğlu Abbasov öz ailəsi ilə qaldı.

Kənd rayon mərkəzi, Bakı və digər bölgə mərkəzləri ilə əlaqə baxımından çox əlverişli nöqtədə yerləşirdi. Kəndin şəhər tərəfdən girişində və çayları qovuşur. Kənd dağının ətəyində yerləşir. Təbiəti heyvandarlıq üçün çox əlverişlidir, kənd qışlaq funksiyası daşıyır.

Əsrin əvvəllərində kənddə 104 ailə yaşayırdı. Kənddə 3 nəsil vardı: Hacıhəmzəlilər, Lohəsənlilər (Səyyad Xızılılar - 1630-cu ildə İrandan gəlmə) və Hacıbabalılar (Şıx Xızılılar). Hazırda kənddə 8 ailə yaşayır.

• — 1920-1934-cü illərdə Rayon Maarif şöbəsinin müdiri;
• — ictimai xadim, 1937-ci ildə repressiya qurbanı olmuşdur;
• Şəmsəddin Abbasov — Azərbaycan Radio Komitəsinin ilk sədri, Azərbaycan Mərkəzi Komitəsinin katibi, Azərbaycan Ali Sovetinin sədr müavini, Filarmoniyanın direktoru;
• — Azərbaycan SSR Mərkəzi Komitəsinin orqanı olan "Komunist" qəzetinin şöbə müdiri;
• — Azərbaycan SSR əməkdar müəllimi;
• Gündüz Abbasov — məşhur aktyor;
• Seyfəddin Dağlı - yazıçı-publisist, Kirpi jurnalının baş redaktoru;
• — Zaqafqaziya Elektrik Şəbəkəsinin müdiri;
• — həkim, kardiorevmatoloq;
• — Azərbaycan Milli Azadlıq Hərəkatının fəal üzvlərindən (1988-1990), "Tövbə" Cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, Bakı və Kəndlər Birliyinin sədri (2003-2005).

XX əsrin əvvəllərində kənddə heç bir bölgədə analoqu olmayan, gözətçisiz, sahibsiz, özünəxidmət üsulu ilə işləyən Qonaq evi var idi. Bu layihə və ev kənd sakini Əbdülhəsən dayıya məxsus idi. Bundan başqa kənddə Məscid və Dəyirman fəaliyyət göstərirdi. 1961-ci ildən etibarən kəndin yeganə məktəbi öz fəaliyyətini dayandırdı. XXI əsrin əvvəllərində isə məktəb, məscid və dəyirman dövlət tərəfindən sökülmüşdür.