İlk dəfə odlu silah XIV əsrdə Çində ixtira olundu. Daha sonra bu odlu silahlar Yaxın Şərqə, Avropaya və Afrikaya yayıldı. Hətta silahda istifadə olunan barıtı da çinlilər ixtira edib. Bu isə IX əsrdə ixtira olunub.

Silahlar iki yerə bölünürlər: soyuq və odlu.

Soyuq silahlara bıçaq, şüşə parçası, kəsici alətlər, sağlamlığa zərər verə biləcək bütün bərk əşyalar və s. aiddirlər.

Soyuq silahlar da iki yerə bölünürlər: cinayət məsuliyyəti daşıyan və daşımayan.

Mərmisi barıtın yanması ilə əmələ gələn təzyiq nəticəsində istiqamətlənmiş hərəkət edən və hədəfi məhv etmək qabiliyyətinə malik olan silaha odlu silah deyilir. Odlu silahlara tapança, avtomat, pulemyot, raket, top və s. daxildir.

Odlu silahlar özlüyündə iki qrupa bolunur: yivli və yivsiz. İlkin yaranmış odlu silahlar yivsiz idi. Yivlər silahın lüləsinin daxilində spiralvari halqalardir. Ballistikada bu halqalar arsındakı məsafə (diametr) kalibr (5.45; 7.62) adlanır. Yivlər atəş zamanı mərminin fırlanmasına səbəb olur. Fırlanan mərmi isə daha cox məsafə qət edir, daha dəqiq olur və daha surətli hərəkət edir, hədəfi sərrast vurmağı təmin edir. Yivlər sayına görə 4-dən 8-ə qədər, sağ və sol istiqamətli olurlar. Yivsiz odlu silaha misal olaraq ov tüfənglərini göstərmək olar. Bütün döyüş silahları yivlidir.

Bundan başqa silahların qaz silahı, pnevmatik silah kimi növləri də var. Bunlar odlu silah hesab olunmur.