1831-ci ildə Ceyms Ross Şimal maqnit qütbünü fəth etdikdən sonra bir necə il ərzində Cənub qütbünə dəniz yolunu aşkarlamağa çalışırdı. 1841-ci ilin yanvarında İngiltərənin Erebus və gəmisi xüsusi qorucularla Sakit okeandan ayrılan buzlaq səddini keçərək içərilərə daxil olur. Dörd gün burada üzdükdən sonra 11 yanvar tarixində ekspedisiya böyük buzlaq səddini aşkarlayırlar. Ross buzlağa baxarkən deyir: «Bəli, buradan keçmək Duvr qayalıqlarını keçməyə bərabərdir». Bir müddət sonra buzlaq ərazisində yerləşən bir çox coğrafi obyektlər Rossun adını alır. Burada ekspedisiyada iştirak edən gəmilərin şərəfinə iki vulkan adlandırılmışdır (Erebus vulkanı və Terror vulkanı).

İlk antarktik ekspedisiyalanın hədəfi cənub qütbünü kşf etmək olduğundan buzlaq əsas yol olaraq seçilmişdir. Robert Skott şelf buzlağını və onun əraz ərazilərində kifayət qədər tətqitat işləri apararaq əhəmiyyətli məlumatlar toplamışdır. Şelf buzlağpnfa yerləşən Balina buxtasında Roald Amundsenin ekspefisiyasına aid Framheym bazası olmuşdur. Amundsen və Skott 1911-ci ildə cənub qütbünə gedərkən buzlağı ötüb keçmək məcburiyyətində olmuşdur. Skottun ekspedisiyası geri qayıdarkən Ross şelf buzlağında həlaknolmuşdur. 1929-1959-cu illərdə Ross buzlağında Amerikaya məxsus olan Litl-Amerika bazası fəaliyyət göstərmişdir. Hazırda isə buzlağın sərhəddində Mak-Merdo qütb stansiyası yerləşir.

Buzlaq haqüında 2006-cı ildə maraqlı fərziyyə irəli sürülmüşdür. Belə ki, buzlaq çatlaya bilər.

Şelf buzlağı əsasən Transantarktika dağlarında yerləşən Birdmor buzlağından qidalanır. Buzlağın şərqində buzlağın axın sürəti ilə 800 m, qərb hissədə isı 1500 metr təşkil edir. Bu isə gün ərzində buzlağın 1,5 metrdən 3 metrə hərəkət etməsi deməkdir.

Buzlaq üçbucaq formaya malikdir. Buzlaq 600 km məsafədə 15-50 metr hündürlüyə malikdir. Daxili hissədə buzlağın qalınlığı 150–200 m, sahilə yaxın hissədə isə buzlağın hündürlüyü 700 metrdir. Bəzən buzlaqdan iri aysberq parçaları ayrılır. Qeydə alınan ən iri aysberqin sahəsi 31 080 km² olmuşdur.