Roma Statutu
Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsinin Roma Əsasnaməsi (ing. Rome Statute of the International Criminal Court) — 15 iyun 1998 – 17 iyul 1998 tarixləri arasında Birləşmiş Millətlər Təşkilatı Konfransının, İtaliyanın paytaxtı Romada qəbul etdiyi Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsinin Qurulması haqqında statusdur[2]. Beynəlxalq müqavilələrə tez-tez status deyilir və bu sənəd gündəlik istifadədə Roma Əsasnaməsi adlanır. Sazişin qəbuluna 160 səs verilmişdi; 120 lehinə, 21 bitərəf, 7 əleyhinə olmaqla səs çoxluğu ilə qəbul edilmişdir[3].
Roma Statutu | |
---|---|
Hazırlanma tarixi | 17 iyul 1998 |
İmzalanma tarixi | 17 iyul 1998 |
İmzalanma yeri | |
Qüvvəyə minməsi | 1 iyul 2002 |
i | fransız dili, ingilis dili, ispan dili, rus dili[1], ərəb dili, standart çincə |
2016-cı ilin mart ayından etibarən 139 dövlət müqaviləni imzaladı, lakin 124 dövlət bu müqaviləni təsdiqlədi.[2]
Rusiya əsasnaməni 13 sentyabr 2000-ci ildə imzalamışdı[4], lakin 2016-cı ilə qədər təsdiqləməmişdir[4][2]. 16 noyabr 2016-cı ildə prezident Vladimir Putin, Rusiyanın Roma Statutunda iştirakdan imtina edən sərəncam imzaladı.[5] Dmitri Peskov, BCM-nin yurisdiksiyasından çıxmağın "dəqiq milli maraqlar" tərəfindən əmr olunduğunu və "Krımın işğalı" barədə məhkəmə prokurorluğunun bir gün əvvəl yayımladığı hesabatla "heç bir şəkildə əlaqəli olmadığını" söylədi[6].
Roma Statutunun təsir dairəsi dörd əsas beynəlxalq cinayətlə formalaşır: soyqırım, insanlığa qarşı cinayətlər, müharibə cinayətləri və təcavüz cinayətləri. Bu cinayətlərə heç bir məhdudiyyət tətbiq olunmur. Roma Statutuna əsasən, Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsi, dövlətlərin özlərinin həll etməkdə çətinlik çəkdiyi və müdaxilə etmək istəmədiyi vəziyyətlərdə yalnız dörd əsas beynəlxalq cinayətin araşdırmasını apara bilər; məhkəmənin yurisdiksiyası yerli məhkəmələrin səlahiyyətləri ilə ziddyyət təşkil etmir. Məhkəmə yalnız cinayətlərin hər hansı iştirakçı dövlətin ərazisində və ya iştirakçı dövlətin vətəndaşı tərəfindən törədildiyi təqdirdə səlahiyyətlərə malikdir; İstisna olaraq, BCM-nin yurisdiksiyası Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Təhlükəsizlik Şurası tərəfindən icazə verildiyi təqdirdə, bəzi beynəlxalq cinayətlərə də aid ola bilir.
- ↑ https://www.un.org/ru/law/icc/rome_statute(r).pdf.
- ↑ 1 2 3 "United Nations Treaty Database entry regarding the Rome Statute of the International Criminal Court". United Nations Treaty Database (ingilis). ООН. 2013-12-09. 2012-04-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2013-12-10.
- ↑ Scharf, Michael P. "Results of the Rome Conference for an International Criminal Court". ASIL Insights (ingilis). The American Society of International Law. 1998-08. 2012-04-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-05-25.
- ↑ 1 2 "«Римский статут Международного уголовного суда» (Вместе с «Пособием для ратификации и имплементации…») (Принят в г. Риме 17.07.1998 Дипломатической конференцией полномочных представителей под эгидой ООН по учреждению Международного уголовного суда)" (rus). 2009-05-15. 2013-04-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-05-24.
- ↑ "Распоряжение Президента Российской Федерации от 16.11.2016 № 361-рп "О намерении Российской Федерации не стать участником Римского статута Международного уголовного суда"". 2018-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-03-19.
- ↑ Москва отказывается от международно-юридического наследия 90-х годов Arxivləşdirilib 2016-11-17 at the Wayback Machine // Взгляд, 16.11.2016.
- "Rome Statute Of The International Criminal Court". Сайт ООН (ingilis). ООН. 1998-07-12. 2012-04-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-05-25.
- "Римский статут Международного уголовного суда" (PDF). Сайт ООН (rus). ООН. 2002-01-16. 2012-04-15 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2011-05-25.
- "United Nations Conference on the Establishment of an International Criminal Court". Сайт ООН (ingilis). ООН. 2000-08-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-05-25.
- Сайт Международного уголовного суда
- Римский статут Международного уголовного суда