Şahzadə Lazar Kosovo döyüşündəki ölümündən sonra 1375–1377-ci illər arasında inşa edilmiş Ravanitsa monastırında dəfn edilmişdir. Monastır o vaxtdan bəri ziyarət məkanı olmaqla birlikdə, mədəni fəaliyyət və Serbiya xalq məclislərinin mərkəzi olmuşdur.

Tikili 1386, 1398 və 1436-cı illərdə Osmanlı türkləri tərəfindən bir neçə dəfə hücuma məruz qaldı və zərər gördü. Vyananın ikinci mühasirəsindən sonrakı böyük müharibədə bir çox rahib öldürüldü. 1690-cı ildə sağ qalmış rahiblər Şahzadə Lazarın qalıqlarını da götürüb ərazini tərk etdilər. Yalnız 1717-ci ildə rahiblər arasında yeganə xilas olmuş şəxs olan Stefan müəllim Ravanitsaya qayıdıb monastırı talan edilmiş və tərk edilmiş vəziyyətdə tapdı. O, yerli sakinlərin köməyi ilə monastırı bərpa etdi və yeni bir narteks inşa etdi.

Monastır 19-cu əsrin əvvəllərində, Serbiya inqilabı zamanı təkrarlanan hücumlara məruz qaldı. 19-cu əsrin ortalarında monastır yenidən bərpa edildi. İkinci Dünya müharibəsi əsnasında almanlar monastırı bir daha dağıtdılar və 24 fevral 1943-cü ildə arximandrit Makariyeni tutub işgəncə verərək öldürdülər.

Monastırdakı freskaların hamısı eyni vaxtda və eyni sənətkarlar tərəfindən hazırlanmamışdır. Bu freskalar əsasən 1385–1387-ci illərə aid edilir.

• Starodubcev Tatjana. . Zbornik radova Vizantološkog instituta. 49. 2012: 333–354.