• Qossenin birinci qanunu. Ardıcıl olaraq istehlak edildikdə, hər bir sonrakı məhsul vahidinin faydalılığı əvvəlkindən aşağı olur.
• Qossenin ikinci qanunu. Sadələşdirilmiş versiya cəmiyyətdən təcrid olunmuş insanın yaşayış təsərrüfatının nəzərə alınmasına əsaslanır. Müəyyən sayda müxtəlif məhsulları nəzərə alaraq, müəyyən bir məhdud müddət ərzində bir şəxs onları müxtəlif kombinasiyalarda istehlak edə bilər, bunlardan biri ən gəlirli olmalı, maksimum həzz gətirməlidir ki, bu da bütün məhsulların marjinal faydalarının bərabərliyini təmin etməklə əldə edilir. Növbəti yaxınlaşma dərəcəsi kommersiya iqtisadiyyatının şərtlərini nəzərə alır. Malların qiyməti və pulun miqdarı istehlakı məhdudlaşdıran əsas amillərdir. Optimal istehlak variantı fərdi malların alınmasına sərf olunan son pul vahidləri nəticəsində yaranan marjinal kommunal xidmətlər arasında bərabərliyin əldə edildiyi seçim olacaqdır.

İkinci qanun sonralar tələb və qiymət hadisələrini izah etmək üçün riyaziyyat məktəbi tərəfindən geniş istifadə edilmişdir.

Qanun kommunalın ən azı zəif kəmiyyətləşdirilə biləcəyi fərziyyəsi əsasında tərtib edilmişdir və beləliklə, tarazlıq nöqtəsində subyekt öz xərclərini elə bölüşdürəcək ki, marjinal faydalılığın qiymətə nisbəti bütün mallar və iqtisadi xidmətlər üçün eyni olsun ( marjinal alış xərcləri ing. marginal cost of acquisition):

${\displaystyle {\frac {\partial U/\partial x_{i}}{p_{i}}}={\frac {\partial U/\partial x_{j}}{p_{j}}}\,\forall \left(i,j\right)}$  

burada

• ${\displaystyle U}$   — faydalılıq
• ${\displaystyle x_{i}}$   — ${\displaystyle i}$  -ci məhsul və ya xidmətin miqdarı
• ${\displaystyle p_{i}}$   - ${\displaystyle i}$  -ci məhsul və ya xidmətin qiyməti

Marksistlərin fikrincə, Qossenin nəzəriyyəsinin əsas çatışmazlıqları iqtisadi hadisələrə subyektiv-psixoloji, idealist yanaşma və istehsalın cəmiyyətin iqtisadi həyatında həlledici rolunu bilməməkdir. Qossenin nəzəriyyəsindən irəli gələn nəticə — istehlakın xarakteri və insanlar arasında maddi nemətlərin bölüşdürülməsi istehsal sferasının xarakterindən asılı deyildir — üzrlü hesab olunur və reallığa uyğun gəlmir.

• Блауг М. Второй закон Госсена // Экономическая мысль в ретроспективе. М.: Дело. 1994 [Economic Theory in Retrospect]. 302. ISBN 5-86461-151-4.
• Блюмин И. Г., Критика буржуазной политической экономии, т. 1, М., 1962
• Qossen qanunları  // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб.. 1890–1907.
• Жид Ш. и Рист Ш., История экономических учений, (пер. с франц.), М., 1918
• Журавицкий С., Математическая школа в политической экономии, М.