Qoçhisar döyüşü (1516) - Haqqinda Melumat

Qoçhisar döyüşü
Qoçhisar döyüşü
	Səfəvi-Osmanlı münasibətləri
	; Müharibənin Tacüt-Təvarixdə yer alan miniatürü; Sol üstdə olan atlı Bıyıklı Mehmed Paşa, sağ üstdə olan atlı Qara xan Ustaclı
Tarix	1516
Yeri	Qoçhisar (Qızıltəpə), Mardin
Səbəbi	Səfəvi-Osmanlı münasibətləri
Nəticəsi	Kürd-Osmanlı qüvvələrinin həlledici qələbəsi
Münaqişə tərəfləri
Səfəvilər İmperiyası	Osmanlı İmperiyası Kürd əmirlikləri;
Komandan(lar)
Qara xan Ustaclı☪; Qanqırıl sultan; Çuxa sultan ☪; Vəlixan bəy ☪; Yeqan bəy ☪; Hüseyn bəy; Saru bəy ☪; Durmuş bəy	; Dəli Hüsrəv Paşa; Qaraçin Əhməd bəy; Pirhüseyn bəy; İdris Bitlisi; Xəlil Əyyubi; Çavuş Əhməd bəy; Ataq Əhməd bəy
Tərəflərin qüvvəsi
Ən azı 12.000 Ən azı 600 qoruqçu; Ən azı 10-12 min süvari;	Ümumi: 14-16 min 2.000 tüfəngli yeniçəri ; 1.000 qapıqulu süvarisi ; 7.000 sipahi ; 4.000-6.000 Könüllü süvari;
İtkilər
480-500	10.000

Qoçhisar və ya Dədə Qarkın döyüşü — 1516-cı ilin 25 may ayında Mardinin Qızıltəpə yaxınlığındakı Dədə-Qarkın adlanan yerdə, komandanlığındakı Osmanlı ordusu ilə Qara xan Ustaclının komandanlığındakı Səfəvi ordusu arasında baş verdiyi döyüş. İki ildir bölgədə hökmranlıq uğrunda mübarizə aparan iki sərkərdənin son qarşılaşması Səfəvi ordusunun mühüm sərkərdələri ilə birlikdə məhv edilməsi ilə nəticələndi.

Çaldıran vuruşmasından sonra Diyarbəkir əhalisi Sultan Səlimə itaətini bildirdiyinə görə I Şah İsmayıl şəhəri geri almaq üçün Qara xanı (Çaldıran yaxınlığında həlak olmuş Məhəmməd xan Ustaclının qardaşı) ora göndərdi. Lakin qızılbaşlar qiyamçıların müqavimətini heç cür qıra bilmədilər. Mühasirə bir ildən artıq çəkdi. İdris Bidlisinin başçılığı altında kürd dəstələri ilə möhkəmləndirilmiş Bıyıklı Məhəmməd paşanın qoşunlarının yaxınlaşması Qara xanı məcbur etdi ki, mühasirədən əl çəksin və Mardinə geri çəkilsin. 1516-cı ilin mayında Mardinin cənubunda Koçhisarın yaxınlığında tərəflər arasında baş verən qəti döyüş Osmanlı türklərinin xeyrinə qurtardı. Qara xan tüfəngdən açılan atəş ilə öldürüldü. Səfəvi ordusu məğlub edildi. Qara xanın qardaşı Süleyman Xan Mardin qalasında aprelin 7-si 1517-ci ilə qədər mübarizəni davam etdirdi. Buna baxmayaraq qala Osmanlı dövlətində qaldı. Nəticədə, şimalda Harputdan və Bidlisdən başlayan, cənubda isə Rəqqə və Mosula qədər uzanan geniş ərazi Osmanlı türklərinin əlinə keçdi.

İstinadlar

Bu zafer, Kürt ve Osmanlı askerlerinin gayretleriyle elde edilmişti. Zira İdris el-Bidlisî komutasındaki Kürt beyliklerinin gücü, Osmanlı ordusunun sağ kanadını oluşturuyordu.(Hammer, IV, 166; Muhammed Emin Zeki, Hulâsa, s. 169.) Onun için Şerefhan, bu orduyu tamamıyla "Kürdistan Ordusu" olarak tanımlamaktadır. Aynı şekilde çarpışmalarda Bitlisli komutan ve savaşçıların gösterdiği kahramanlıklara işaret etmektedir. (Şerefhan el-Bidlisi, Şerefname., s. 662) Osmanlı komutanı Mehmet Baykallı ise savaştan sonra Osmanlı Sultanına gönderdiği mektupta şöyle yazmıştı: "Kürt ümerasıyla yardımlaşıp düşmana karsı zafer elde ettik." (Feridun Bey, I, 418-419.)
Genelkurmay Başkanlığı, a.g.e, s.85
Nejat Göyünç, a.g.e, s.26
↑ Genelkurmay Başkanlığı, a.g.e, s.84
Hammer, a.g.e, s.177
Nejat Göyünç, a.g.e, s.29
İsmail Hami Danişmend, a.g.e, s.24
Hoca Sadeddin Efendi, a.g.e, s.268
Əliyarlı, Süleyman. Azərbaycan tarixi (Uzaq keçmişdən 1870-ci illərə qədər. Bakı: Azərbaycan nəşriyyatı. 1996.
Əfəndiyev, Oqtay. Azərbaycan Səfəvilər dövləti. Bakı: Şərq-Qərb. 2007.
Öztuna, Yılmaz. Yavuz Sultan Selim. İstanbul: Babıali yayıncılık.

[1] Bu zafer, Kürt ve Osmanlı askerlerinin gayretleriyle elde edilmişti. Zira İdris el-Bidlisî komutasındaki Kürt beyliklerinin gücü, Osmanlı ordusunun sağ kanadını oluşturuyordu.(Hammer, IV, 166; Muhammed Emin Zeki, Hulâsa, s. 169.) Onun için Şerefhan, bu orduyu tamamıyla "Kürdistan Ordusu" olarak tanımlamaktadır. Aynı şekilde çarpışmalarda Bitlisli komutan ve savaşçıların gösterdiği kahramanlıklara işaret etmektedir. (Şerefhan el-Bidlisi, Şerefname., s. 662) Osmanlı komutanı Mehmet Baykallı ise savaştan sonra Osmanlı Sultanına gönderdiği mektupta şöyle yazmıştı: "Kürt ümerasıyla yardımlaşıp düşmana karsı zafer elde ettik." (Feridun Bey, I, 418-419.)

[2] Genelkurmay Başkanlığı, a.g.e, s.85

[3] Nejat Göyünç, a.g.e, s.26

[ReferenceA-4] Genelkurmay Başkanlığı, a.g.e, s.84

[5] Hammer, a.g.e, s.177

[6] Nejat Göyünç, a.g.e, s.29

[7] İsmail Hami Danişmend, a.g.e, s.24

[8] Hoca Sadeddin Efendi, a.g.e, s.268

[:0-9] Əliyarlı, Süleyman. Azərbaycan tarixi (Uzaq keçmişdən 1870-ci illərə qədər. Bakı: Azərbaycan nəşriyyatı. 1996.

[10] Əfəndiyev, Oqtay. Azərbaycan Səfəvilər dövləti. Bakı: Şərq-Qərb. 2007.

[11] Öztuna, Yılmaz. Yavuz Sultan Selim. İstanbul: Babıali yayıncılık.