Qaraca arıquş (lat. Periparus ater) — Arıquşları fəsiləsinin Periparus cinsinə aid quş növü.
Qaraca arıquş | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Elmi təsnifat | ||||||||||
XƏTA: parent və rang parametrlərini doldurmaq lazımdır.
???:
Qaraca arıquş
|
||||||||||
Beynəlxalq elmi adı | ||||||||||
|
Xarakterik morfoloji əlamətləri
Bel tərəfi zeytuni-boz, qanadları və quyruğu qonur-boz, başı və döşünün yuxarısı qara, yanaqları ağ, qarnı və bədəninin yanları oxraya çalan ağımtıldır. azca kiçikdir .
Kateqoriyası və statusu
Çoxsaylıdır.
Yayılması
Avropa, Asiya və Şimal-qərbi Afrikada yayılıb. Azərbaycanda isə dağ və dağ-meşə qurşaqlarında, bağ və parklarda yayılıb.
Növdaxili müxtəlifliyi
Politipik növdür. Dünyada 20-dən çox, Azərbaycanda isə 2 yarımnövü (P. a. michayloüskii, Boqd., 1879; P.a. qaddi Zarudny, 1911) yayılıb.
Yaşayış yeri və həyat tərzi
Palıd və fıstıq meşələrində, dağ yamaclarında və bağlarda, dağ çayı vadilərində yaşayır. Oturaq quşdur.
Qida spektri
Entomofaqdır. Əsasən həşəratlar və onların sürfələri ilə qidalanır. Bəzən giləmeyvələrlə də qidalanır. Yemini ağaclardan, yerdən və otların üstündən əldə edir.
Təbii düşmənləri
Məlum deyil.
Cinsi statusu və çoxalma xüsusiyyətləri
ildə 2 dəfə yuvalayır. Yuvanı ağac koğuşlarında qurur. Yuvada 7-11 yumurta olur. Kürtyatma 13-14 gün çəkir.
Növün fenologiyası
Sürü halında yaşayırlar, qışda dağətəyi və düzənliklərə köçüb gedirlər. Lələkdəyişməsi iyul ayından sentyabradək davam edir.
Reproduktivliyi
İldə iki dəfə yuvalayır, 7–11 yumurta verir.
Xromosom göstəriciləri
Məlum deyil.
Sayı və limit faktorları
Limit faktoru bu quşların yaşayış yerlərinin təbii fəlakətin və təsirlərinə məruz qalmasıdır.
Biosenozdakı rolu
Təbiətdə zərərli həşəratların tələf edilməsində xeyirlidir.
İnsan həyatında rolu
Elmi əhəmiyyətlidir, kolleksiya obyektidir.
Qəbul olunmuş və qəbul edilməsi vacib mühafizə tədbirləri
Avropa mühafizə statusuna və daxildir.
Növün qeydiyyat göstəriciləri
Elmi fondlarda kolleksiyası saxlanır. Muzeylərdə nümayiş etdirilir.
İstinadlar
- (ing.). 1999.
- IOC World Bird List Version 6.3. 2016.
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.
Ədəbiyyat
- Q.T. Mustafayev. N.A. Məhərrəmova. Ornitologiya. Çaşıoğlu, 2005, 316 s.
- D.Q. Tuayev. Azərbaycan quşlarının kataloqu, Bakı, 2000, s. 177–178.
- Л.А. Портенко. Птицы СССР. Ч. III. М.: 1954, ст. 110-111.
- Г.Н. Симкин. Певчие птицы. М.: 1990, ст. 344–352.