Hamamın sahəsi 1045 m² və iki bölmədən ibarətdir: kişi və qadın bölmələri. Hamamın girişindəki yazıda hamamın memarlıq prinsiplərinin ənənəvi təbabətə uyğun olduğu bildirilir. Ətrafındakı binalardan daha aşağı mövqedə yerləşən hamama giriş pillləkənlər vasitəsilədir.

Abidə struktur etibarilə üç əsas hissədən ibarətdir: Sərbinə, Miandar, Gərmxanə. Abidənin qapısı cənuba açılsa da hamamın qərb hissəsində qadınların istifadəsi  üçün nəzərdə tutulan ayrı qapı var. Sərbinə hissəsinin planı 8 guşəli olub hər divarda oyuq və tağlar var. Sərbinənin mərkəzində firuzəyi rəngli mərmərlə bəzədilmiş hovuz yerləşir.  Buraya daxil olub ətrafa nəzər saldıqda qarşımıza rəsmlərlə bəzədilmiş tavan pəncərəsi çıxır.  Tarixi abidənin səkkizguşəli hissəsi günümüzdə Qəzvin Antropologiya Muzeyi olaraq fəaliyyət göstərir. Qəzvində yaşayan müxtəlif millətlərə mənsub geyimlər, heykəllər burada sərgilənir.

Miandar Sərbinə və Gərmxanə arasındakı birləşdirici dəhliz rolunu oynayır. Bu bölmə girişdən sonra yuyunma otağına kimi insanların bədən temperaturunu və rütubəti tənzimləmək üçün nəzərdə tutulub. Temperatur tarazlığını təmin edən bu zalda hazırda muzeyin mədəniyyət obyektləri- tarixi hadisələri təsvir edən əl işi relyef rəsmləri, dövrə aid əşyalar və at yəhərləri sərgilənir.

Abidənin hamam hissəsi li arxitekturaya malikdir və divarlarının hündürlüyü 1 metrdir. Bu divarlar kərpiclə hörülmüş, üzəri mərmərlə örtülmüşdür. Suyun divardakı kərpic və daşları çürütməməsi üçüm nəzərdə tutulan bu proses həm hamamın ömrünü uzadır həm də tarixi abidəyə vizual gözəllik qatır. Hamamın böyük hovuzunun ətrafında dəmirçilik, ticarət və toxuculuq kimi peşələrlə yanaşı ruhi xəstəlikləri müalicə üsulları təsvir edilmişdir. Səfəvi memarlığının mühüm tərkib hissəsi olan kirəmitlərlə bəzədilən  hamamın bu hissəsində heykəllər vasitəsilə ənənəvi hamam səhnələri sərgilənir.  

• Əmirgunə Xan Ağcaqoyunlu-Qacar
• Səfəvi incəsənəti