Karamzin çarın hakimiyyətini nədəsə məhdudlaşdıran konstitusiya qəbul edilməsi üçün istənilən cəhdi kəskin tənqid edir: "Rusiya böyük ölkədir. Belə nəhəngi hüdudsuz təkhakimiyyətlikdən başqa, vahid şəkildə daha nə ilə idarə etmək olar?" Karamzin tarixdən gətirdiyi nümunələrlə sübut etməyə çalışır ki, "Rusiya müxtəlif hakimiyyətlikdən məhv olurdu, müdrik mütləqiyyətlə xilas oldu". "Qəzəbli hökmdarlar nadir hallarda olur: doqquz əsr ərzində bizim cəmi iki müstəbidimiz olmuşdur (IV İvan və I Pavel)". Karamzin yazır ki, bununla yanaşı, hökmdarın hakimiyyətinin müəyyən hüdudları var. "Aleksandr hər şeyi bacarır, ancaq qanuni şəkildə öz hakimiyyətini məhdudlaşdıra bilməz", yəni hökmdarın mütləqiyyəti ləğv etməyə hüququ yoxdur. Zadəganlığın imtiyazları da mütləqiyyət hakimiyyətinin hüdudlarıdır.

Karamzin təsdiq edirdi ki, "Müttləqiyyət Rusiyanın palladiumudur; ölkənin bütövlüyü onun səadəti üçün zəruridir; bu o demək deyil ki, yeganə hakimiyyət mənbəyi olan hökmdarın Rusiyanın özü kimi qədim olan zadəganlığı alçaltmağa bir səbəbi olsun… Nəciblərin hüquqları monarx hakimiyyətinin bir şöbəsi deyil, ancaq onun başlıca, zəruri aləti dövlət tərkibinin hərəkətverici qüvvəsidir".

"Qeydlər"də "mövcud hakimiyyətin, guya deyildiyi kimi, nökərlərə azadlıq vermək fikrində olması" barədə şayiələrlə bağlı mülahizələr də geniş yer tutur. Karamzin göstərirdi ki, kəndlilər üzərində ağalıq hakimiyyətinin ləğv edilməsi kəndlilərin sərxoşluq etmələrinə və cinayətlər törətmələrinə səbəb olacaq. "…İndi bütün dövlət ərazisinə səpələnmiş zadəganlar monarxa sakitlik və əmin-amanlığın qüvvəsini almaqla o, Atlant kimi Rusiyanı öz çiyinlərinə qaldıracaq — bunu saxlaya biləcəkmi? …Yıxılmaq dəhşətlidir". Sonra "Bilmirəm, Qodunov kəndlilərin azadlığını əllərindən almaqla yaxşı iş gördümü, ancaq onu bilirəm ki, indi onlara bunu qaytarmaq münasib deyil. O zaman onların azadlıq vərdişləri var idi — indi isə köləliyə alışıblar". Karamzin fikrini belə yekunlaşdırır: "Mənə elə gəlir ki, dövlətin mövcudluğunun möhkəmliyi üçün adamlara bivaxt azadlıq verməkdənsə, onları istismar etmək daha təhlükəsizdir, çünki onları mənəvi cəhətdən tərbiyələndirməklə buna hazırlamaq lazımdır".