"Həyat bir səhnədir, teatrdan fərqli olaraq burada hər kəs özünü oynayır "

Pyeslər

Üç qəpiklik opera — hadisə İngiltərədə, Londonun Soxo rayonunda vaqe olur. “Yoxsullar dilənirlər, oğrular çalıb-çapırlar, avaralar avaralanırlar”. Bazar meydanında küçə müğənnisi yerli quldur Bıçaq Mekkinin törətdiyi əməllərdən söhbət açır. Törətdiyi cinayətlərə görə cəzalandırılmayan Bıçaq Mekki rəsmi olmasa da ərazinin tam sahibidir. Mekxit, atası yerli söz sahibi olan gözəl Polli Piçemə evlənməyə hazırlaşır, lakin Conatan Ceremiya Piçem qızını kiməsə ərə vermək fikirində deyil. Polli Piçemin atası Conatan Ceremiya Piçem, "Yoxsul dostu" firmasının sahibidir. Londonun 14 rayonunda dilənçilik etmək istəyən hər kəs "Yoxsul dostu" firmasından lisensiya almağa və gündəlik gəlirlərinin 50%-ni bölüşməyə borcludur. Polli gizlincə Mekxita ilə evlənməyə qərar verir. Nigaha mane olmaq istəyən Connatan Piçem kürəkənindən canını polis vasitəsilə qurtarmaq istəyir. Mekxit çoxdan asılmağa layiqdir, lakin o, London polisinin şefi Braunun kıhnə dostudur. Onlar nə vaxtsa Hindistanda birlikdə xidmət etmişdirlər. O vaxtdan bir birinin qulluğunda dururlar. “Heç olmamışdır ki, — Mekxit deyirdi, — mən sadə quldur... qənimət əldə etdikdən sonra onun tən yarısını sədaqət əlaməti olaraq ız dostum Braun ilə bılüşməyim. ...Heç olmamışdır ki, o, hər şeyə qadir polis şefi höcumları haqqında qabaqcadan keçmiş dostunu xəbərdar etməsin.” Bu dəfə də Conatan Piçemin təkidi ilə Mekxitin həbs edilməsinə məcbur qalan Braun öz keçmiş dostunu Pollinin köməyi ilə xəbərdar edə bilir. Mekxit bank işinə qoşulmağa qərar verir: bu həm gəlirli həm də təhlükəsisdir. Lakin özünə hörmət qoyan bankın başkəsənə ehtiyacı yoxdur. Bu məqsədlə o, Brauna öz əlbirlərinin siyahısını, Polliyə isə işin idarəsini verərək aradan çıxmış olur.

Rejisorlar

Konstantin Stanislavski (1863–1938) — aktyor, rejissor, SSRİ xalq artisti. O, uzun illər boyu inkar olunub. Bir vaxtlar ondan qaçmağa can atanlar sonradan özləri də bilmədən ona yaxınlaşıb və ömürlük onun cazibə çərçivəsindən çıxa bilməyiblər. Zəngin və təhsilli nəsldən olan bu insan üçün gözəl səslənən "Stanislavski" soyadı yad idi. Bu, Konstantin Sergeyeviç Alekseyevin 1885-ci ildə götürdüyü səhnə təxəllüsü idi. Onun ailəsi Tretyakov qardaşları və fərdi rus operasının yaradıcısı Savva Mamontovla qohum idi. "Mənim incəsənətdəki həyatım" adlı kitabında Konstantin Stanislavski yazır ki, atası Sergey Vladimiroviç Alekseyev təmiz rus, anası Yelizaveta Vasilyevna Alekseyeva isə ata tərəfdən rus, ana tərəfdən isə fransız olub. O, öz dövrünün ən məşhur aktrisası Varleyin qızı olub...

Aktyorlar

Sona Salman qızı Hacıyeva (25 iyun, 1907, Şəki – 24 dekabr, 1979, Bakı) – Azərbaycan aktrisası. Mədəniyyət tariximizin unudulmaz simalarından biri olan xalq artisti Sona Hacıyeva milli səhnəmizin ən parlaq ulduzlarından biri olmuşdur. O, elə bir zamanda səhnə fəaliyyətinə başlamışdı ki, bu ağır sənətə nəinki qadınların, hətta kişilərin də belə gəlməsi xoş olmayan münasibətlə qarşılanır, ağır hadisələrlə nəticələnirdi. Görkəmli səhnə ustalarından Əbülhəsən Anaplının, Əbülfət Vəlinin, Hüseyn Ərəblinskinin qətlə yetirilməsi çoxunun gözünü qorxutsa da, millətinin sabahını düşünən işıqlı insanları öz əqidəsindən döndərə bilməmişdi. Belə bir qorxulu və çətin şəraitdə teatra üz tutanlar, sənəti ürəkdən sevənlər, xalqın savadlanması, maariflənməsi üçün həyatlarını çəkinmədən qurban verirdilər.

Teatrlar

Opera Qarnye və ya Qarnye Sarayı (fr. Opéra Garnier ; Palais Garnier) — Parisdə eyni adlı metro dayanacağının yanında, Opera prospektində yerləşmiş, elektik memarlığın bozar üslubunda tikilmiş etalon sayıla biləcək memarlıq abidəsidir. Bina uzun müddət Paris Operası adlanmış, 1989 cu ildə Bastiliya meydanında yeni opera (Opera Bastiliya)inşa edildikdən sonra, onu sadəcə olaraq memarı Şarl Qarnyenin adı ilə adlandırmışlar. Hal-hazırda hər iki opera Milli Paris Operası (fr. Opéra national de Paris) adı altında ictimai-kommersiya müəssisəsi kimi fəaliyyət göstərir.

Opera Qarnyenin interyeri

Təqvim

Dramaturqlar

Nəcəf bəy Vəzirov — Azərbaycan dramaturgiyasının inkişafında, onun ideya–estetik məzmun bədii sənətkarlıq keyfiyyətlərinin zənginləşdirilməsində, milli teatrın yaradılmasında və inkişafında müstəsna rolu olan yazıçı. Bütün ictimai fəaliyyəti və ədəbi yaradıcılığı ilə milli azadlıq hərakatına yaxından kömək göstərən Nəcəf bəy Vəzirov Azərbaycan ədəbiyyatında faciə janrının əsasını qoymuş, Azərbaycanda feodal–patriarxal quruluşa qarşı çevrilmiş maarifçilik hərəkatının genişlənməsində yaxından iştirak etmişdir. Nəcəf bəy Vəzirov 1854-cü il aprel ayının 2-də Azərbaycanın Şuşa şəhərində anadan olmuşdur. Yazıçının uşaqlığı fərəhsiz keçmişdir. Atası Fətəli bəy xəstə olduğundan ailənin çətinliyi anası Mina xanımın üstünə düşmüşdür. Nəcəf özü də təbiətən sakit və qaradinməz, bədəncə zəif və xəstə olmuşdur. Anasının arzusu bu idi ki, yeganə oğlunu sağlam görsün və onu məktəbə göndərsin. Lakin Nəcəfin səhhəti buna imkan vermir, ananın arzusu hər il ürəyində qalırdı. Özünün yazdığına görə, Nəcəf bəy yalnız on iki yaşında olanda məktəbə gedə bilmiş, tez bir zamanda oxuyub–yazmağı öyrənmişdir. Vəzirov ilk təhsilini dini məktəbdə almışdı. O, burada bir il oxuduqdan sonra Şuşa şəhərindəki mülkiyyə məktəbinə gedir. Lakin yeniyetmə gənc həmin məktəbdə oxuya bilmir. Burada müəllimin amansız rəftarı, uşaqları yerli–yersiz döyüb işgəncə verməsi Nəcəfi məktəbdən uzaqlaşmağa məcbur edir.

Şəkil qalereyası

Kateqoriyalar

Əlaqəli portallar