Okean yatağı (rus. ложе океана, ing. floor of ocean, sea floor) — yerin nəhəng relyef elementlərindən biri. Yer səthinin ən aşağı səviyyəsini/ dərinliyi 6–7 min metrə qədər/ təşkil edib, materik yamacı ilə orta okean silsiləsi arasında yerləşir. Okean tipli yer qabığına malik olması ilə səciyyələnir.
Həmçinin bax
Geomorofloji termin
Okean dibi — (rus. дно океанское, ing. ocean bottom) litosferin Dünya okeanı suları ilə örtülmüş səthi; qitələr vasitəsilə iri okean çökəklərinə bölünür. Sonuncuların hüdudlarında Yerin dörd çox böyük relyef elementi (geotekturu) ayrılır: qitə dayazlığı, keçid zona (qitədən okeana), okean yatağı və aralıq okean sıra dağları. Qitə dayazlığı və qitə yamacı çox vaxt vahid sualtı qitə kənarı geotekturunda birləşdirilir. Okean dibi dörd geotektura bölünməsi geofiziki məlumatlarla – yer qabığının quruluşu və Yerin maqnit, qravitasion və istilik sahələrinin xüsusiyyətləri ilə təsdiqlənir. Materiklərlə, O.d. 4 iri relyef elementinə (geotektura), okean çökəkliklərinə bölünür. O.d. materik dayazlığı; keçid zonası / materikin okeana keçidi/; okean yatağı; orta okean silsilələri ayrılır .
İstinadlar
- // Geomorfoloji terminlərin izahlı lüğəti. Bakı: "Elm". 2012. səh. 177. ISBN 978-9952-453-14-0.