1988-ci ildə Seulda keçirilən Yay Olimpiya Oyunlarında 25 metrlik məsafədən tapança ilə atəş açmada Olimpiya çempionu və 10 metrlik məsafədən pnevmatik tapança ilə atəş açmada isə gümüş medal qazanır. 1992-ci il Olimpiya Oyunlarında Birləşmiş Komanda tərkibində iştirak edir (tapançadan atəş aşma üzrə 5-ci yer). 1993-cü ildən bəri Gürcüstan millisində çıxış edir.

1996-cı ildə Atlanta Olimpiadasında Salukvadze pnevmatik tapançadan atəş açmaqda 5-ci, idman atışında isə yeddinci olur.

2004-cü ildə Afinadakı Olimpiadada çıxış edir, ancaq medal qazana bilmir. 2008-ci ildə Pekin Olimpiadasının mükafatçısı olur. Hava tapançasından atəş açmada bürünc medal qazanır. Mükafatlandırma mərasimində Salukvadze və ikinci yeri tutan rusiyalı Nataliya Paderina qucaqlaşaraq əllərini sıxdılar. O dövrdə Cənubi Osetiyadakı qarşıdurma fonunda edilən bu hərəkət, Beynəlxalq Olimpiya Komitəsi prezidenti Jak Roqqe tərəfindən idman ruhunun və birliyin təzahürü olaraq qəbul edildi. 1989-ci ildə dünya çempionu , 1990 və 1993-cü illərdə Avropa çempionu, 1999-cu ildə isə Dünya kubokunun qalibi olmuşdur.

Hal-hazırda idmanla məşğul olmağa davam edir. Gürcüstan Atıcılıq İdman Federasiyasının və Gürcüstan Milli Olimpiya Komitəsinin vitse-prezidentidir. Atası Gürcüstanın əməkdar məşqçisi, SSRİ beynəlxalq dərəcəli idman ustası Vaxtanq Moiseeviç Salukvadzenin rəhbərliyi altında məşq edir.

Reqbi oyunçusu Qoça Maçavariani ilə evlidir. Onların iki övladı (qızı Nino və oğlu Tsotne) var. Rio-de-Janeyrodakı 2016 Olimpiya Oyunlarında Nino oğlu Tsotne ilə birlikdə çıxış edir. Bu Olimpiya Oyunları tarixində çıxış edən ilk ana və oğul çütlüyü olur. 2019-cu ildə Minskdə Nino Salukvadze və Tsotne Maçavariani qarışıq intizamda (kiçik kalibrli tapançadan 50 metrə atış) Avropa Oyunlarının bürünc mükafatçılarına çevrilir.

2019-cu ildə Dünya Kubokunun 4-cü mərhələsinin nəticələrindən sonra, Salukvadzenin karyerasında ardıcıl 9-cu olmalı olan 2020 Olimpiya Oyunlarında iştirak etmək üçün 10 metrlik məsafədən hava tapançası atəş açmada lisenziya alır.