"Neofolk" ifadəsi, 20-ci əsrin sonlarında Duglas Pearce (Death In June), Tony Wakeford (Sol Invictus) və David Tibet (Current 93) kimi musiqiçilərin təsirləndiyi musiqiləri təsvir etmək üçün bu termini istifadə etməyə başlayan ezoterik musiqi dairələrindən qaynaqlanır. Neofolka bənzər səsləri və mövzuları olan İngilis-Amerikan xalq musiqisi hələ 1960-cı illərdə mövcud idi.

Neofolk janrında olan sənətçilərin əksəriyyəti arxaik, mədəni və ədəbi istinadlara diqqət yetirirlər. Yerli ənənələr və yerli inanclar ezoterik və tarixi mövzularla yanaşı ağır şəkildə təsvir olunmağa meyillidir. Müasir və orijinal neofolk sənətçilərinin toxunduğu mövzularda müxtəlif neopaganizm və okkultizm formaları rol oynayır. Run əlifbası, bütpərəst Avropa yönləri və qədim və əcdadlara maraq göstərmək üçün digər vasitələr tez-tez neofolk musiqisində olur. Estetik olaraq, bu mövzuya istinadlar qrup adları, albom sənət əsərləri, geyim və digər müxtəlif bədii ifadə vasitələri içərisində olur. Bu cür qrupların çoxu metaforada bu canlanmaya istinad edir, və Faşist simvolizmi və şüarlarını istifadə edirdi. Bu janrın ifrat sağçılarla birləşməsinə gətirib çıxardı, baxmayaraq ki, bu azarkeşlər tərəfindən mübahisəli qarşıalandı. Nəticə olaraq, bəzi qruplar alqılanan faşist və bu mövzuda döyüş sənayesi ilə əlaqəli mövzulara qarşı olduqlarını bildirdilər.

Bir təsviri olaraq, apokaliptik xalq janrı neofolkdan əvvəl mövcud olmuş və David Tibet tərəfindən 1980-ci illərin sonları və 1990-cı illərin əvvəllərindəki Current 93 qrupunun musiqisini təsvir etmək üçün istifadə edilmişdir.