1922-ci ildə Kalvinist ailəsində anadan olmuşdur. 1944-cü ildə Budapeşt Universitetini bitirir. Burada macar və latın dillərini, sənət tarixini öyrənir. Müharibədən sonra Yeni Ay jurnalının ədəbi qrupuna (Maqda Sabo, Qeza Otlik və başqaları) aid idi. Yanosh Pilinski ilə dost olmuşdur. 1948-ci ildən sonra jurnal hakimiyyət tərəfindən bağlandıqdan sonra (yalnız 1986-cı ildə fəaliyyətə davam etdi), on il Nemeş Aqnes yalnız tərcümələri çap edir, pedaqoji bir jurnalda çalışır və məktəbdə ədəbiyyat öyrədirdi. 1944–1958-ci illərdə ədəbi tənqidçi və Dünya xalqları ədalətliləri mükafatının lauriyyatı Sale Balaj Lendel ilə evli olur.

Nemeş Aqnes obyektiv poeziyanın Eeliot xəttini inkişaf etdirir və duyğuların birbaşa dindarlığını ifadə edirdi. O, Qarasiy, Şelli, Vitmen Fernando Pessoa, Stefan Malarme, Rayner Mariya Rilke, Sen-Jon Persin şeirlərini, , Jan Rasin, Jan Kokto, Bertolt Brext, Fridrix Dürrenmattın dramlarını tərcümə etmişdir.

Şairənin mirası kiçik, lakin son dərəcə əhəmiyyətlidir. Ən böyük milli mükafatlara layiq görülmüşdür: Ferens Baumqarten (1946), Attila Jozef (1969), Layoş Koşut (1983). Şeir və əsərləri ingilis, alman, fransız, ispan, italyan və digər dillərə tərcümə edilmişdir.

• Kettős világban/ İkiləşmiş dünyada (1946)
• Szárazvillám/ Zarnisa (1957)
• Vándorévek/ Səyahər illəri (1964, tərcümə)
• Napforduló/ Gündönümü (1967)
• A lovak és az angyalok/ Atlar və mələklər (1969)
• Éjszakai tölgyfa/ Gecə palıdı (1979)
• Egy pályaudvar átalakítása/ Dəmir yolu stansiyasının yenidən qurulması (1980)
• Között/ Aralıqda (1981)
• A Föld emlékei/ Torpaq yaddan çıxartmır (1986)