Nasirilər sülaləsi (ərəb. بنو نصر) — İspaniyada hakimiyyətdə olmuş sonuncu ərəb və müsəlman sülaləsi. Əsası 1232-ci ildə I Məhəmməd ibn Nəsr tərəfindən qoyulmuş və 2 yanvar 1492-ci ildə, əmir XII Məhəmmədin hakimiyyəti dövründə birləşmiş Kastiliya və Araqon krallıqları qarşısında süquta uğramışdır.
Nasirilər dövründən qalan ən məşhur abidə Qranadada yerləşən Əlhambra sarayıdir.
Nasirilər sülaləsinin hökmdarları
- I Məhəmməd ibn Nəsr (1238–1273)
- II Məhəmməd əl-Fəqih (1273–1302)
- III Məhəmməd (1302–1309)
- Nəsr (1309–1314)
- I İsmayıl (1314–1325)
- IV Məhəmməd (1325–1333)
- I Yusif (1333–1354)
- V Məhəmməd (1354–1359) (1-ci dəfə)
- II İsmayıl (1359–1360)
- VI Məhəmməd (1360–1362)
- V Məhəmməd (1362–1391) (2-ci dəfə)
- II Yusif (1391–1392)
- VII Məhəmməd (1392–1408)
- III Yusif (1408–1417)
- VIII Məhəmməd (1417–1419) (1-ci dəfə)
- IX Məhəmməd (1419–1427) (1-ci dəfə)
- VIII Məhəmməd (1427–1429 (2-ci dəfə)
- IX Məhəmməd (1430–1431) (2-ci dəfə)
- IV Yusif (1431–1432)
- IX Məhəmməd (1432–1445) (3-cü dəfə)
- X Məhəmməd (1445) (1-ci dəfə)
- V Yusif (1445–1446) (1-ci dəfə)
- X Məhəmməd (1446–1448) (2-ci dəfə)
- IX Məhəmməd (1448–1453) (4-cü dəfə)
- XI Məhəmməd (1453–1454)
- Sad (1454–1462) (1-ci dəfə)
- V Yusif (1462) (2-ci dəfə)
- Sad (1462–1464) (2-ci dəfə)
- Əbül Həsən Əli (1464–1482) (1-ci dəfə)
- XII Məhəmməd (1482–1483) (1-ci dəfə)
- Əbül Həsən Əli (1483–1485) (2-ci dəfə)
- XIII Məhəmməd əbu Abdullah (1485–1486)
- XII Məhəmməd əbu Abdullah (1486–1492) (2-ci dəfə)
Genealoji cədvəl
