İkinci dünya müharibəsində , Naoetsu (hazırda ), Niiqata, (hazırda Hiraoka) və Yamakitada əsir düşərgələrində xidmət vermişdir. Yaponiyanın İkinci dünya müharibəsində məğlub olmasından sonra əsirlərə pis davrandığı üçün ABŞ tərəfindən müharibə cinayətkarı elan edilmiş, lakin qaça bilmiş və heç vaxt məhkəmə qarşısına çıxmamışdır.

Əsirlərindən biri ABŞ atleti və olimpiada iştirakçısı olmuşdur. Onun hekayəsi tərəfindən yazılmış "" adlı kitabında nəql olunur (bu kitab əsasında Ancelina Coli tərəfindən film adaptasiyası çəkilib). Zamperini qeyd etmişdir ki, Vatanabe tez-tez əsirləri döyür, onlarda ciddi yaralanmalara səbəb olurdu. Deyilənlərə görə Vatanabe bir rəsmini qışda 4 gün boyunca ilə gəzməyə məcbur etmiş, 65 yaşlı əsiri isə günlərlə ağaca bağlanmış vəziyyətdə saxlamışdır. Lauranın kitabına görə Vatanabe fransız dilində axıcı şəkildə danışa bilirmiş və nihilizm fəlsəfəsinin fransız məktəbi ilə maraqlanırmış.

1945-ci ildə general Duqlas Makartur Vatanabeni Yaponiyada ən çox axtarılan 40 müharibə cinayətkarı siyahısında 23-cü yerdə göstərmişdir. Buna baxmayaraq gizlənə bilmiş və heç vaxt mühakimə olunmamışdır. 1952-ci ildə əfv olunmuşdur.1956-cı ildə "" ədəbi jurnalına verdiyi müsahibə "Mən Amerika tərəfindən mühakimə olunmaq istəmirəm" başlığı altında nəşr olunmuşdur. Daha sonra sığorta işçisi olmuş və varlanmışdır.

1998-ci ildə Naqano şəhərində keçirilmiş Qış Olimpiya Oyunlarından öncə verilişi "" Tokiodakı Okura otelində Vatanabedən müsahibə almışdır. Veriliş 81 yaşını qeyd etmiş və Olimpiya məşəlini əsir kimi saxlandığı Naoetsudan Naqanoya daşımış Lui Zamperiniyə həsr olunurdu. Müsahibədə Vatanabe əsirləri döydüyünü etiraf etmiş, lakin peşman olmadığını bildirmişdir: "Mən onlara Yaponiyanın düşmənləri olaraq ciddi şəkildə davranırdım". Zamperini onunla görüşməyə cəhd etmiş, lakin Vatanabe bundan imtina etmişdir.

Vatanabe 1 aprel 2003-cü ildə vəfat etmişdir.

Laura Hillenbrand tərəfindən 2010-cu ildə yazılmış "Sınmaz: Sağ qalmanın, dayanıqlığın və islahın İkinci dünya müharibəsi hekayəsi" adlı kitabında Vatanabenin hekayəsi nəql olunur. 1948-ci ildə Alfred Veynşteynin "Tikanlı tellər cərrahlığı" adlı memuarında onun da adı xatırlanır. 2014-cü ildə Lauranın kitabı əsasında "" adlı film adaptasiyası çəkilmişdir. Vatanabe rolunu yapon musiqiçi oynamışdır.