Monorim və ya monorifma (fr. monorime; yun. μόνος və ῥυθμός sözlərindən yaranmışdır, mənası – "birqafiyəli") — bir qafiyədən istifadə edən şeir və ya onun hissəsi. tərifinə görə, "həmahəng qafiyə"dir. Monorim orta əsr şərqi poeziyasında, məsələn, qəzəllərdə və bir sıra Avropa poetik ənənələrində, məsələn, Uelsdə, geniş istifadə olunurdu.
İstinadlar
- 2011-09-12 at the Wayback Machine // Квятковский А. П. Поэтический словарь. — М.: Сов. Энцикл., 1966. — С. 163—165.
- 2008-11-08 at the Wayback Machine // Гаспаров М. Л. . — М.: Высшая школа, 1993. — С. 152.
Əlavə ədəbiyyat
- Монорим // Литературная энциклопедия терминов и понятий. Институт научной информации по общественным наукам РАН: Интелвак. Под ред. А. Н. Николюкина. 2001. ISBN 5-93264-026-X.
- Монорим // Словарь литературоведческих терминов (300000 nüs.). М.: «Просвещение». Ред.-сост.: Л. И. Тимофеев и С. В. Тураев. 1974. 225.