1898-ci ildə Nyu-Yorkda anadan olmuş İrvinq Milfred Mol stilistika baxımından Kid Orinin tam əksi idi. Onlar hər ikisi diksilend formatında ifa etsələr də, Orinin ifa üslubu bir qədər çılğın və kobud təsir bağışlayırdı, Molun üslubu isə səsin daha parlaq olması ilə seçilən, texniki cəhətdən daha mükəmməl ifa idi. Bundan əlavə, Ori qlissando və "diş qıcırtma" priyomlarındgan gen-bol istifadə etdiyi halda Mol bu priyomlardan imtina edirdi.

Molun diksilend caz orkestri ilə ilk kontaktı başlananda Edvin Eddi Edvards burada çox populyar bir ifasını yazdırmışdı. Yeni səsin sehrinə düşmüş Mol bu orkestrin Nyu-Yorkdakı çıxışlarını daim izləyirdi. Az sonra o özü də bu orkestrin ifasında eşitdiklərini təqlid etməyə başladı. Nyu-Yorkdakı bir qrup başqa musiqiçi ilə birlikdə Mol müxtəlif adlar altında yüzlərlə melodiyanı "Memfis beş" və "Ladın qara tuzları" adı ilə yazdırmışdır. Sonuncu melodiyanın belə adlanması qaradərili əhali üçün marketinq mülahizələri ilə bağlı idi. Mol bir sıra başqa orkestrlərlə, o cümlədən Çarli Rendallın və Eyb Limanın kollektivləri ilə işləyəndən sonra 1925-ci ildə Red Nikolsun kornetçiləri ilə uzunmüddətli əməkdaşlığa başlayır.

Beş il davam etmiş bu əməkdaşlığın bəhrəsi olaraq, "Red Nikols və onun Beş pennisi" və "Mif Mol və onun balaca mollerləri" kimi müxtəlif adlar daşıyan çoxsaylı yeni qruplar yaranmışdı. Bu dövrdə Mol həm də WOR radiostansiyasının studiya qrupunda trombonçu kimi fəaliyyət göstərmiş və EN-Bİ-Sİ RADİOYAYIM KORPORASİYASININ studiyasında çoxsaylı ifalarını yazdırmışdır. 1938-ci ildə Mol o vaxtlar hədsiz dərəcədə populyar olan Paul Vitemanın orkestrinə qoşularaq iki il bu orkestrlə birgə çıxış etmiş, sonra isə səhhəti pisləşdiyinə görə oranı tərk etməyə məcbur olmuşdur.

"Witeman"dan gedəndən sonra Mol hərdənbir Benni Qudmanın orkestri ilə çıxış edirdi. Caz trombonunda yeni tendensiyanın banisi kimi tanınmış Mol 1920-ci illərdə trombonçuların çoxunun yetişməsinə güclü təsir göstərmiş, məhz onun sayəsində tamaşaçılar cazda yeni bir stil olan "svinq stili"ni dinləməyə başlamışdı. Lakin bütün bunlara baxmayaraq, Molun həyatının son bir neçə ili çox ağır şəraitdə keçmişdir.

Diksilend stilinin yaranmasına verdiyi töhfələrə görə adları xüsusi qeyd edilməyə layiq olan trombonçular çoxdur. Məsələn, 1940-cı illərdə Freddi Assanto və Turk Merfi diksilend üslubunun dirçəlməsində böyük rol oynamışlar. Vik Dikenson və Cey Si Higginbotham kimi trombonçular isə həm "Diksilend", həm də "svinq" üslubunda caz ifaçıları kimi ad çıxarmışlar. O, 1961-ci ildə vəfat edib.