Marlboro qırılmaları sistemi - Haqqinda Melumat

Marlboro qırılmaları sistemi — Yeni Zelandiyanın cənub adasının şimal hissəsində dörd böyük sağtərəfli yerdəyişmələr və onlarla əlaqəli olan geoloji strukturlar toplusudur. Avstraliya və Sakit okean litosfer plitələrinin nisbi hərəkətinin baş verdiyi sərhədləri boyunca Alp qırılmasından Kermadek xəndəklərinə qədər uzanan sistemidir.

Strukturu

Marlboro qırılma sistemi həmin ərazidə yerləşdiyi litosfer plitələrin sərhədləri ilə əlaqəli olan 4 əsas yerdəyişmə qırılmalarından ibarətdir. Bu dörd qırılmanın qarşılıqlı təsiri nəticəsində və ya onların arasında yer qabığının deformasiyalarını ötürən digər, daha kiçik qırılmalar əmələ gəlmişdir, məsələn, Houp qırılmasının qərb hissəsindəki Nyuton və Hura qırılmaları və Siuord Kaikoura silsiləsini əmələ gətirən Djordan üstəgəlməsi kimi. Pliosendən başlayara qırılma divarlarının saat əqrəbi istiqamətində təqribən 20° fırlanması nəticəsində bu sahədə sağtərəfli yerdəyişmə də yaranmışdır.

İnkişaf

Marlboro qırılma sistemi təxminən 5 milyon il əvvəl, erkən Pliosen dövründə, litosfer plitələrinin hərəkətindəki dəyişikliklər nəticəsində yaranmışdır. Alp qırılması sayəsində litosfer plitələri əsasən konvergensiya gücünü artıraraq tangensial şəkildə qarşılıqlı təsir göstərməyə başlamışdır. Plitələrin hərəkətinin yerdəyişmə komponentlərinin əksəriyyətini öz üzərinə götürərək, bu dəyişikliyin nəticəsi olaraq yerdəyişmə qırılmaları sistemi yaranmışdır.

Qırılmalar

Bu sahədə bir çox başqa, daha kiçik qırılmaların və ya üstəgəlmələrın öyrənilməsinə baxmayaraq, sistemdə dörd əsas qırılma vardır.

Houp qırılması

Əsas məqalə:

Houp qırılması Marlboro qırılma sisteminin ən cənub hissəsində yerləşir. Holosen dövründə hesablanmış sürüşmə sürəti 20-25 mm/il olmuşdur ki, bu da konvergent sərhəd bölgəsində plitənin ümumi yerdəyişməsinin yarısından çoxunu təşkil etmişdir. Şimal-şərq hissəsində Houp qırılması Djordan üstəgəlməsi ilə birləşir və yerdəyişmələrin əksəriyyəti onun üstünə ötürülür. Qırılma adını qırılmanın mərkəzi seqmentlərindən biri boyunca axan Houp çayından almışdır.

Klarens qırılması

Əsas məqalə: ^[en]

Klarens qırılması Alp qırılmasından başlayır və Uorddan 10 km qərbdə bitir, burada qəfil qırılır. Bu qırılma üçün Holosendə hesablanmış sürüşmə sürəti 3,5-5,0 mm/il təşkil edir. Səthdə, yerdəyişmə demək olar ki, üfüqi görünür, lakin eyni dövr ərzində bitişik İnner Kaikoura Reyndj silsiləsinin davamlı yüksəlməsi belə nəticəyə gətirib çıxarır ki, qırılmanın dərinliyində yerdəyişmənin bəzi komponentləri üstəqəlmə və ya əks faylara səbəb olur.. Klarens qırılmasının şimal-şərq ucunda yerləşən blokda saat əqrəbi istiqamətində əlavə 10° dönüş aşkarlanmışdır. Qırılma adının şimal-şərq hissəsindəki qırılma xətti boyunca axan Klarens çayından almişdir.

Avatere qırılması

Əsas məqalə: ^[en]

Avatere qırılmasının iki əsas seqmenti vardır: cənub-qərbdə Molesworth və şimal-şərqdə Şərq bölməsi. Molesworth seqmentində hesablanmış sürüşmə sürəti 4,4 mm/ildir. Qırılmanın adı Avatere çayından alınmışdır.

Vairau qırılması

Əsas məqalə: ^[en]

Vairau qırılması bəzən Alp qırılmas;nın birbaşa davamı kimi hesab edilir. Onu Alp-Vayrau qırılması da adlandırmaq olar. Adını qırılma boyunca axan Wairau çayının adından almışdır. Qırılmanın hesablanmış sürüşmə sürəti 3,5 mm/ildir.

Seysmikliyi

Marlboro qırılma sisteminin bütün komponentləri seysmik cəhətdən aktivdir. Yeni Zelandiyada Avropa məskəni qurulandan başlayaraq, Houp və Avatere qırılmalarında, kiçik Poulter qırılmasında zəlzələlər baş vermişdir. Geomorfologiyanın və tədqiqatların öyrənilməsi nəticəsində Marlboro qırılma sisteminin bir çox yerində Holosendə baş verən çoxlu zəlzələlər aşkar edilmişdir. Ən yüksək sürüşmə sürətinə malik olan Houp qırılması ən qısa zəlzələ təkrarlama intervalı ilə xarakterizə olunur.

Həmçinin bax

İstinadlar

↑ Langridge, R.; Campbell J., Hill N., Pere V., Pope J., Pettinga J., Estrada B. & Berryman K. (PDF) // Annals of Geophysics . 46 (journal) (ingilis). № 5. 2003. İstifadə tarixi: 2012-10-08.
↑ Roberts, A.P. // Geophysical Research Letters (ing.) . 22 (journal) (ingilis). № 3. 1995. 187—190. Bibcode:. doi:. 2012-09-28 tarixində . İstifadə tarixi: 2012-10-08.
Musgrave, R.J. Early to Middle Miocene Pacific-Australia plate boundary in New Zealand: an alternative transcurrent-fault system // . Geological Society of Australia Special Publications. 22. . Hillis R.R. & Muller R.D. 333–341. ISBN 978-0-8137-2372-3. . Archived from the original on 2012-11-12. İstifadə tarixi: 2023-06-02.
↑ Nicol, A.; Van Dissen R. // Journal of Structural Geology (ing.) . 24 (journal) (ingilis). № 9. 2002. 1521—1535. Bibcode:. doi:.
↑ Mason, D.P.M.; Little T.A. & Van Dissen R.J. // Geological Society of America Bulletin (ing.) . 118 (journal) (ingilis). № 11—12. 2006. 1431—1446. doi:. 2008-08-20 tarixində . İstifadə tarixi: 2012-10-08.
↑ Zachariasen, J.; Berryman K., Langridge R., Prentice C., Rymer M., Striling M. & Villamor P. (PDF) // New Zealand Journal of Geology and Geophysics . 49 (journal) (ingilis). № 1. 2006. 159—174. İstifadə tarixi: 2012-10-08.

Xarici keçidlər

[Langridge-1] Langridge, R.; Campbell J., Hill N., Pere V., Pope J., Pettinga J., Estrada B. & Berryman K. (PDF) // Annals of Geophysics . 46 (journal) (ingilis). № 5. 2003. İstifadə tarixi: 2012-10-08.

[Roberts-2] Roberts, A.P. // Geophysical Research Letters (ing.) . 22 (journal) (ingilis). № 3. 1995. 187—190. Bibcode:. doi:. 2012-09-28 tarixində . İstifadə tarixi: 2012-10-08.

[Musgrave-3] Musgrave, R.J. Early to Middle Miocene Pacific-Australia plate boundary in New Zealand: an alternative transcurrent-fault system // . Geological Society of Australia Special Publications. 22. . Hillis R.R. & Muller R.D. 333–341. ISBN 978-0-8137-2372-3. . Archived from the original on 2012-11-12. İstifadə tarixi: 2023-06-02.

[Nicol-4] Nicol, A.; Van Dissen R. // Journal of Structural Geology (ing.) . 24 (journal) (ingilis). № 9. 2002. 1521—1535. Bibcode:. doi:.

[Mason-5] Mason, D.P.M.; Little T.A. & Van Dissen R.J. // Geological Society of America Bulletin (ing.) . 118 (journal) (ingilis). № 11—12. 2006. 1431—1446. doi:. 2008-08-20 tarixində . İstifadə tarixi: 2012-10-08.

[Zachariasen-6] Zachariasen, J.; Berryman K., Langridge R., Prentice C., Rymer M., Striling M. & Villamor P. (PDF) // New Zealand Journal of Geology and Geophysics . 49 (journal) (ingilis). № 1. 2006. 159—174. İstifadə tarixi: 2012-10-08.