Məhəmməd Şah Bəy Ben Yude Sultan türbəsi (bəzən həmçinin Eski Türbə də deyilir) — Bivede Sultanın türbəsi. Bivede Sultan Acağan bəyin qızı və Məhəməəd Şah Bəyin anası olmuşdur. Tikili təxminən XIV əsrin sonu — XV əsrin əvvəllərinə aid edilir. Əvvəl Əziz (qəbiristanlıq) ərazisində Eski Yurtda (indiki Bağçasaray şəhərinin bir hissəsi) çayının aşağı axarı boyunca yerləşirdi. Hazırda obyekt yaşayış binalasının kvartalı içərisində, fərdi mülklər arasında yerləşir.
|
Məhəmməd Şah bəy Ben Yude Sultan türbəsi
| |
 | |
| Şəhər | Bağçasaray |
| Yerləşməsi | Frunze küç. 10a, Eski Yurt |
| İslam | |
| İnşaatçı | Məhəmməd Şah bəy |
| İnşası | təxminən XIV əsrin sonu—XV əsrin əvvəlləri illər |
| Vəziyyəti | Bərpa edilmiş tikili |
2014-cü ildən Krımı işğal edən Rusiya Federasiyasında bura federal əhəmiyyətli mədəni irs obyektidir, beynəlxalq səviyyədə bu əraziləri ölkəsinin bir hissəsi sayan Ukrayna isə buranı milli əhəmiyyətli mədəni irs abidəsi hesab edir.
Tarixi
Yazılı tarixi mənbələr olmadığı üçün adı kimi tikilinin inşa edilmə tarixi şərtdir. Mütəxəssislər tikilinin memarlıq üslubuna görə düşünürlər ki, o, XIV əsrin sonlarında — XV əsrin əvvəllərində inşa olunub, ancaq də tikilməsi istisna edilmir. Daha sonralarda, Krım xanlığı dövründə inşa edilən türbələr çoxşaxəli idi. Kvadrat şəkli isə köhnə Krım-Tatar memarlığına xasdır və xeyli qədimliyin göstəricisidir: bu cür tikililər (məscidlər) Krımın şərqində də yerləşir və XIII — XVI əsrin əvvəllərinə aiddir.
Arxitekturası
Planda kvadrat şəklində olan divarlar hündürlüyün yarısında maili enişlər yaradırlar, hansı ki yuxarı hissədən adi səkkizguşəyə keçir. Ona yelkən şəklində olan əyrixətli səthlər üzərində olan düz yarımsfera günbəzi söykənir. Şimal divarının yuxarı hissəsində kiçik düzbucaqlı işıq pəncərəsi var. Divarlara tünd boz rəngli əhəngdaşından olan və daşla yaxşı işlənmiş şaqul hörmə ilə üz çəkilib. Günbəzin bir hissəsi çöküb. Cənub girişi piştağı ilə vurğulanmışdır, amma ondan ancaq yarımdairəvi taxçalı pilon qalıb. Girişin üstündə oyma yazılı lövhə var:
"Bu türbəni Məhəmməd bəyin oğlu Məhəmməd Şah bəy anası və Acaqan bəyin qızı Ben Yude Sultan üçün tikdirmək əmrini verdi."
Kiçik ölçülü (5.3 x 5.3 metr) olmasına baxmayaraq abidə böyük üz çəkmə blokları və dekorasiya olmaması səbəbindən monumental tikili təsiri bağışlayır. Forması ilə ona ən yaxın , amma onun divar enişləri üfüqidir, sferik günbəzin əvəzinə isə çoxşaxəli qübbədir. Bağçasaray rayonunun kəndində də qorunub saxlanılmışdır.
Müasir vəziyyəti
Memarlıq abidəsinin ətrafındakı torpaq sahələri hələ 1950-ci illərdə yaşayış sahəsi üçün ayrılmış və hazırda özəl mülkiyyətdədir. 1970-ci illərdə türbənin giriş piştağının bir hissəsi itirildi. XX əsrin 1990-cı illərinin sonunda abidə üzərində kiçik bərpa işləri aparıldı, mütəxəssislərin fikrincə bu işlər arxeoloji tədqiqatlardan sonra davam etdirilməlidir. Həmçinin, Bağçasaray Tarix, Mədəniyyət və Arxeoloji Muzey-Qoruğu işçilərinin təkidi ilə mədəni irs sahəsinə onun vəziyyətinə nəzarəti təmin edəcək mütəxəssislər tərəfindən maneəsiz giriş təmin edilməlidir.
2004-cü ildə Bağçasaray Tarix, Mədəniyyət və Arxeoloji Muzey-Qoruğu Əzizin bütün obyektlərini (məqbərələr, fərdi qəbirlər, qazıntı yerləri) əhatə edəcək mənəvi mədəniyyət muzeyinin yaradılması konsepsiyasını təklif etdi.
İstinadlar
- . səh. 294—295
- (PDF). Официальный сайт Правительства России. 2015-10-17. 2022-01-23 tarixində (PDF). İstifadə tarixi: 2021-04-26.
- ↑ . səh. 311
- . səh. 300
- (PDF). Бахчисарайский историко-культурный и археологический музей-заповедник. 2017. 2018-09-20 tarixində (PDF). İstifadə tarixi: 2021-04-26.
- Источник: . 2012-02-04 tarixində . İstifadə tarixi: 2019-06-16.
Ədəbiyyat
- Боданинский У. Татарские мавзолеи «Дурбе» в Крыму // ИТОИАиЭ . 1(rus). Симферополь. 1927. 195—201.
- Под ред. Жарикова Н. Л. Памятники градостроительства и архитектуры Украинской ССР: иллюстрированный справочник-каталог в четырёх томах, Том 3. К.: Будiвельник. 1983. 311.
- Байцар А. Л. География Крыма (Учеб.-метод. пособие). Львов: ЛНУ имени Ивана Франко. 2017.
- Башкиров А. С., Боданинский У. Э. // Новый Восток (rus). № 8—9. 1925. 294—310.