Vanadiumlu (2,5% V₂O₅) və maqneziumlu (0,7%  MgO) lomontitlər.

Rəng – ağ, rəngsiz, sarımtıl, qırmızımtıl, bə-zən qəhvəyi; Mineralın cizgisinin rəngi – ağ; Parıltı – şüşə, ayrılma müstəvilərində–sədəfi; Şəffaflıq – şəffafdan yarımşəffafadək; lomontit havada öz-özünə süyunu qismən itirdikdə qeyri-şəffaf torpaqvari kütləyə (β-leonqardit) çevrilir; Sıxlıq – 2,25-2,35; Sərtlik – 3-3,5; Lomontit çox kövrəkdir; Ayrılma – {110} və {010} üzrə mükəmməl; Sınıqlar – qeyri-hamar, pilləli; Başqa xassələr – yaxşı sorbsiya qabiliyyəti; Morfologiya – kristallar: prizmatik, sütunvari; İkiləşmə: {100} üzrə; Mineral aqreqatları: druzalar, sferolitlər, lifli, çubuq- və torpaqvarı, bəzən incə dənəli massiv əmələgəlmələr.

Bazalt və andezitlərdə badamvari, qranit, diorit və qranit peqmatitlərində damarcıq şəkilli əmələgəlmələrlə təmsil olunmuşdur. Dəmir filizli skarnlarda rast gəlir. Bəzən lomontit bilavasitə termal bulaqlardan çökür. Autigen əmələgəlmələri qumdaşlarında qeyd edilir. Birlikdə rast gəldiyi minerallar: başqa seolitlər, habelə kalsit, xloritlər, desmin, epidot, prenit, apofillit. Mineralın tapıldığı yerlər: Yeni Zelandiya; Yaponiya; Kamçatka, Ural (Rusiya); Bretani (Fransa); Baveno (İtaliya); Burqas (Bolqarıstan); Kaliforniya, Massaçusets ştatları (ABŞ). Azərbaycanda Dağlıq Qarabağda, Daşkəsən, Gədəbəy, Göy-Göl, Ordubad, Lerik, Astara rayonlarında, Kiçik Qafqazın Qazax və Ağcakənd çökəkliklərinin bir çox məntəqələrində qeyd olunur.

Böyük yığınlarının molekulyar ələk kimi praktik əhəmiyyəti vardır.

• Azərbaycan mineralları. Bakı: Nafta-Press, 2004.