Kultivasiya olunan hüceyrələr mühitin pH-ına çox həssasdırlar. Əksəriyyət hüceyrələr üçün pH-ın optimal qiyməti 7,2–7,4 civarında olur. Natrium hidrokarbonat kultural mühitin "təbii" bufer sistemini tənzimləyir (CO32-/HCO3-); atmosferdə CO2-in 5–10% tərkibdə olmasını tələb edir ki, bu da hüceyrələrin CO2 — inkubatorda kultivasiya zamanı asan yerinə yetirilir. HEPES bufer tutumu 7,2–7,4 pH olan fosfat duzudur. Nəzarət edilməli qaz mühiti tələb etmir, lakin böyük qatılıqlarda bəzi növ hüceyrələr üçün toksik ola bilər. Fenol- qırmızı pH indikatoru kimi istifadə olunur: 7,4 pH-da qırmızı və pH-ın azalması ilə narıncı və ya sarı rəngə qədər dəyişir. Estrogenə həssas hüceyrələrin kultivasiyası üçün fenol-qırmızı olmayan mühitdən istifadə etmək tövsiyə olunur.

Qeyri-üzvi duzlar mühitdə osmotik təzyiqi saxlayır və mühiti natrium, kalium və kalsium ionları ilə təmin edərək membran potensialının tənzimlənməsinə kömək edir. Hüceyrələrin mühitinin osmosluğu da pH səviyyəsi kimi vacibdir. Kultivasiya edilən hüceyrələrin növündən asılı olaraq osmosluğunun optimal qiyməti 260–340 mosmol/kq hüdudunda yerləşir.

Aminturşular zülalların tikinti materialı hesab olunur. Əvəzolunmaz aminturşular həmişə kultural mühitin tərkibinə daxil olur. Xüsusilə L-qlutamin zəruridir; hüceyrə metabolizmi (həyat fəaliyyəti) üçün ikinci dərəcəli enerji mənbəyi olaraq NAD, NADF və nukleotidləri azotla təmin edir. Həmçinin əvəzolunan aminturşular da hərdən kultural mühitə əlavə olunur.

Əksər mühitlərin tərkibində hüceyrələr üçün enerji mənbəyi kimi qlukoza və qalaktoza olur.

Zülal və peptidlər tərəfindən daha tez-tez istifadə olunan albumin, transferrin və fibronektindir, onlar xüsusilə zərdabsız kultivasiya zamanı vacib olur. Albumin suyu, duzları, hormonları və vitaminləri bağlayır və onları hüceyrə və toxumalar arasında nəql edir. Fibronektin- hüceyrə adgeziyasında əsas rolu oynayır. Transferin- hüceyrə membranını dəmirlə təmin edir, zülaldır.

Xüsusilə zərdabsız kultivasiya zamanı zəruridir, belə ki, zərdabın tərkibində adətən onlar olur.

Bir çox vitaminlər hüceyrə inkişafı və profilerasiya (orqanizm toxumasının hüceyrənin bölünməklə çoxalması yolu ilə böyüməsi) üçün vacibdir. Kultural mühitə adətən riboflavin, tiamin və biobin əlavə edirlər.

Kultural mühitin daha vacib komponentlərindən biri də zərdabdır; o , istifadədən əvvəl təxminən 5–10% əlavə edilir. Zərdab – böyümə amilləri və böyümə faktorları olan albuminlərin qarışığı olub, vitamin, aminturşu, zülal, karbohidrogen, yağ, mikroelementlərin mənbəyi hesab olunur. Daha tez-tez dana və buğanın embrional zərdabından istifadə olunur. Böyümə amilləri, sitokinlər, hormonlar mühitə hüceyrələrin fəallaşması və profilerasıyası üçün əlavə edilir.

Antibiotiklər kultural mühitin bakteriya va göbələklər vasitasilə kontaminasiyasının (bir substrat və ya biomaterialın başqası tərəfindən çirkləndirilməsi) qarşısını almaq üçün əlavə edilir, lakin antibiotiklər kultural mühitin mikoplazma ilə yoluxmasının qarşısını almır. Çoxlu sayda kultural mühit növləri ayird edilir: qidalı, selektiv (seçici), diaqnostik, təcridedici, zənginləşdirilmiş, ümumi təyinatlı və s.

1. Biotexnologiya terminləri üzrə lüğət. Müəllif V. Z. Tarantula.
2. ^{[ölü keçid]}. Spravochniye materiali.