Əmir Qasımın əmrindəki sayıları təxmini 10 min ilə 15 min arasında olan bir Ağqoyunlu ordusu qənimət üçün Osmanlı ordularına hücum üçün hazırlanmıştı. Uzun Həsən bu yolla həm qənimət qazanmaq həm də Fateh Sultanı döyüştən çəkindirmək istəyirdi. Çünki Uzun Həsən Fatehlə döyüşmək istəmirdi, onun tək istəyi Fatehin Trabzondan əl çəkməsi idi. Əgər Trabzonun qəti şəkildə bərpa edilsəydi bu Ağqoyunluların Avropa ticarətinə müsbət təsir bağışlayacağdı. Bu döyüşdə bütün Ağqoyunlu əsgərlərinin iştirak etməmə səbəbidə məhz bu idi, döyüşün ola bildiyincə tez, qazanclı bitməsi.

Ağqoyunlu əsgərləri Uzun Həsənin əmri ilə Əmir Qasımın əmri altında Fatehin ordusuna hücum ettilər. Fateh bu döyüşü idarə etsə belə ordularının önəmli hissəsini döyüşə salmadı. Əyər salsaydı Uzun Həsən düzülüşü pozulan Osmanlı Ordusuna birdəfəlik hücum edip qəti bir zəfər qazana bilərdi. Döyüş haqqında çox bilgi olmasa belə kitaplarda Əmir Qasımın cəsarəti ilə bu döyüşün rahatlıqla qazanıldığı keçir.

Döyüşdən sonra Əmir Qasım 3000 nəfəri ilə dincəlmək üçün geri qayıdır. Qalan ordunu isə qənimətləri və əsirləri Uzun Həsənə aparması üçün göndərir. Gecə düşdüyü zaman Osmanlı Əsgərləri 10 minlik bir ordu ilə qəfil hücum edir. Bu döyüşüdə Əmir Qasım zəkası və cəsarəti ilə qazanır.(Ətraflı məlumat üçün Tarmux döyüşü (1461)