Kemmererit mineralın xromlu (~ 2 % Cr₂O₃), leyxtenbergit isə azdəmirli növ müxtəliflikləridir.

Rəng – müxtəlif çalarlı yaşıl, sarı, çəhrayımtıl-ağ, ağ, bənövşəyi; Mineralın cizgisinin rəngi – ağ; Parıltı – yağlı, ayrılma müstəvilərində – sədəfi; Şəffaflıq – yarımşəffaf, nazik vərəqlərdə şəffaf; Sıxlıq – 2,5–2,7; Sərtlik – 2–2,5; Vərəqləri əyilgəndir, lakin elastik deyil; Ayrılma – {001} üzrə tam mükəmməl; Morfologiya – kristallar: lövhə şəkilli, çəlləkvari; İkiləşmə: xlorit və mika qanunları üzrə; Mineral aqreqatları: pulcuqlu, gizlipulcuqlu, bəzən torpaqvari kütlələr, vərəqlər, süxur boşluqlarında – druzalar.

Metamorfik mənşəli klinoxlor xlorit şistlərinin tipik əsas süxurəmələgətirən mineralıdır. Habelə alp tipli damarlarda, skarnlarda, kolçedan və mis-nikel yataqlarının filizyanı dəyişilmiş süxurlarında, mineralın xromlu əmələgəlmələri isə dəyişilmiş hiperbazitlərdə və xromit yataqlarında müşahidə edilir. Birlikdə rast gəldiyi minerallar: epidot, diopsid, qranat, vezuvian, kalsit. Mineralın tapıldığı yerlər: Saranov və Axmatov yataqları, Nazyam dağları (Rusiya); Sermatt (Avstriya); Tirol, Binnental (İsveçrə); Kop-Krom mədəni (Türkiyə); Bryuster (ABŞ) və b. Azərbaycanda klinoxlor və onun azdəmirli növ müxtəlifliyi olan leyxtenbergit skarn tipli Daşkəsən dəmir filizi yatağında, mineralın xromlu növ müxtəfliyi – kemmererit isə Göydərə xromit və Ağqaya civə yataqlarında aşkar edilmişdir.

Geniş miqyasda yayıldıqları halda xlorit şistləri kağız sənayesində istifadə edilir.

• Azərbaycan mineralları. Bakı: Nafta-Press, 2004.