Klassik monqol əlifbası klassik uyğur əlifbasının monqol dilinin yazısı üçün adaptasiya nəticəsində əmələ gəlmişdi. Əfsanələrə əsasən, klassik monqol əlifbası 1204-cü ildə uyğur yazarı olan Tatatunq tərəfindən yaradılmışdır. Tatatunq Monqol İmperiyasının yaradılanda Çingiz xanın nayman üzərində qələbəsindən sonra tutulmuşdur. Bu əfsanə monqollar tərəfindən tabe olumuş uyğurların monqol mədəniyyətinə təsirini göstərir. Uyğurlar monqollara öz büd ənənələrin və klassik uyğur yazısını ötürdülər, hansıki, güclü dəyişiklərə rast gəlməsi nəticəsində klassik monqol yazısı oldu. Monqollar özüdə klassik monqol yazısını digər monqol yazılarından fərqləndirmək üçün indidə klassik uyğur yazısı adlandırırlar.

Digər əfsanəyə görə, Çingiz-xan öz dövrünün arxaik deyilişi əsasında yazı yaradılmasını tələb etmişdir. O bunu digər dialektli xalqları yazı vasitəsi ilə birləşdirmək üçün etmişdir.

Yazının vertikal vəziyyəti indiki zamanda bu yazını digər yazılardan kəskin dərəcədə fərqləndirir. Bu nadir yazı növüdür ki, vertikal yazılması ilə yanaşı sətirlər soldan sağa yazılır. Adətən elə hesab edilir ki, bu sahədə uyğurlar və ya onların əvvəlki nümayəndələri olan soqdiyalılar çin ieroqlifkasının təsirinə məruz qalmışdır. Lakin turfan tapıntıları sübüt edir ki, bu reqionda yazının əsası ilə istiqaməti ilə bir çox təcrübələr olub.

1587-ci ildə alim Ayuşi-quşi büddi kitabların nəşr edilməsi məqsədi ilə yenidən bu klassik monqol əlifbasını sistemləşdirib və cüzi şəkildə dəyişmişdi. Həmiçinin o sanskrit, tiibet və çin dillərinin transkripsiyanı sadələşdirmək üçün yazıya bir neçə işarə əlavə etdi. Yeni işarələr əli-qəli adı aldı.

İndiki zamanda ÇXR ərazisində monqol və evenkiy dillərin yazısı üçün istifadə edilir. Monqolustanın daxili hissəində bu yazının istifadəsi vacib sayılır.