Roma İmperiyası dövründə

Litvada paytaxt Vilnüsdən 35 km məsafədə yerləşən Kyarnave arkeoloji bölgəsi 194,4 hektarlıq böyüklüyü ilə bu bölgədə insan məskunlaşmasının 10.000 illik tarixinə şahidlik etmiş bir bölgədir. Bəzı arxeoloqlar tərəfindən Litvanın Troyası olaraq adlandırılan bölgə Xristianlıq dövrü əvvəli haqqında vacib məlumatlar verməkdədir. Burada ilk yaşayış izləri e.ə IX əsrdə Neris çayı sahilində tapılmışdır. Xristianlığın ilk dövrlərində bölgəsi insanları üçün qızıl dövr olaraq xatırlanmaqdadır. Bataqlıqdan çıxarılan dəmir, əkin və heyvandarlığın inkişafı əhalinin də artmasına səbəb olmuş, IV əsrə qədər yaşayış yerlərinin sayı daima artmıştır. Roma dövrünün sonunda baş verən böyük köçlə birlikdə yaşayış yerləri köçənlər tərəfindən yandırılmış və tərk edilmişdir. İqlimin sərtləşməsi ilə bərabər yeraltı sularının da ortaya çıxması bölgədə yaşayışı imkansız hala gətirmişdir.

Orta əsrlərdə

XIII əsrdə feodal bəylərin bölgədə qalalar qurması ilə bir zamanlar tərk edilmiş olan yenidən hərəkətlənməyə başladı. Sənətkarların da yerləşməsi ilə bölgə yenidən canlandı. Orta əsrlərin Kyarnavesi XIII əsrin sonu ilə əsrlərin ortaları arasında ən parlaq dönəmini yaşadı və Litvanın o dövrdəki ən böyük şəhərlərindən birisi oldu. 1365-ci ildə hücumu ilə talan edilən qala və şəhər, bundan sonra bir daha heç bir zaman bərpa edilmədi. Daha sonraki illərdə, şəhər allivüal təbəqəsi ilə örtülmüş və nəmli bir turbaya (Səthləri bataqlıq bitkiləriylə örtülmüş, dərin olmayan su gölməçələrinin diblərində bitki qalıqlarından əmələ gələn kömür topraq) çevrildi. Bunun nəticəsində qalalar, yıxılmış yaşayış nöqtələri və məzarlıq yerləri, tarixi və mədəni əsərlər və daha çox arxeoloji əşya olduqça yaxşı qorunmuşdur.

Kyarnave arxeoloji bölgəsi 2004-cü ildə YUNESKO-nun Dünya irsi siyahisına düşmüşdür.