Kamera-obskurada təsvirin sahə dərinliyi aşağı olur. Təsvirin sahə dərinliyinin müəyyən məhdud həddə qədər artırılması üçün dəliyin ölçüsü azaldılır. Dəliyin ölçüsünün həddən artıq azaldılması difraksiya effektinin əmələ gəlməsinə və təsfirin kifayət qədər bulanıq olmasına gətirib çıxarır. Obskura təsvirin sonsuz kəskin sahə dərinliyi ilə xarakterizə olunur. Bu kameranın fokus məsafəsi dəlik ilə ekran arasındakı məsafə başa düşülür.

İlk kamera-obskura otaq, böyük qutu və bunların bir divarında yerləşdirilmiş dəlikdən ibarət olurdu. Kamera-obskura haqqında eradan əvvəl IV əsrdə Çin filosofu Mo Di və Aristotelin qaranlıq otaqda çevrilmiş təsvir haqqında yazıları var. Kamera-obskuranın işləmə prinsipini ilk dəfə ərəb fizik və riyaziyyatçısı İbn əl-Haytəm X əsrdə izah edib.