K2–19 maqnit cəhətdən aktiv olan erkən K tipli və ya gec G tipli əsas ardıcıllıq ulduzudur və parlaqlıqda ~1% variasiya nümayiş etdirən işıq əyrisinə malikdir. O, təxminən 976 işıq ili uzaqlıqda Qız bürcündə yerləşir. Bu ulduzun orbitində üç təsdiqlənmiş tranzit ekzoplanetin olduğu məlumdur.
Ulduz | |||
K2-19 | |||
---|---|---|---|
Müşahidə məlumatları (Dövr J2000.0) |
|||
Birbaşa çıxma | |||
Meyl | |||
Məsafə | 299,312 ± 1,7559 parsek | ||
Görünən ulduz ölçüsü (V) | 13 ± 0,01 | ||
Bürc | Qız (bürc) (dəqiqləşdirmə) | ||
Astrometriya | |||
(Rv) | 7,369 ± 0,011 km/san | ||
Parallaks (π) | 3,341 ± 0,0196 mas | ||
Xüsusiyyətləri | |||
Ulduz təsnifatı | G7 | ||
Fiziki xüsusiyyətləri | |||
Kütlə | 0,93 ± 0,05 M☉ | ||
Radius | 0,82338893 ± 0,04686797 R☉ | ||
0,49530944 ± 0,01262072 L☉ | |||
Metallığı | 0,146 | ||
|
|||
Verilənlər bazasında məlumat | |||
SIMBAD |
Planet sistemi
Kəşf Kepler kosmik gəmisinin K2 uzadılmış missiyasının 1-ci Kampaniyasının məlumatlarının təhlili zamanı iki xarici planetin planet namizədləri olduğu bildirildi. Hər iki planet Devid J. Armstronq və K2–19b üçün əlavə tranzitləri aşkar etmək və bir saatlıq tranzit vaxtı dəyişmələrini ölçmək üçün yer əsaslı teleskoplardan istifadə edən əməkdaşları tərəfindən təsdiq edilmişdir. Onlar müstəqil olaraq 20 digər planetlə birlikdə Benjamin T. Montet və komanda tərəfindən təsdiq edilmişdir.
K2–19d ilk dəfə K2 Missiyasının[13] birinci ilindən namizədlərin axtarışı zamanı planet namizədi kimi bildirilmiş və daha sonra Sinukoff və digərləri tərəfindən təsdiq edilmişdir.
Xüsusiyyətlər K2–19 üç məlum planeti olan bir planet sisteminə malikdir, bunlardan ikisi daha böyük olan K2–19b və K2–19c 3:2 orta hərəkət rezonansına yaxındır. Hər üç planet öz ulduzuna Merkuri planetinin Günəşə etdiyindən daha yaxın orbitdədir.<ref name="Mercury Fact Sheet">{{cite web | title=Mercury Fact Sheet | url= | last=Williams | first=David R. | publisher=NASA | date=2018-09-27
İstinadlar
- ↑ Gaia Early Data Release 3 (ing.). / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency 2020.
- Zacharias N., Finch C. T., Girard T. M., Bartlett J. L., Monet D. G., Zacharias M. I. VizieR Online Data Catalog: UCAC4 Catalogue (Zacharias+, 2012) (ing.). 2012. Vol. 1322.
- Crossfield, Ian J. M., Ciardi D. R., Petigura E. A., Sinukoff E., Schlieder J. E., Howard A. W., Beichman C. A., Isaacson H., Christiansen J. L., Fulton B. J. et al. 197 candidates and 104 validated planets in K2's first five fields (ing.). // The Astrophysical Journal: Supplement Series AAS, 2016. Vol. 226, Iss. 1. P. 7. 20 p. ISSN ;
- ↑ Su T., Zhang L., Long L., Han X. L., Misra P., Meng G., Pi Q., Yang Z., Yang J. (ing.). // The Astrophysical Journal: Supplement Series AAS, 2022. Vol. 261, Iss. 2. 20 p. ISSN ;
- Montet B. T., Morton T. D., Foreman-Mackey D., Johnson J. A., Hogg D. W., Bowler B. P., Latham D. W., Bieryla A., Mann A. W. (ing.). // Astrophys. J. / E. Vishniac IOP Publishing, 2015. Vol. 809, Iss. 1. P. 25. ISSN ;
- ↑ Gaia Data Release 2 (ing.). / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency 2018.
- ↑ Nespral, D.; və b. . Astronomy and Astrophysics. 601. 2017. A128. arXiv:. Bibcode:. doi:. 2022-05-04 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-07-04.
- ↑ Sinukoff, Evan; və b. "Eleven Multiplanet Systems From K2 Campaigns 1 and 2 and the Masses of Two Hot Super-Earths". The Astrophysical Journal. 827 (1). 2016. 78. arXiv:. Bibcode:. doi:.
- Foreman-Mackey, Daniel; və b. "A Systematic Search for Transiting Planets in the K2 Data". The Astrophysical Journal. 806 (2). 2015. 215. arXiv:. Bibcode:. doi:.
- Armstrong, David J.; və b. . Astronomy and Astrophysics. 582. 2015. A33. arXiv:. Bibcode:. doi:. 2021-10-22 tarixində . İstifadə tarixi: 2022-07-04.
- Montet, Benjamin T.; və b. "Stellar and Planetary Properties of K2 Campaign 1 Candidates and Validation of 17 Planets, Including a Planet Receiving Earth-like Insolation". The Astrophysical Journal. 809 (1). 2015. 25. arXiv:. Bibcode:. doi:.