Kəlhur eli - Haqqinda Melumat

Kəlhur eli və ya Kəlhor eli-İran və İraqda yaşayan kürd mənşəli el.Ravlinson onların yəhudi olmaqlarını bildirib.

İstinadlar

. Encyclopædia Iranica. 2020-05-26 tarixində . İstifadə tarixi: 2012-11-16. KALHOR, a Kurdish tribe in the southernmost part of Persian Kurdistan
. Encyclopaedia Iranica (ingilis). 2017-08-31 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. following tribes between Kermānšāh (present-day Bāḵtarān) and the Iraqi border: Gurān, Kalhor, Sanjābi, Šarafbayāni, Kerindi, Bājalān
Potts, Daniel T. (ingilis). Oxford University Press. səh. 352. ISBN 9780199330799. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.
Arjomand, Said Amir. (ingilis). Oxford University Press. səh. 56. ISBN 9780195042580. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. Furthermore, the Kalhor Kurds in the west, the Turkman tribes in the northeast and the Baluch in the southeast were showing clear signs of open insubordination
Kenney, Karen Latchana. (ingilis). ABDO Publishing Company. səh. 68. ISBN 9781617878220. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. Kurds have different clans, the most significant of which are the Mokri, Bani-Ardalan, Jaaf, and Kalhor.
Hamzehʼee, M. Reza. (ingilis). K. Schwarz. səh. 62. ISBN 9783922968832. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. The Kalhor and Zangeneh Kurds, with the help of the Afshars, fought the invading army but were defeated.136 Therefore Nader Shah came to ...
̄Haydar, Bahtuȳi. (ingilis) (2). Tehran: Gostareh. 1998. ISBN 964-6595-54-5. 2021-09-24 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.
Muḥammadī, Āyat. (Persian). Tehran: Porseman. 2003. ISBN 964807903X. 2021-09-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.
:Saʻīdiyān, Abd al-Ḥusayn. (Persian). Tehran: Science and life. 1883. ISBN 9649005277. 2021-09-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.
Nafīsī, Saʻīd. Shahriary history. Tehran: Iqbal. 1938. səh. 25.
Yūrdshāhiyān, Ismāʻīl. (1). Tehran: Farzān-i Rūz. 2001. 173–174. ISBN 964-321-118-5. 2021-09-23 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.
Jaʻfarī, Abbās. (5.). Tehran: Gitashenasi Geographic and Cartographic Institute. 2007. ISBN 978-964-342-258-5. 2021-09-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.
Oskar von Niedermayer, Under the Scorching Sun: Iran war experiences of the German expedition to Persia and Afghanistan, Dachau, 1925; tr. Keykāvus Jahāndāri, as Zir-e āftāb-e suzān-e Irān, Tehran, 1984, pp. 75-76, 96-114.
اعتصام‌الملک، سفرنامهٔ میرزا خانلرخان، به کوشش منوچهر محمودی، ۱۳۵۱
دوبد، بارون، سفرنامهٔ لرستان و خوزستان، ترجمهٔ محمدحسین آریا، ۱۳۷۱
- سعیدیان، عبدالح
راولینسون، هنری، سفرنامهٔ راولینسون، گذر از ذهاب به خوزستان، ترجمهٔ سکندر امان‌اللهی، ۱۳۶۲
Henryn C. Rawlinson, “Notes on a March from Zoháb ... to Kirmánsháh, in the Year 1836,” JRGS 9, 1839, pp. 26-116.
2020-05-26 at the Wayback Machine İranika Ensiklopediyası

[1] . Encyclopædia Iranica. 2020-05-26 tarixində . İstifadə tarixi: 2012-11-16. KALHOR, a Kurdish tribe in the southernmost part of Persian Kurdistan

[2] . Encyclopaedia Iranica (ingilis). 2017-08-31 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. following tribes between Kermānšāh (present-day Bāḵtarān) and the Iraqi border: Gurān, Kalhor, Sanjābi, Šarafbayāni, Kerindi, Bājalān

[3] Potts, Daniel T. (ingilis). Oxford University Press. səh. 352. ISBN 9780199330799. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.

[4] Arjomand, Said Amir. (ingilis). Oxford University Press. səh. 56. ISBN 9780195042580. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. Furthermore, the Kalhor Kurds in the west, the Turkman tribes in the northeast and the Baluch in the southeast were showing clear signs of open insubordination

[5] Kenney, Karen Latchana. (ingilis). ABDO Publishing Company. səh. 68. ISBN 9781617878220. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. Kurds have different clans, the most significant of which are the Mokri, Bani-Ardalan, Jaaf, and Kalhor.

[6] Hamzehʼee, M. Reza. (ingilis). K. Schwarz. səh. 62. ISBN 9783922968832. 2022-07-13 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10. The Kalhor and Zangeneh Kurds, with the help of the Afshars, fought the invading army but were defeated.136 Therefore Nader Shah came to ...

[7] ̄Haydar, Bahtuȳi. (ingilis) (2). Tehran: Gostareh. 1998. ISBN 964-6595-54-5. 2021-09-24 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.

[8] Muḥammadī, Āyat. (Persian). Tehran: Porseman. 2003. ISBN 964807903X. 2021-09-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.

[9] :Saʻīdiyān, Abd al-Ḥusayn. (Persian). Tehran: Science and life. 1883. ISBN 9649005277. 2021-09-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.

[10] Nafīsī, Saʻīd. Shahriary history. Tehran: Iqbal. 1938. səh. 25.

[11] Yūrdshāhiyān, Ismāʻīl. (1). Tehran: Farzān-i Rūz. 2001. 173–174. ISBN 964-321-118-5. 2021-09-23 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.

[12] Jaʻfarī, Abbās. (5.). Tehran: Gitashenasi Geographic and Cartographic Institute. 2007. ISBN 978-964-342-258-5. 2021-09-25 tarixində . İstifadə tarixi: 2018-08-10.

[13] Oskar von Niedermayer, Under the Scorching Sun: Iran war experiences of the German expedition to Persia and Afghanistan, Dachau, 1925; tr. Keykāvus Jahāndāri, as Zir-e āftāb-e suzān-e Irān, Tehran, 1984, pp. 75-76, 96-114.

[14] اعتصام‌الملک، سفرنامهٔ میرزا خانلرخان، به کوشش منوچهر محمودی، ۱۳۵۱

[15] دوبد، بارون، سفرنامهٔ لرستان و خوزستان، ترجمهٔ محمدحسین آریا، ۱۳۷۱
سعیدیان، عبدالح

[16] سعیدیان، عبدالح

[16] راولینسون، هنری، سفرنامهٔ راولینسون، گذر از ذهاب به خوزستان، ترجمهٔ سکندر امان‌اللهی، ۱۳۶۲

[17] Henryn C. Rawlinson, “Notes on a March from Zoháb ... to Kirmánsháh, in the Year 1836,” JRGS 9, 1839, pp. 26-116.

[18] 2020-05-26 at the Wayback Machine İranika Ensiklopediyası