Gənc zabitlər Quqlielmo və Ferrando öz sevgililərinin: bacılar Dorabella (Ferrandonun sevgilisi) və Fiordilicinin (Quqlielmonun sevgilisi) sədaqətliliyindən danışaraq fəxr edirlər. Qoca filosof don Alfonso buna inanmır və onlara mərc gəlməyi təklif edir. Qalib gələcəklərinə əmin olan zabitlər buna tez razı olurlar.

Don Alfons bacılara sevgililərinin müharibəyə çağrıldıqlarını xəbər verir. Onlar göz yaşları içində vidalaşırlar. Don Alfons qulluqçu Despinanın köməyi ilə evə iki alban gəncini gətizdirir. Bunlar libaslarını dəyişmiş zabitlərdir. Onlar bacılara qayğı göstərməyə başlayırlar. lakin tərsinə Qulyelmo Dorabellaya, Ferrando isə Fiordiliciyə diqqət yetirir. Təngə gələn bacılar onları qovurlar. Alban gəncləri onları rahat buraxmırlar. Özlərini öllülüyə vuraraq yardım üçün öpüşə yiyələnməyə çalışsalar da heç nə çıxmır. Don Alfons məğlub olur.

Bu arada təklikdə qalan bacılar qulluqcu Despinaya etiraf edirlər ki, gənc albanlar ürəklərinə yatmışdırlar. Belə ki Dorabellanın gözü Quqlielmoya, Fiordilicinin gözü isə Ferrandoya düşmüş olur. Despina onları görüşə getməyə təhrik edir. Parkda gəzərkən Quqlielmo Dorabellaya eşq elan edir və Dorabella ona razılıq verir. Fiordilici isə əvvəlcə digər albanın — Ferrandonun təklifini rədd edərək nişanlısını gözləməkdə davam edir. Lakin çox keçmir ki o, da razılıq verir. Bacılar elə indi albanlara ərə getməyə və onların vətəninə getməyə hazırdırlar. Notar qiyafətində Despina onlara kəbin kəsir. Bu an hərbi marş sədaları altında "müharibədən nişanlılar" dönür alban gənclər isə gözdən itirlər. Nikah kağızını görən zabitlər nişanlılarını sədaqətsizlikdə günahlandırırlar. Don Alfons onları sakitləşdirərək deyir ki, "Bütün qadınlar belə edirlər".

1. . 1808.