Frensis Palqrev (doğ. Frensis Efraim Koen; iyul 1788, London – 6 iyul 1861, London) — yəhudi əsilli ingilis tarixçisi və arxivçisi (vəftiz olunduqdan sonra adını dəyişdi).

Frensis Palqrev
Doğum adı	Francis Ephraim Cohen
Doğum tarixi	iyul 1788
Doğum yeri	London, İngiltərə, Böyük Britaniya krallığı
Vəfat tarixi	6 iyul 1861(1861-07-06)
Vəfat yeri	London, İngiltərə, Böyük Britaniya və İrlandiya Birləşmiş Krallığı
Elm sahələri	tarix, arxivşünaslıq
Üzvlüyü	London Kral Cəmiyyəti, Amerika İncəsənət və Elmlər Akademiyası, Prussiya Elmlər Akademiyası[d]
Mükafatları

Yəhudi birja dəllalının ailəsində anadan olub. Atası 1810-cu ildə müflis oldu, bundan sonra Frensis ailənin maddi rifahını təmin etməli oldu. Gəncliyində (1803-cü ildən) London hüquqşünasının ofisində məmur, 1822-ci ilə qədər isə baş məmur idi. 1814-cü ildən o, Edinburgh Review ilə əməkdaşlıq edərək, oraya qədim memarlıq abidələri haqqında məqalələr göndərir. 1819-cu ildən o, qədim əşyalarla da maraqlanan bankir Törnerlə tanış olur və 1821-ci ildə onun himayəsi altında Kral Cəmiyyətinin üzvü olur. 13 oktyabr 1823-cü ildə o, yəhudilikdən anqlikan xristianlığını qəbul etdi və tezliklə Turnerin qızı Elizabeth ilə evləndi, həmçinin soyadını "Palqrav" olaraq dəyişdirdi (bu, qayınanasının qızlıq soyadı idi). 1827-ci ildə vəkilliklə məşğul olmaq hüququ aldı.

O, 1822-ci ildən tarixi hüquqi sənədlərlə işləmiş, 1827-ci ildə xüsusi komissiya tərəfindən nəşr olunan orta əsr ingilis hüquqi sənədlərini redaktə etmişdir. 1832-ci ildə cəngavər rütbəsi almış, 1834-cü ildə Vestminster abbatlığının arxivçisi ("mühasibat uçotu") və 1838-ci ildə Dövlət Arxivinin direktor müavini olmuşdur; müasir formada bu qurumun faktiki təsisçisi hesab olunur. O, özünü hüquq elminə həsr etmiş, "Parlamentariya yazıları" (London, 1827–1834) kitabını nəşr etdikdən sonra şöhrət qazanmışdır. Sonralar o, "Anqlosaksların tarixi" (London, 1831), "İngilis birliyinin yüksəlişi və tərəqqisi" (London, 1832) və "Orta əsrlərin həqiqəti və uydurması" (London, 1837) əsərlərini nəşr etdirmişdir. O, hüquq tarixi üzrə ixtisaslaşıb, eyni zamanda ümumi tarixi məsələlərlə də məşğul olub. Onun əsas əsəri "Normandiya və İngiltərənin tarixi"dir (London, 1851–64).