Ekoloji irqçilik — Vikipediya

Ekoloji irqçilik

Ekoloji irqçilik — irqi kontekstdə ətraf mühitdə və siyasətdə özünü göstərən ekoloji ədalətsizlikdir[1].

Tarix

Bu termin 1982-ci ildə Şimali Karolina ştatının Uorren dairəsindəki bir şəhərindəki təhlükəli Poliklorlu bifenilləri atdıqdan sonra Birləşmiş Məsih Kilsəsinin İrqi Ədalət Komissiyasının o vaxtkı icraçı direktoru Benjamin Çavis tərəfindən istifadə edilmişdir[2]. Şimali Karolinada bu iş üzrə Birləşmiş Məsih Kilsəsi və Birləşmiş Ştatların Baş Mühasibat Ofisinin hesabatları ictimaiyyətin diqqətini təhlükəli tullantıların utilizasiya sahələri ilə yoxsul ərazilər arasında sıx əlaqəyə cəlb edir. Erkən ekoloji irqçilik fəalları Çavis və Robert Bullard ekoloji irqçiliyə səbəb olan hökumət və korporativ siyasətlərdən qaynaqlanan institusional irqçiliyə işarə etdirlər[3]. Qırmızı planlama, rayonlaşdırma və rəng korluğuna uyğunlaşma planlaması kimi təcrübələr və sakinlərin aşağı sosial-iqtisadi vəziyyəti, habelə siyasi təmsilçilik və hərəkətliliyin olmaması da daxil olmaqla amillər ekoloji irqçiliyə kömək edir[4][5].

Ekoloji irqçilik bir neçə yolla izah edilə bilər və əksər hallarda dörd unikal modeli əhatə edir. Birincisi təhlükəli tullantılara məruz qalmadır. Bunu həm də icmanın daşqın kimi məsələlərə qarşı nə qədər həssas olduğunu hesablamaqla müəyyən etmək olar. İçməli suyun mövcudluğu ekoloji ədalətin qiymətləndirilməsinə də kömək edə bilər. Nəhayət ayrı-seçkilik əsaslı tullantıların idarə edilməsi proqramı da ekoloji ədalətsizlik halı sayıla bilər. Bəzi sosioloqlar ekoloji irqçiliyin bəzi səbəblərinin qəsdən olduğunu iddia edirlər. Buna misal olaraq təhlükəli tullantıların az məskunlaşan/əlverişsiz ərazilərə atılması[6] göstərilir. Bu tip irqçilik qəsdən səbəblərlə yanaşı, struktur və institusional elementlərdən də yarana bilər. Çavis ekoloji irqçiliyin beş kateqoriyasını müəyyənləşdirir. Birincisi ekoloji siyasətin müəyyən edilməsində bunu irqi ayrı-seçkilik adlandırır. Hansı ki, zəhərli tullantıların əlvan ərazilərə qəsdən atılmasında özünü göstərir. Çavis bunu azlıq icmalarında təhlükəli zəhərlərin və çirkləndiricilərin rəsmi sanksiyasını da adlandırmışdır. Nəhayət o, bunu rəngli insanların ətraf mühit təşkilatlarında liderlikdən kənarlaşdırılma tarixi adlandırır. Robert Bullard kimi digər fəalların da bu terminlə bağlı öz tərifləri var idi.

Ekoloji irqçiliyin tanınması 1970 və 1980-ci illərdə ABŞ-da başlayan ekoloji ədalət ictimai hərəkatına səbəb olur. Baxmayaraq ki, ekoloji irqçilik tarixən ekoloji ədalət hərəkatı ilə əlaqələndirilir, illər keçdikcə bu termin ekoloji ədalət hərəkatından getdikcə daha çox ayrılır. Ekoloji irqçilik hallarına cavab olaraq, təşkilatlar və kampaniyalar siyasətin hazırlanmasında daha çox ekoloji irqçiliyə diqqət yetirməyə və siyasətin işlənib hazırlanmasında azlıqların iştirakının vacibliyini vurğulamağa başlayırlar[7]. Ekoloji irqçilik ABŞ-da icad edilsə də, beynəlxalq səviyyədə də baş verir. Nümunələr arasında ekoloji siyasətləri və təhlükəsizlik tədbirləri (çirklənməyə qarşı sığınacaqlar) zəif olan qlobal cənubda yoxsul ölkələrə təhlükəli tullantıların ixracı daxildir. Böyük korporasiyalara müqavimət göstərmək üçün sosial-iqtisadi və siyasi vasitələrə malik olmayan marginallaşmış icmalar insanlar üçün zərərli və bəzən ölümcül olan ekoloji cəhətdən irqçi təcrübələr riski altındadır[8]. İqtisadi statuslar və siyasi mövqelər insan mühitini müəyyən etdiyi üçün ekoloji məsələlərin nəzərdən keçirilməsində həlledici amillərdir. Belə imtiyazları olmayan insanlar adətən ekoloji problemlərdən əziyyət çəkirlər.

Ekoloji irqçilik milli sərhədləri aşır və bu terminin işləndiyi ABŞ-dən kənarda baş vermiş ekoloji irqçilik kontekstində aşağıda müzakirə olunur.

İlkin şərtlər

ABŞ-da irq, gəlir və çirkləndiricilərə məruz qalma riski arasında əlaqəni göstərən ilk hesabat afroamerikalıya zəhərli tullantıların atılmasına cavab olaraq 1971-ci ildə Ətraf Mühitin Keyfiyyəti Şurasının “Prezidentə illik hesabatı” olmuşdur. Şimali Karolina ştatının Uorren qraflığında keçirilən etirazlardan sonra ABŞ-nin Baş Mühasibat İdarəsi 1983-cü ildə bu işə dair hesabat dərc edir və Birləşmiş Məsih Kilsəsi araşdırma aparan hesabatı araşdırır. 1987-ci ildə təhlükəli tullantı obyektlərinin irqi və utilizasiyası arasında əlaqəni izləyən konsepsiya. Beləliklə, Uorren qraflığında keçirilən etiraz azlığı ətraf mühitin irqçilik hallarına toxunaraq, ətraf mühitə qarşı ədalət hərəkatında iştirak etməyə təhrik etməkdə böyük inkişaf idi. O zaman Birləşmiş Məsih Kilsəsinin İrqi Ədalət Komissiyasının icraçı direktoru olan fəal Benjamin Çavis bu işə cavab olaraq “ekoloji irqçilik 1982” ifadəsini işlədir. Şimali Karolina ştatının Uorren dairəsində ekoloji irqçiliklə bağlı təməlqoyma hesabatlarından başlayaraq, ekoloji irqçilik və ədalətsizlik hallarına dair araşdırmaların və hesabatların yığılması ABŞ-da ictimaiyyətin diqqətini artırır və nəticədə Prezident Bill Klintonun 1994-cü il tarixli 12898 saylı İcra Qanununa gətirib çıxarır[9]. Bu siyasi müstəvidə, xüsusən də ağların üstünlük təşkil etdiyi ekoloji hərəkat daxilində ekoloji ədalətsizliklə mübarizədə tarixi bir addım idi[10]. Akt agentlikləri ekoloji ədaləti idarə edən strategiya hazırlamağa yönəltsə də, bu günə qədər bütün federal qurumlar bu əmrə əməl etməyiblər[11]. Konqres heç vaxt Klintonun İcra Sərəncamı Qanununu təşkil edən qanun layihəsini qəbul etməmişdir. Bununla belə, Qanunun effektivliyi əsasən onun dövlətlərə təsirində qeyd olunur. Qanunun qəbulu dövlətləri hərəkətə keçirir, çünki bir çox dövlətlər öz müvafiq departamentlərindən dövlət və ya yerli səviyyədə törədilən ekoloji ədalətsizlikləri müəyyən edəcək və düzəldəcək siyasət və proqramlar hazırlamağı tələb etməyə başlamışlar.

2005-ci ildə Corc Buşun rəhbərliyi altında irqçilik müddəasını Qanundan çıxarmağa cəhd edilir. Ətraf Mühitin Mühafizəsi Agentliyi administratoru Steven Conson, bütün insanlar üçün hökumət siyasəti ilə əlverişsiz ola biləcək aşağı gəlirli icmaları və azlıqları qorumaqdan kənara çıxmaq üçün Qanunun məqsədini yenidən müəyyən etmək istəyir. Prezident Barak Obamanın Lisa Ceksonu Ətraf Mühitin Mühafizəsi Agentliyi administratoru vəzifəsinə təyin etməsi və 12898 saylı Anlaşma Memorandumunun və İcra Qanununun verilməsi ekoloji ədalət üçün zəmin yaradır[12]. Ekoloji irqçiliyə qarşı mübarizə Prezident Donald Trampın seçilməsi ilə bəzi uğursuzluqlarla üzləşir. Tramp administrasiyası siyasi təmsilçiliyi olmayan bir çox icmaları həssas vəziyyətə salan qaydaların geri çəkilməsi ilə müşayiət olunan Ətraf Mühitin Mühafizəsi Agentliyi maliyyələşdirməsinin məcburi kəsilməsini həyata keçirir[13]. Ekoloji irqçilik ABŞ-da icad edilmişdir, lakin beynəlxalq səviyyədə Qlobal Şimal və Qlobal Cənub ölkələri arasında və müxtəlif qitələrdəki müxtəlif irqlər və etnik qruplar arasında mövcuddur. Qlobal Şimaldakı korporasiyalar tez-tez Birləşmiş Ştatlarda qadağan edilmiş təhlükəli kimyəvi maddələr istehsal edir və onları inkişaf etməkdə olan ölkələrə ixrac edir və ya tullantıları daha az sərt ekoloji qanunları olan ölkələrə göndərirlər[14]. ABŞ-nin ekoloji irqçiliyə yanaşması bərabər rəftarın təmin edilməsi üçün irqə və strukturlara əsaslanan ayrıseçkiliyi vurğulasa da, Avropanın ekoloji irqçiliyə yanaşması bərabərsizliyə səbəb olan sosial şəraitin dəyişdirilməsinə diqqət yetirir[15]. İnkişaf etməkdə olan ölkələr ekoloji zorakılığa qarşı xüsusilə həssasdırlar, çünki onlara göndərilən zəhərli tullantıları lazımı qaydada utilizasiya etmək üçün onların inzibati imkanları və ya texniki bilikləri yoxdur. İnkişaf etmiş ölkələrin qəbul etdiyi “mənim həyətimdə deyil” mövqeyi Keniya prezidenti Daniel Arap Moi tərəfindən irəli sürülən “zibil imperializmi”nin yaranmasına səbəb olmuşdur.

Şimali Amerika

Çester, Pensilvaniya

Çester Pennsilvaniya "rəngli yoxsul icmalarda ekoloji təhlükələrin qeyri-mütənasib paylanmasını formalaşdıran sosial, siyasi və iqtisadi qüvvələrə" istinad edir[16]. Çesterin Delaver dairəsində, Çester istisna olmaqla, 91% ağ olan 500.000 ərazidə yerləşir. Bununla belə, Çester 65% afroamerikalıdır və Delaver qraflığında ən yüksək azlıq əhalisi və yoxsulluq səviyyəsinə malik olan şəhərdir və qeyri-mütənasib miqdarda ekoloji risk və təhlükələrin alıcısıdır[17]. Çesterdə tullantıların idarə edilməsi üzrə beş əsas obyekt, o cümlədən yandırma zavodu, tibbi tullantıların yandırılması və tullantıların təmizlənməsi zavodu var[18]. Çesterdəki bu tullantıların ümumi gücü ildə 2 milyon ton, Delaver dairəsinin qalan hissəsinin isə ildə cəmi 1400 ton tutumu var[19]. Çesterin tullantıların utilizasiyası yerlərindən biri bütün ştatdan və ətraf ştatlardan gələn bütün məişət tullantılarını yandıran Westinghouse Yandırma Zavodudur. Bu çoxsaylı təkrar emal zavodları Çester vətəndaşları üçün çox ciddi sağlamlıq riskləri yaradır, çünki ərazidə xərçəng nisbəti Pensilvaniyanın hər yerindən 2,5 dəfə yüksəkdir[20]. Ölüm nisbəti Delaverin qalan hissəsindən 40% yüksəkdir.

Luiziana kimya dəhlizi

Kiçik afroamerika Diamond icması yaxınlıqdakı neft emalı zavodundan illərlə zəhərli emissiyalardan sonra qaz şirkəti Shellə qarşı məhkəmə iddiası qaldırdı.[21] Shell sakinlərə məxsus olan evləri almağı təklif edir, lakin əmlakın dəyəri o qədər aşağı gğöstərilir ki, sakinlər satışdan əldə olunan gəlirlə yeni ev ala bilməzdilər. Nəhayət etiraz aksiyaları keçirdikdən və məsələni ictimailəşdirdikdən sonra şirkət sakinlərin köçürülməsinə razılıq verir.

Avropa

Zəhərli tullantıların Qlobal Cənub ölkələrinə ixracı beynəlxalq səviyyədə baş verən ekoloji irqçiliyin bir formasıdır. İddia edilən bir işdə, Fransanın təyyarədaşıyan gəmisi Klemensonun tərkibindəki zəhərli maddələrin dəqiq sənədlərinin olmaması səbəbindən Hindistanın gəmi utelizasiya zavodu olan Alanqaya daxil olması qadağan edilib. Fransa Prezidenti Jak Şirak nəhayət, tərkibində asbest və Poliklorlu bifenillər kimi tonlarla təhlükəli material olan daşıyıcıya Fransaya qayıtmağı əmr etmişdir[22].

Böyük Britaniyada ekoloji irqçilik (yaxud da iqlim irqçiliyi) 2015-ci ildə Wrethed of the Earth[23] müraciət məktubu və 2016-cı ildə Black Lives Matter[24] kimi çoxsaylı hərəkətlərlə tükəndirilmişdir.

Hollandiyada 2017-ci ildə Amsterdam və Rotterdam limanından Afrikaya çirkli dizel yanacağının daşınması ilə bağlı irqçilik əleyhinə kampaniya başladılıb. Dizelin tərkibində Avropa qanunvericiliyinin icazə verdiyindən 100 dəfə çox kükürd var idi. O, həyatın daha az qorunduğu və çirklənmənin daha az tənzimləndiyi Afrika ölkələrinə göndərilib.

Asiya

Quyyuy, Çin

1990-cı illərin ortalarından təxminən 2001-ci ilə qədər ABŞ-nin qərbində təkrar emal üçün toplanan elektronikanın 50-80 faizi xaricə, ilk növbədə Çin və Cənub-Şərqi Asiyaya sökülmək üçün ixrac edildiyi təxmin edilir.[82][83] Qırıntıların bu şəkildə təkrar emalı kifayət qədər sərfəlidir və böyük əmək sərfi, görülən işin ucuzluğu və ekoloji qanunların zəif olması səbəbindən üstünlük təşkil edir[25]..

Quyyuyda çay sahillərinin yaxınlığında atılmış kompüter komponentlərinin yığınları və yerli su təchizatını çirkləndirən kadmium, mis, qurğuşun, biokimyəvi lövhə kimi birləşmələri olan ən böyük elektron tullantıların təkrar emalı sahələrindən biridir.[26] Bazel Fəaliyyət Şəbəkəsi tərəfindən 2001-ci ildə Lianszyan çayından götürülmüş su nümunələrində ÜST-nin təhlükəsizlik standartlarından 190 dəfə yüksək qurğuşun var idi. Çirklənmiş içməli suya baxmayaraq, içməli suyun baha olması səbəbindən sakinlər çirklənmiş sudan istifadə etməyə davam edirlər. Son məlumatlara görə, Çinin Quyyuy şəhərindəki elektron tullantı mərkəzindəki uşaqların təxminən 80 faizi qurğuşun zəhərlənməsindən əziyyət çəkir.[27] Elektron tullantıların atıldığı yer kimi istifadə edilməzdən əvvəl Quyyuy əhalisinin çoxu kənd təsərrüfatından dolanışığını təmin edən kəndlilərdən ibarət idi.[88] Lakin metal qırıntıları sənayesində daha gəlirli bir iş üçün kənd təsərrüfatı tərk edilmişdir. “Qərb mətbuatına, Çin universitetlərindən və qeyri-hökumət təşkilatlarından olan tədqiqatçıların fikrincə, bu işçilərin kəndlərindəki şərait o qədər pisdir ki, hətta Quyyuydakı ibtidai elektron qırıntı sənayesi yaxşılaşdırılmış gəlirlər təklif edir.”

Cənubi Amerika

Ekvador

Ətraf mühitin mühafizəsi qanunlarının olmaması səbəbindən Ekvador kimi inkişaf etməkdə olan ölkələr ətraf mühitin çirklənməsinə məruz qalır, bəzən sağlamlıq problemlərinə, kənd təsərrüfatının itirilməsinə və yoxsulluğa səbəb olur. 1993-cü ildə aşağıdakı yerli xalqların daxil olduğu 30.000 ekvadorlu (Kofan, Sion, Vaorani və Kecua) Lleqo Aqrio yatağında neft hasilatı fəaliyyəti nəticəsində ətraf mühitə dəymiş ziyana görə Texas Neft Şirkətini məhkəməyə verir. Neft yataqlarına nəzarəti Ekvador neft şirkətinə verməklə, Texaco öz təhlükəli tullantılarını lazımı qaydada utilizasiya etməmiş, ekosistemə böyük ziyan vurmuş və icmalara zərər vermişdir[28].

Afrika

Niger deltası, Nigeriya

Nigeriyada, Niger deltası yaxınlığında neft dağılmaları, zəhərli tullantıların yandırılması və şəhər havasının çirklənməsi daha çox inkişaf etmiş ərazilərdə problemlərdir. 1990-cı illərin əvvəllərində Nigeriya adambaşına düşən 0,84 metrik ton səviyyəsi ilə 96,500 kiloton təşkil edən dünyada ən yüksək karbon qazı emissiyasına malik 50 ölkə arasında idi. 2008-ci ildə BMT Nigeriyanın karbon qazı emissiyasının 95,194 kiloton olduğunu bildirir[29].

Neftlə zəngin Nigeriya deltası bölgəsinin yerlisi olan Oqoni xalqına dəstək üçün çoxsaylı veb səhifələr qurulmuşdur. Saytlar Shell Oil-in qazmasının fəlakətli ekoloji və iqtisadi nəticələrinə etiraz etmək, Shell Oil-u boykot etməyə çağırmaq, Nigeriya hökuməti və Shell tərəfindən insan haqları pozuntularını pisləmək üçün istifadə edilmişdir. 1995-ci ilin noyabrında Nigeriya hökuməti tərəfindən Oqoni xalqının sağ qalması üçün qeyri-zorakılıq hərəkatı qurucu üzvü olan Ken Saro-Viva da daxil olmaqla doqquz Oqoni fəalının edam edilməsindən sonra internetdən beynəlxalq müraciət formalaşdırmaq üçün istifadə sürətlə artır[30].

Ekoloji irqçiliklə mübarizə

Ekoloji irqçiliyin yayılmasını avropalıların gəlişindən və yerli amerikalıların miqrasiyasından təxminən 500 il əvvəl izləmək olar. Bununla belə, Ətraf Mühitin Mühafizəsi Hərəkatı və Mülki Hüquqlar Hərəkatı ilə bu növ irqçiliyi eyni vaxtda kök salaraq nisbətən yeni görünür. Vətəndaş hüquqları hərəkatı, siyasi fəaliyyətlə bağlı narahatlıqları gücləndirməklə və artırmaqla insanları səfərbər etməkdə öz təsirini göstərmişdir. Hərəkat mülki və ekoloji hüquqları birləşdirir. Buna baxmayaraq, Sierra Club kimi ətraf mühit təşkilatları, ehtimal ki, sosial problemin həllində texniki dəstəyi riskə atmaq istəmədiklərinə görə, Uorren dairəsi işi kimi işlərdən uzaqlaşmışlarEileen Maura; McGurty. From NIMBY to Civil Rights: The Origins of the Environmental Justice Movement // Environmental History : journal. — 1997. — Vol. 2, no. 3. — P. 301—323. — doi:10.2307/3985352..

Fəallar “daha ədalətli və vətəndaşa əsaslanan ədalət anlayışlarına” çağırıblar.[31][32] Ətraf Mühit üzrə Ədalət Hərəkatı və İqlim Ədalət Hərəkatı marginallaşmış əhalinin iqlim dəyişikliyinə və çirklənməyə qarşı qeyri-mütənasib şəkildə həssas olmaması üçün maarifləndirmə və dəyişiklik etməklə ekoloji irqçiliklə mübarizə aparmaq məqsədi daşıyır. ABŞ-da dəyişikliklər federal səviyyədə edilməli və qanunlar qəbul edildikdən sonra qüvvəyə minməlidir. Bunun üçün təkcə dövlət və yerli qurumların deyil, yerli təşkilatların da iştirakı lazımdır.[33] Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Ətraf Mühit və İnkişaf Konfransına görə, mümkün həll yollarından biri ehtiyat prinsipidir ki, “ciddi və ya geri dönməz zərər təhlükəsi olduqda, tam elmi əminliyin olmaması xərcləri gecikdirmək üçün səbəb kimi istifadə edilməməlidir”[34]. Bu prinsipə uyğun olaraq, potensial təhlükəli hərəkətin təşəbbüskarı bu hərəkətin təhlükəsizliyini nümayiş etdirməyə borcludur. Ekoloji ədalət fəalları həmçinin ümumi yükü azalda biləcək tullantıları azaltmağın vacibliyini vurğulayırlar.

Etnik və ya irqi azlıq icmaları həmrəyliyə, dəstəyə və kütləvi fəallıq üçün lazım olan sosial kapitalın konsentrasiyasına töhfə verə bilər. İcmalarında ətraf mühitin çirklənməsi təhlükəsinə məruz qalmaqdan yorulan vətəndaşlar mütəşəkkil etirazlar, məhkəmə aksiyaları, yürüşlər, vətəndaş itaətsizliyi və digər hərəkətlərlə hakimiyyət orqanlarına qarşı çıxırlar[35].

İrqi azlıqlar çox vaxt siyasətdən və şəhərsalma planından kənarlaşdırılır (məsələn, dəniz səviyyəsinin qalxması üçün uyğunlaşma planı), ona görə də gələcəkdə bu xaric edilmiş qruplara təsir edə biləcək siyasətlər hazırlanarkən problemin müxtəlif aspektləri nəzərə alınmır.[36] Ümumilikdə Afrika-Amerika icmalarının siyasi iştirakı sağlamlıq və ölüm risklərinin azalması ilə əlaqələndirilir. Böyük şirkətlərlə işləmək üçün digər strategiyalara ictimai dinləmələr, dövlət və yerli tərəfdarların seçilməsi, şirkət nümayəndələri ilə görüşlər və ictimaiyyətin məlumatlılığını və hesabatlılığını artırmaq üçün digər səylər daxildir.[37]

Bu qlobal problemi həll edərkən fəallar maarifləndirmək və hərəkətə keçmək üçün müxtəlif sosial mediaya müraciət edirlər. İrqi və ekoloji tarazlığın qovuşduğu sektorlararası kütləvi hərəkatlar arasında səfərbərlik və kommunikasiya effektiv olduğunu sübut edir. Hərəkət digər platformalar arasında Twitter, Facebook, Instagram və Snapchat-ın köməyi ilə sürət qazanır. Hərəkəti Keystone XL boru kəmərinə qarşı çıxan və etiraza görə həbs olunmaq da daxil olmaqla, öz təcrübələrini bölüşən Shailene Woodley kimi məşhurlar da dəstəkləyir. Sosial şəbəkələr sosial ədalət problemlərindən təkcə internetdə deyil, həm də dünyanın hər yerindən olan fəallar arasında real həyatda danışmağı asanlaşdırıb[38].

Siyasət və beynəlxalq müqavilələr

Təhlükəli tullantıların üçüncü dünya ölkələrinə ixracı da artan problemdir. 1989-1994-cü illər arasında İqtisadi Əməkdaşlıq və İnkişaf Təşkilatı ölkələrindən İƏİT-a daxil olmayan ölkələrə təxminən 2611 metrik ton təhlükəli tullantı ixrac edilmişdir. Təhlükəli tullantıların sərhədlərinə artan ixracına cavab olaraq iki beynəlxalq müqavilə qəbul edilmişdir. Afrika Birliyi Təşkilatı 1989-cu ilin martında qəbul edilmiş Bazel konvensiyasında təhlükəli tullantıların transsərhəd daşınmasına tam qadağa qoyulmamasından narahatdır. Onların narahatlığına cavab olaraq, 30 yanvar 1991-ci ildə Ətraf Mühit və Davamlı İnkişaf üzrə Pan Afrika Konfransı bütün təhlükəli tullantıların Afrikaya daxil olmasını qadağan edən və onların qitədə hərəkətini məhdudlaşdıran Bamako Konvensiyasını qəbul edir.[39] 1988-ci ildə Afrika Birliyi Təşkilatı zəhərli tullantıların atılmasını “Afrika və Afrika xalqına qarşı cinayət” edən qətnamə imzalayır.[40] Qısa müddətdən sonra Qərbi Afrika Dövlətlərinin İqtisadi Birliyi zəhərli tullantıları atarkən tutulanlar üçün ömürlük həbs kimi cəzaları nəzərdə tutan qətnamə qəbul edir.[121]

Qloballaşma və millətlərarası müqavilələrin sayının artması şəraitində ekoloji irqçilik halları üçün imkanlar açılır. Məsələn, 1994-cü ildə Şimali Amerika Azad Ticarət Müqaviləsi Amerika fabriklərini Meksikaya cəlb edir, burada zəhərli tullantılar Colonia Chilpancingo icmasında qalır və fəallar Meksika hökumətini tullantıları təmizləməyə çağırana qədər təmizlənməmişlər.

ABŞ-da ekoloji ədalət hərəkatı məhkəmə işlərində ekoloji irqçiliklə mübarizə aparmaq üçün 1964-cü il Mülki Hüquqlar Aktından istifadə edir. Məsələn, Mülki Hüquqlar Aktı 1994-cü ildə Los-Anceles qraflığının yoxsul sakinlərinə xidmət göstərməyən Los-Anceles County Metropolitan Transit Authority-yə qarşı məhkəmə iddiasında istifadə edilmişdir. Kanadada, Yeni Şotlandiya Qanunvericilik Aktında 111 saylı Bill-in qəbulu ilə ekoloji irqçiliklə irəliləyiş əldə edilmişdir.

Los-Anceles və Lonq-Biç limanları ətrafındakı havanın ölümcül dizel yanacağı çirklənməsinə cavab olaraq, 2006-cı ildə San Pedro Körfəz Limanlarının Təmiz Hava Fəaliyyət Planı qəbul edilmişdir.[41] Limanların yaratdığı çirklənməni azaltmaq üçün fəaliyyət planı yaradılmışdır; xüsusilə, təklif qüvvəyə mindikdən sonra çirklənmənin 45% azaldılmasını tələb eedilir.[123] Planın məqsədinin başqa bir səviyyəsi yük maşınlarının ətraf mühitə mənfi təsirini orijinal Təmiz Yük Maşınları Proqramı planları vasitəsilə azaltmaq idi, bu planlar liman kənarında yüklərin istifadəsinin azaldılmasını və bunun əvəzinə dəmir yolu kimi daha təmiz seçimləri tələb edirdi.

İstinadlar

  1. ↑ Robert D.; Bullard. Environmental Justice in the 21st Century: Race Still Matters (англ.) // Phylon . : journal. — 2001. — Vol. 49, no. 3/4. — P. 151—171. — doi:10.2307/3132626.
  2. ↑ U.S. Government Accountability; Office. Siting of Hazardous Waste Landfills and Their Correlation With Racial and Economic Status of Surrounding Communities : journal. — 1983. — 14 June (no. RCED—83—168)
  3. ↑ Dean; Hardy. Racial coastal formation: The environmental injustice of colorblind adaptation planning for sea-level rise (англ.) // Geoforum. : journal. — 2017. — Vol. 87. — P. 62—72. — doi:10.1016/j.geoforum.2017.10.005.
  4. ↑ Rozelia; Park. An Examination of International Environmental Racism Through the Lens of Transboundary Movement of Hazardous Wastes // Indiana Journal of Global Legal Studies : journal. — 1998. — Vol. 5.
  5. ↑ Paul; Mohai. Environmental Justice (англ.) // Annual Review of Environment and Resources . : journal. — 2009. — Vol. 34. — P. 405—430. — doi:10.1146/annurev-environ-082508-094348.
  6. ↑ David H.; Chae. Area racism and birth outcomes among Blacks in the United States (англ.) // Social Science & Medicine. : journal. — 2018. — Vol. 199. — P. 49—55. — doi:10.1016/j.socscimed.2017.04.019. — PMID 28454665.
  7. ↑ Alejandro; Perez. Evolution of the environmental justice movement: activism, formalization and differentiation (англ.) // Environmental Research Letters (англ.)рус. : journal. — 2015. — October (vol. 10, no. 10). — P. 105002. — doi:10.1088/1748-9326/10/10/105002.
  8. ↑ Perlita R.; Dicochea. Discourses of Race & Racism within Environmental Justice Studies: An Eco-Racial Intervention (англ.) // Ethnicity and Race in a Changing World : journal. — 2012. — Vol. 3, no. 2. — P. 18—29.
  9. ↑ Соединенные Штаты Америки. Группа экологической справедливости. Национальная конференция государственных законодательных органов. Экологическая справедливость: вопрос перспективы. 1995
  10. ↑ "Environmentalism's Racist History". The New Yorker (ingilis). 2018-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-10-19.
  11. ↑ Federal actions to address environmental justice in minority populations and low-income populations: Executive Order 12898 // Environmental Justice and Federalism : journal. — P. 159—165. — doi:10.4337/9781781001400.00015.
  12. ↑ "National Archives and Records Administration, Website". The SHAFR Guide Online. 2023-07-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-03-14.
  13. ↑ Evan; Lehmann. As Trump nears decision on Paris climate deal, onlookers react // Science : journal. — 2017. — 31 May. — ISSN 0036-8075. — doi:10.1126/science.aan6913.
  14. ↑ Гроссман, Элизабет, High Tech Trash: цифровые устройства, скрытые токсичные вещества и здоровье человека (Washington: Island Press, 2006), 185.
  15. ↑ Éloi; Laurent. Issues in environmental justice within the European Union (англ.) // Ecological Economics : journal. — 2011. — 15 September (vol. 70, no. 11). — P. 1846—1853. — ISSN 0921-8009. — doi:10.1016/j.ecolecon.2011.06.025.
  16. ↑ Коул, Люк и Фостер, Шейла. 2001. С нуля: экологический расизм и движение за повышение экологической справедливости . Нью-Йорк: издательство Нью-Йоркского университета.
  17. ↑ Watson, Traci. "Justices to hear environmental racism case". 1998-06-09.
  18. ↑ "The Case for Environmental Justice in Chester, Pennsylvania" (PDF). Movement Technology Institute. 2018-05-16 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2019-04-30.
  19. ↑ Nussbaum, Paul. "On the bus for eco-tour of Chester. The aim: see if the city has suffered from 'environmental racism', then advise the EPA". 1998-07-28.
  20. ↑ Moran, Robert. "Students cry foul on waste plants. Chester city has a disproportionate number, they said. They blamed 'environmental racism'". 1996-04-23.
  21. ↑ Craig E.; Colten. Diamond: A Struggle for Environmental Justice in Louisiana's Chemical Corridor (review) // Southeastern Geographer : journal. — 2006. — 5 October (vol. 46, no. 2). — P. 330—331. — ISSN 1549-6929. — doi:10.1353/sgo.2006.0020.
  22. ↑ Ahmed, Zubair. "Stay out, India tells toxic ship". BBC News. 2006-01-06. 2018-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2012-11-06.
  23. ↑ "Open Letter from the Wretched of the Earth bloc to the organisers of the People's Climate March of Justice and Jobs | Reclaim the Power". reclaimthepower.org.uk. 2019-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-03-04.
  24. ↑ "Black Lives Matter Activists Shut Down London City Airport". Time (ingilis). 2018-01-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-03-04.
  25. ↑ Xia; Huo. Elevated Blood Lead Levels of Children in Guiyu, an Electronic Waste Recycling Town in China // Environmental Health Perspectives (англ.)рус. : journal. — 2007. — Vol. 115, no. 7. — P. 1113—1117. — ISSN 0091-6765. — doi:10.1289/ehp.9697. — PMID 17637931
  26. ↑ Jingchu; Shi. Health risks of polycyclic aromatic hydrocarbons via fish consumption in Haimen bay (China), downstream of an e-waste recycling site (Guiyu) (англ.) // Environmental Research. : journal. — 2016. — Vol. 147. — P. 223—240.
  27. ↑ Garber, Kent. "Technology's Morning After". US News & World Report. 2007-12-20. 2009-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2012-11-06. (#apostrophe_markup)
  28. ↑ Copland, Liesl; Kamen, Jon; Berlinger, Joe. 2009. Crude: The Real Price of Oil; United States. Entendre Films, Red Envelope Entertainment.
  29. ↑ Gall, Timothy; Derek, Gleason. Worldmark Encyclopedia of the Nations (англ.). — Detroit: Gale, Cengage Learning, 2012. — P. 545.
  30. ↑ Spitulnik, Debra. Small Media Against Big Oil (Nigeria) (англ.). — Thousand Oaks: SAGE Publications, Inc., 2011. — P. 459.
  31. ↑ Checker, Melissa. 2005. Polluted Promises: Environmental Racism and the Search for Justice in a Southern Town. New York: New York University Press, pp. 122—123
  32. ↑ Checker, Melissa. «Withered Memories: Naming and Fighting Environmental Racism in Georgia.» In New Landscapes of Inequality: Neoliberalism and the Erosion of Democracy in America, eds. Jane L. Collins, Micaela di Leonardo, and Brett Williams. Santa Fe, NM: School for Advanced Research Press.
  33. ↑ Lee, Jan. "Understanding Environmental Justice Policies". Triple Pundit. 2013-06-06. 2018-11-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-11-12.
  34. ↑ UNCED. (5-16 June 1972). «Rio Declaration on Environment and Development», United Nations Environment Programme Arxivləşdirilib 4 sentyabr 2009 at the Wayback Machine .
  35. ↑ Weintraub, I. 1994. "Fighting Environmental Racism: A Selected Annotated Bibliography Arxivləşdirilib 2017-08-15 at the Wayback Machine, " Electronic Green Journal, Issue 1.
  36. ↑ Gilbert C.; Gee. Environmental Health Disparities: A Framework Integrating Psychosocial and Environmental Concepts // Environmental Health Perspectives. : journal. — 2004. — Vol. 112, no. 17. — P. 1645—1653. — doi:10.1289/ehp.7074. — PMID 15579407.
  37. ↑ Bullard, Robert D. 1990. Dumping in Dixie: Race, Class, and Environmental Equity. Boulder, CO: Westview Press, p. 165.
  38. ↑ Heather E.; Hodges. A pipeline of tweets: environmental movements' use of Twitter in response to the Keystone XL pipeline // Environmental Politics : journal. — 2015. — 1 November (vol. 25, no. 2). — P. 223—247. — ISSN 0964-4016. — doi:10.1080/09644016.2015.1105177.
  39. ↑ Bullard, Robert. "Confronting Environmental Racism in the Twenty-First Century". Global Dialogue. 2012-04-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-11-19.
  40. ↑ The transboundary shipments of hazardous wastes, Routledge, İstifadə tarixi: 2019-03-14
  41. ↑ Juan De Lara (2018) «This Port Is Killing People» Arxivləşdirilib 2021-04-25 at the Wayback Machine: Sustainability without Justice in the Neo-Keynesian Green City, Annals of the American Association of Geographers, 108:2, 538—548, DOI: 10.1080/24694452.2017.1393328
Mənbə — "https://az.wikipedia.org/w/index.php?title=Ekoloji_irqçilik&oldid=7413020"

Informasiya Melumat Axtar

Anarim.Az

Sayt Rehberliyi ile Elaqe

Saytdan Istifade Qaydalari

Anarim.Az 2004-2023