Dulusçu orakulu — ilk olaraq e.ə. III əsrdə Demotik Misir dilində yazılmış peyğəmbərlik mətni. Bununla belə, papirus üzərində sənədin yalnız beş yunan əlyazma nüsxəsi qalmışdır (iki əlyazmanın hissələri, ehtimal olunur ki, e.ə. 132–130-cu illərdə Hersezin uğursuz üsyanından sonra II əsrdə yenidən yazılmışdır) b.e. II və ya III əsrlərinə aiddir. Dulusçu peyğəmbər və hekayənin baş qəhrəmanıdır, Misir mifologiyasında dünyanı yaradan "dulus çarxının ağası" Xnuma işarədir. Mətn anti-Ptolemey təbliğatı kimi tərtib edilmişdir: dulusçu hər şeyi yazıb bütün insanlara açıqlayan padşah Amenhotepə Tifon/Setə ibadət edən "kəmər taxanlar"ın (yunanlar) ədalətsiz hakimiyyətinin ardınca gələcək xaos və dağıntılardan, çətin vaxtlarda bir-birlərini öldürdükdən sonra şəhərin (İsgəndəriyyə) boş qalmasından danışır. Hefest/Ptah kəmər taxanların şəhərini tərk edən / (İsgəndəriyyənin himayədar tanrısı) ilə birlikdə Memfisə qayıdır.

Hekayə üslub, ton və mövzu baxımından Neferti peyğəmbərliyi kimi Orta Misir padşahlığının peyğəmbərlik mətnləri ilə müqayisə edilir.