Determinizm (lat. determinare) — ümumiyyətlə səbəbiyyət prinsipi olaraq bilinən və hadisələrin bir-birinə müəyyən bir şəkildə bağlı olması, əxlaqi seçimlər daxil bütün hadisələrin bir səbəbi olması, azad iradəni rədd edən, ya da hər şeyin bir səbəbə bağlanaraq açıqlana bilinməsi və ya müəyyən səbəblərin müəyyən nəticələri yaradacağı, eyni səbəblərin eyni şərtlərdə eyni nəticələri verəcəyi müdafiə edən fəlsəfə termini. Eyni səbəb eyni nəticəyə gətirib çıxardığına görə səbəb - nəticə əlaqəsi qəti və dəyişməzdir.

Determinizmi düşüncə olaraq ilk ortaya qoyanlar Müqəddəs Avqustin ilə Dante olmuşdur. Müasir formasını isə Hegel müdafiə etmişdir.

Determinizm prinsipinə psixi hadisələrin səbəb-nəticə əlaqə və münasibətləri daxildir. Başqa sözlə, insanın daxili aləmində baş verənlərin müəyyən səbəbləri vardır. Və bu məhz niyə bu şəkildə baş verdi, başqa cür yox? Bu əlaqələri fərqli şəkildə əsaslandırmaq olar və psixologiya tarixində bunların bir sıra izah və yanaşmaları, şərhi mövcuddur.Qədim dövrlərdə hesab edirdilər ki, psixikada baş verən proseslərin hamısı qarşılıqlı vəhdətdədir. Determinizm haqqında ilkin fikirləri Anaksaqor və Heraklit söyləmişlər. Onlara görə ümumi Loqos qanunu mövcuddur və o, insanla təbiət arasındakı münasibəti müəyyənləşdirir. Heraklit yazır ki, “Hətta Günəş özü Loqosu poza bilməz.” Beləliklə, təbiətdə və insan qəlbində baş verənlərin hamısının müəyyən səbəbləri vardır, amma biz onları bilmirik. Demokrit determinizmdən bəhs edərkən göstərir ki, “İnsanlar təsadüfilik ideyasını ona görə fikirləşmişlər ki, idarə etməyi bacarmadıqlarını və iş bilmədiklərini ört-basdır etsinlər.