Atası Şunkay məşhur şair Fucivara no Toşinarinin () balaca qardaşı idi. Şunkay 1150-ci ildə keşişlik etməyə başlayanda o, Şunzey tərəfindən oğulluğa qəbul edilmişdir. O, Şunzey davamçısı hesab olunurdu. Lakin Şunzeyin Nariie adlı qabiliyyətsiz oğlu və adlı bacarıqlı oğlu olmuş, Sadaie 9 yaşına çatanda Sadanaqa Şunzeyin oğulluğundan çıxmış, din adamı olmuş və Cakuren adını götürmüşdür.

Cakuren həyatı boyunca saraydakı poeziya toplantılarında və müsabiqələrində aktiv iştirak etmişdir (xüsusilə, həyatının son 5–6 ilində). Keşiş olduqdan sonra müasiri Sayqyo kimi Yaponiya boyunca səyahətə çıxmış, səyahəti zamanı şeirlər yazmışdır. 1193-cü ildəki məşhur 600 raund poeziya müsabiqəsindəki iştirakı zamanı o, Şunzeyin şagirdlərini və ardıcıllarının maraqlarını rəqib Rokuco şairlərinə qarşı uğurla müdafiə etmişdir. Onun Rokuco şairlərindən biri olan ilə deyişmələri, xüsusilə, məşhurdur.

1201-ci ildə o, keçmiş imperator tərəfindən qurulmuş Poeziya Bürosunun üzvlüyünə seçilmişdir. Digər 5 üzv isə "Şin Kokinşu" antologiyasının tərtibatçısı seçilmişdir. Lakin bir il sonra Cakuren ölmüşdür. Cakurenin Şunzey və Sadaie poeziya məktəbləri ilə yaxınlığı öz unikal stilinin ortaya çıxmasına səbəb olmuşdur. Şunzeyin "köhnə tərz, yeni şərh" neoklassik yanaşmasını və estetik idealını qəbul edən Cakuren dövrün ən tanınmış işlərini ortaya çıxarmışdır. Onun şeirləri tənhalıq atmosferi yaradır. Cakurenin 117 şeiri "" antologiyasından (1188) başlayaraq müxtəlif imperiya antologiyalarına daxil edilmişdir.

• . IV cild. Tokio: Kodansha. 1983. səh. 334. ISBN 0-87011-624-7. İstifadə tarixi: 7 noyabr 2021.