Otto Maenchen-Helfen Basiç və ya Basix sözünün sonundakı hissəsinin iq şəkilçisi olduğunu iddia edir və təklif edir ki, basiq kiçik başçı anlamına gəlməkdədir. Omeljan Pritsak isə sonluqdakı hissənin əslində siq şəklində olduğunu, bu hissənin nəyəsə bənzər anlamına gəldiyini, bu adın türk dilində bars-siq, yəni barsa (bəbirə) bənzər anlamına gəldiyini bildirir. Gerhard Doerfer adın Hun kökənli olduğunu bildirsə də, lakin hər iki türk izahını mövcudluğu asanlıqla sübuta yetirilməyən qeyri-məhsuldar şəkilçilərə əsaslandığına görə tənqid etmişdir.

Qaynaqlar Barssiq və Kursiqi hunların kraliyyət ailəsindən olan şəxslər kimi təqdim edirlər. Onların hər ikisi qədim qaynaqlardan müəyyənləşdirilə bilən ilk hunlardırlar. O, çox güman ki, Hun tayfasının rəhbəridir. Həmçinin onların hər ikisinin hunların ikili kralları olması ehtimalı da mümkündür. Bu adət Attilanın dövründən məlumdur və hunların sələfi olan xionqnularda da olmuşdur.

395-ci ildə hunlar özlərinin romalılar üzərinə təşkil edilmiş ilk hücumlarına başladılar və həmin ilin yayında Qafqaz dağlarını keçdilər. Qafqaz dağlarını keçdikdən sonra onların daxil oldiğu ərazilər içində müasir Azərbaycan əraziləri də var idi. 395-ci ilin qışında bir digər Hun ordusu dönmuş Dunay çayını keçərək Frakiyanı yağmaladı və Dalmatiyaya yaxınlaşdı. Bu zaman Qafqazdakı Hun ordusu Romanın buradakı vilayətlərini və Sasani əyalətlərini ələ keçirməkdə idi.

Bir qrup Fərat çatını keçsə də, Roma ordusu tərəfindən məğlub edildi. Bundan sonra Barssiq və Kurssiqin komandanlıq etdiyi başqa bir Hun ordusu da Fəratı keçərək Sasani paytaxtı Ktesifonu təhdid etməyə başladı. Lakin onlar farslar tərəfindən məğlub edildilər və Dərbənd keçidinə geri çəkildilər.

Priskus qeyd edir ki, Barssiq Kurssiq ilə birlikdə Romaya gələrək onunla ittifaq bağlamışdırlar. Otto Maenchen-Helfen onların Romaya 404 və ya 407-ci ildə gəldiklərini və muzdlu döyüşçü kimi xidmətə başladıqları ehtimalının həqiqətə daha uyğun ola biləcəyini yazır.

• Kursiç

• Omeljan Pritsak. (PDF). Cambridge, Massachusetts: Harvard Ukrainian Studies. 1982. ISBN 0363-5570.
• Gerhard Doerfer. Zur Sprache der Hunnen. Central Asiatic Journal. 1973. 1–50.
• Otto J. Maenchen-Helfen. The World of the Huns: Studies in Their History and Culture. University of California Press. Max Knight (ed.). 1973. 978-0-520-01596-8.
• John R. Martindale. . Cambridge: Cambridge University Press. 1980. ISBN 0-521-20159-4.
• Ian Hughes. . Pen & Sword Books. 2019. ISBN 9781473890329.
• Denis Sinor. The Hun Period. The Cambridge history of early Inner Asia (1. publ. ed.). Cambridge [u.a.]: Cambridge Univ. Press. Denis Sinor (ed.). 1990. 177–203. ISBN 9780521243049.
• E. A. Thompson. . Blackwell Publishers. Peter Heather (ed.). 1996. ISBN 978-0-631-15899-8.